«Tələbat olan yerdə xidmət etməyin gətirdiyi sevinci təsvir etməyə söz tapmıram!» Bu, Amerika Birləşmiş Ştatlarında yaşayan, lakin bir müddət Qayanada xidmət etmiş Coşuanın sözləridir. Cənubi Amerikada yerləşən bu məhsuldar ölkədə xidmət edən bir çox təbliğçi bu sevincə şərikdir a. Bu təbliğçilərdən nə öyrənə bilərik? Əgər siz də başqa ölkədə xidmət etmək istəyirsinizsə, onların təcrübəsindən necə faydalana bilərsiniz?

 Qayanaya köçməzdən əvvəl Laynl adlı bir qardaş öz ölkəsində, yəni Amerika Birləşmiş Ştatlarında az işlənən ərazidə xidmət etmişdi. O deyir: «Biz 20 nəfər idik. Qərbi Virginiyanın şəhərdənkənar ərazisinə təyin olunmuşduq. İki həftə ərzində orada etdiyimiz xidmət, ünsiyyət həyatımı dəyişdirdi. Mən Yehova üçün əlimdən gələni etməyə daha da qətiyyətli oldum».

 Qars və Erika adlı ər-arvad başqa ölkədə xidmət haqqında ciddi düşünürdülər. Onlar Qayananı seçdilər. Erika bu seçimin səbəbini belə izah edir: «Biz ora köçmüş bir ər-arvadı tanıyırdıq. Onların oradakı xidmətə olan məhəbbəti və şövqü bizi də ora köçməyə təşviq etdi». Erika və Qars üç il orada sevinclə xidmət etdi. Onlar deyirlər ki, o illər onlar üçün çox əzizdir. Qars deyir: «Biz başqa ölkədə xidmət etməyi daddıq, gördük ki, bu çox gözəldir». Sonra onlar Gilad məktəbinə getdilər, indi isə Boliviyada xidmət edirlər.

 Müqəddəs Kitab bizi sadə həyat sürməyə təşviq edir (İbranilərə 13:5). Həmçinin həyatımızda böyük qərarlar verərkən məsrəfləri hesablamağı məsləhət görür (Luka 14:26—33). Başqa ölkəyə köçmək də bu cür qərarlardandır! Qars yazır: «Qayanaya köçməzdən əvvəl biz həyatımızı sadələşdirməli olduq. Biznesimizi, evi və işlətmədiyimiz bütün əşyaları satdıq. Bu, bir neçə il çəkdi. Qayanada xidmət etmək arzumuzun sönməməsi üçün məqsədimizi yadımızda saxlayırdıq və hər il ora gedirdik».

 Nəzərə alınmalı olan digər bir amil gəlirdir. Bəzi təbliğçilər, qanun yol verirsə, köçdükləri ölkədə işləyirlər. Bəziləri öz ölkələrində olarkən gördükləri işi köçdükləri ölkədə kompüterlə görürlər. Bir başqaları isə işləmək üçün qısa müddətə öz ölkələrinə qayıdırlar. Paul və Şineyd ildə bir dəfə işləmək üçün İrlandiyaya qayıdırdılar. Bunun sayəsində, onlar 18 il, qızlarının yeddi yaşına qədər Qayanada xidmət etdilər.

 Zəbur 37:5 ayəsində deyilir: «Yolunu Yehovaya tapşır, Ona güvən, O, sənin işini hasil edər». Amerika Birləşmiş Ştatlarından olan Kristofer və Larisa öz məqsədləri, başqa ölkədə xidmət etmək istəkləri barədə həmişə dua edirdilər. Həmçinin ailəvi ibadət vaxtı səfərlərinin uğurlu alınması üçün nə etmək lazım olduqlarını, köçməyin müsbət və mənfi tərəflərini müzakirə edirdilər. Onlar üçün dil faktoru önəmli idi, ona görə də Qayanaya köçdülər, çünki buranın rəsmi dili ingilis dili idi.

 Onlar həmçinin Məsəllər 15:22 ayəsinə uyğun hərəkət etdilər: «Məsləhətsiz niyyət boşa çıxar, məsləhət verən çox olarsa, uğur olar». Onlar Qayanada təbliğ işinə nəzarət edən filiala b məktub yazıb, imkanları və özləri barədə məlumat verdilər. Eyni zamanda, oranın iqlimi, adət-ənənəsi və orada olan tibbi xidmət barədə maraqlandılar. Filial onların suallarına cavab verdi və onları sonradan köçdükləri ərazidə xidmət edən ağsaqqallarla calaşdırdı.

