Охуҹуларын суаллары
Зәбур 12:7 ајәсиндәки «онлары горујаҹагсан» сөзләри «мәзлумлар»а (5-ҹи ајә) аиддир, јохса «Јеһованын сөзләри»нә (6-ҹы ајә)?
Контекстдән ҝөрмәк олар ки, бу ајәдә сөһбәт инсанлардан ҝедир.
Зәбур 12:1—4 ајәләриндә дејилир ки, «вәфалы адам бәшәр оғуллары арасындан јоха чыхыб». Даһа сонра Зәбур 12:5—7 ајәләриндә белә сөзләр јазылыб:
«Јеһова дејир: “Будур, ајаға галхырам,
Чүнки мәзлумлар сыхышдырылыр, јохсуллар аһ-налә едир,
Онлары һәгарәт едәнләрдән горујаҹағам”.
Јеһованын сөзләри сафдыр,
Ҝил күрәдә әридилмиш, једди дәфә сафлашдырылмыш ҝүмүшә бәнзәр.
Еј Јеһова, Сән Өзүн онлары горујаҹагсан,
Һәр бирини бу нәсилдән әбәдилик һифз едәҹәксән».
5-ҹи ајәдә Јеһованын мәзлумларла бағлы атаҹағы аддымлар јазылыб: Јеһова онлары горујаҹаг.
6-ҹы ајәдә исә гејд олунур ки, «Јеһованын сөзләри сафдыр» вә «сафлашдырылмыш ҝүмүшә» бәнзәјир. Јеһованын хидмәтчиләри бу фикирлә тамамилә разыдыр (Зәб. 18:30; 119:140).
Инди исә нөвбәти ајәјә, Зәбур 12:7 ајәсинә фикир верин: «Еј Јеһова, Сән Өзүн онлары горујаҹагсан, һәр бирини бу нәсилдән әбәдилик һифз едәҹәксән». «Онлар» сөзү нәјә вә ја кимә аиддир?
7-ҹи ајәдән әввәл «Јеһованын сөзләри»ндән данышылдығы үчүн бәзиләри һесаб едир ки, «онлар» дејиләндә Аллаһын сөзләри нәзәрдә тутулур. Билирик ки, Јеһова доғрудан да Өз Кәламыны — Мүгәддәс Китабы горујуб, һалбуки әлејһдарларын ону мәһв етмәк, һәмчинин охунмасына вә тәрҹүмә олунмасына гадаға гојмаг ҹәһдләри аз олмајыб (Әшј. 40:8; 1 Бут. 1:25).
Амма 5-ҹи ајәдә јазылан сөзләр дә доғрудур. Јеһова «мәзлумлар»ы, «аһ-налә» едәнләри горујур вә горујаҹаг (Әјј. 36:15; Зәб. 6:4; 31:1, 2; 54:7; 145:20).
Бәс онда 7-ҹи ајәдәки «онлар» сөзү нәјә вә ја кимә аиддир?
Бу мәзмурун мәзмунундан ҝөрмәк олар ки, «онлар» сөзү инсанлара аиддир.
Зәбур 12:1, 2 ајәләриндә Давуд инсанларын чох сәдагәтсиз, надүрүст олдуғуну дејир вә бунун һәм она, һәм дә башгаларына әзаб вердијини гејд едир. Нөвбәти ајәләрдә охујуруг ки, Јеһова налајиг данышан инсанлара гаршы галхаҹаг. Мәзмурда јазыланлар биздә Јеһованын халгыны горујаҹағына етибар јарадыр, чүнки Онун сөзләри сафдыр.
Демәли, 7-ҹи ајәдә Јеһованын «онлары», јәни зүлм чәкән мәзлумлары пис инсанларын әлиндән горујаҹағы дејилир.
Бу ајәдәки «онлары» сөзү ибрани дилиндә олан Масорет мәтниндә дә әкс олунур. Јунан дилиндә олан Септуаҝинтада 7-ҹи ајәдә ики дәфә «бизи» сөзү ишләнир. Бу да ҝөстәрир ки, бурада сөһбәт пис инсанларын сыхышдырдығы Јеһованын садиг бәндәләриндән ҝедир. Сон дәлил олараг 7-ҹи ајәдәки фикри гејд етмәк олар. Орада дејилир ки, Јеһова «һәр бир» садиг хидмәтчисини «бу нәсилдән», јәни азғынлыг едән инсанлардан горујаҹаг (Зәб. 12:7, 8). Арами таргумларында 7-ҹи ајәнин илк һиссәси белә сәсләнир: «Сән, ја Рәбб, салеһи горујаҹагсан, онлары бу шәр нәсилдән әбәдилик һифз едәҹәксән». Бу да бир даһа сүбут едир ки, Зәбур 12:7 ајәсиндә сөһбәт Аллаһын сөзләриндән ҝетмир.
Хүласә, бу ајәдә «садиг адам»лар үчүн үмид вар: Аллаһ онларын наминә һәрәкәтә кечәҹәк.