Бүтүн инсанлар Адәмдән төрәјиб. Она ҝөрә дә бәшәријјәт бир аиләдир. Аилә үзвләри тәбии олараг бир-бирини севиб, бир-бириләринә һөрмәт едирләр. Амма бу ҝүн белә мәһәббәти тапмаг чәтиндир. Бу вәзијјәт Аллаһа хош дејил.

«Башгасыны өзүнүзү севдијиниз кими севин» (ЛАВИЛИЛӘР 19:18).

«Дүшмәнләринизи һәмишә севин» (МӘТТА 5:44).

1 Коринфлиләрә 13:4—7 ајәләриндә Аллаһ әсл мәһәббәтә бу ҹүр тәриф верир:

«Мәһәббәт сәбирли вә хејирхаһдыр».

Дүшүнүн: Башгалары сизә гаршы сәбирли вә хејирхаһ оланда, сәһвинизә аҹыгланмајанда, мәҝәр, бу сизә хош тәсир етмир?!

«Мәһәббәт пахыл дејил».

Дүшүнүн: Кимсә һәр һәрәкәтинизә ҝөрә сизә нијјәт јазанда, пахыллығынызы чәкәндә һансы һиссләри кечирирсиниз?

Мәһәббәт «өз хејрини ҝүдмүр».

Дүшүнүн: Кимсә сизин фикирләринизә һөрмәтлә јанашанда, өз дедијиндә исрар етмәјәндә нә һисс едирсиниз?

Мәһәббәт «она едилән пислијин һесабыны тутмур».

Дүшүнүн: Аллаһ ҝүнаһына ҝөрә төвбә етмиш инсанлары бағышламаға һазырдыр. О, «даим нөгсан ахтармаз, әбәдијјән аҹыглы галмаз» (Зәбур 103:9). Хәтринә дәјдијимиз адам бизи бағышлајанда севинирик. Буна ҝөрә биз дә гәлбимизә дәјән инсанлары бағышламаға һазыр олмалыјыг (Зәбур 86:5).

Мәһәббәт «һагсызлыға севинмир».

Дүшүнүн: Башымыза пис бир һадисә ҝәләндә киминсә әзабларымыза севинмәсини истәмәрик. Одур ки, биз дә башгаларынын, һәтта бизимлә пис рәфтар едән инсанларын бәдбәхтлијинә севинмәмәлијик.

Аллаһын немәтләринә јетишмәк үчүн биз кимлијиндән асылы олмајараг һәр кәсә бу ҹүр мәһәббәт бәсләмәлијик. Бунун бир јолу исә еһтијаҹы оланлара көмәк әлимизи узатмагдыр.