 Yuxarıda adı çəkilən Laynl indi Qayanada səyyar nəzarətçi kimi xidmət edir. Ora köçməzdən əvvəl o da Məsəllər 15:22 ayəsindəki məsləhətə uyğun davranmışdı. O deyir: «Köçmək üçün pul yığmaqdan savayı başqa ölkədə xidmət edən bacı-qardaşlarla da danışdım. Ailəmlə, yığıncağın ağsaqqalları və rayon nəzarətçimizlə məsləhətləşdim. Tələbat olan yerdə xidmət etməklə bağlı nəşrlərimizdə nə tapdımsa, oxudum».

 Başqa ölkədə xidmət etmək istəyənlərin çoxu ağıllı hərəkət edərək əvvəlcə qısa müddətlik ora gedirlər. Cozef və Kristina adlı ər-arvad deyir: «Birinci dəfə Qayanada üç ay qaldıq. Bu bizə kifayət etdi ki, ora haqqında ümumi təsəvvürümüz olsun. Sonra evə qayıtdıq. İşlərimizi yoluna qoyub, ora köçdük».

 Başqa ölkədə Allaha müvəffəqiyyətlə xidmət etmək üçün təbliğçilər fədakar olmalı, yerli vəziyyətə və adət-ənənəyə uyğunlaşmağı bacarmalıdırlar. Məsələn, soyuq bölgələrdən tropik zonaya köçənlər burada ömürboyu görmədikləri həşəratları görürlər. Yuxarıda adı çəkilən Coşua deyir: «Mən ömrümdə bu qədər böcək görməmişdim. Özü də elə bil ki, Qayanada olanlar lap böyük idilər! Amma vaxt keçdikcə öyrəşdim. Həm də gördüm ki, çirkli qab saxlamayanda, zibili atanda, evi tez-tez təmizləyəndə evdə böcək az olur».

 Başqa ölkədəki həyata uyğunlaşmaq üçün tanış olmayan yeməklərə öyrəşmək, onları bişirməyi öyrənmək də lazımdır. Coşua deyir: «Otaq yoldaşımla mən bacı-qardaşlardan xahiş edirdik ki, yerli ərzaqlarla yemək bişirməyi bizə öyrətsinlər. Yeni xörəklər bişirməyi öyrənəndən sonra yığıncaqdan bacı-qardaşları qonaq çağırırdıq. Bunun sayəsində, onlarla tanış olurduq və dostlaşırdıq».

 Paul və Ketlin isə yerli adət-ənənə ilə bağlı deyir: «Buradakı etiket qaydaları, tropik zonadakı geyim tərzi bizim üçün yeni bir şey idi. Biz təvazökar olmalıydıq və Müqəddəs Kitab prinsiplərini pozmamaq şərtilə dəyişiklik etməliydik. Yerli mədəniyyətə uyğunlaşdıqca bacı-qardaşlarla münasibətimiz də möhkəmləndi və xidmətimiz daha da bəhrəli oldu».

 Cozef və Kristinanın sözlərinə çoxları şərik olar. Onlar deyirlər: «Aldığımız nemətlər üzləşdiyimiz çətinliklərdən qat-qat artıqdır. Çətin tapşırığı öhdəmizə götürməyin sayəsində həyata baxışımız dəyişdi. Əvvəllər vacib sandığımız şeylər indi bizim üçün elə də əhəmiyyətli deyil. Təcrübəmiz artdıqca Yehova üçün əlimizdən gələni etməyə daha da qətiyyətli oluruq. İndi həyatımızdan razıyıq, çox məmnunuq».

 Yuxarıda sözləri gətirilən Erika deyir: «Tələbat olan ərazidə xidmət edəndə yoldaşımla mən Yehovaya güvənməyin nə demək olduğunu daha yaxşı başa düşdük. Yehovanın kömək əlini əvvəllər görmədiyimiz qədər görürük. Həm də yeni təcrübələrə birlikdə yiyələndikcə ər-arvad kimi bir-birimizə daha da yaxın oluruq».