«Мәндән башга аллаһыныз олмамалыдыр. Өзүнүз үчүн нә јухарыда — сәмада, нә ашағыда — јердә, нә дә јердәки суларда олан шејләрин һеч биринин бүтүнү вә ја сурәтини дүзәлтмәјин» (Чыхыш 20:3, 4).

Бу сөзләрдән ҝөрүнүр ки, Јеһова јалныз Она дуа етмәјимизи истәјир. Сурәтләрин, дин хадимләринин, мәләкләрин, улу әҹдадларын васитәсилә едилән дуа Она хош дејил. Һәмчинин Аллаһын ҝөндәрдији Иса Мәсиһ өзүнү ҝүнаһларымыздан өтрү гурбан вермишди. Одур ки, Мәсиһин бу ваҹиб ролуну гәбул етмәли вә Аллаһа онун ады илә дуа етмәлијик. Иса демишди: «Мәним васитәчилијим олмадан һеч кәс Атанын јанына ҝәлә билмәз» (Јәһја 14:6).

«Үрәјинизи Она ачын» (Зәбур 62:8).

Биз Јеһова Аллаһа дуа едәндә санки атамызла данышырмыш кими Онунла данышмалыјыг. Дуа китабындан охунан дуалар, јахуд әзбәрләнмиш дуалар Аллаһа мәгбул дејил. Биз Аллаһа үрәјимиздән ҝәләнләри сөјләмәлијик, ејни заманда һөрмәтлә данышмалыјыг.

«Аллаһын өнүндә әминлијимиз будур: Онун ирадәсинә мүвафиг нә диләјириксә, О ешидир» (1 Јәһја 5:14).

Мүгәддәс Китаб васитәсилә Јеһова Аллаһ инсанларла бағлы нијјәтини әјан едир. Һәмчинин бу китабда Аллаһын инсанлара вердији бујруглардан данышылыр. Аллаһын дуаларымызы ешитмәси үчүн дуаларымыз Онун ирадәсинә мүвафиг олмалыдыр. Онун ирадәсинин нә олдуғуну билмәк үчүн исә Мүгәддәс Китабы охујуб Аллаһы јахшы танымаг лазымдыр. Белә етсәк, дуаларымыз Аллаһа хош ҝедәҹәк.

Еһтијаҹларыныз барәдә дуа един. Аллаһа ҝүндәлик тәләбатларымызла бағлы дуа едә биләрик. Аллаһдан истәјә биләрик ки, јемәјимиз, ҝејимимиз, башымызын үстүндә дамымыз олсун. Һәмчинин гәрар гаршысында галанда Аллаһдан һикмәт, дар ҝүнүмүздә исә дөзүм истәјә биләрик. Аллаһдан иманымызы ҝүҹләндирмәсини, бизи әфв етмәсини, дадымыза јетишмәсини диләјә биләрик (Лука 11:3, 4, 13; Јагуб 1:5, 17).

Башгалары үчүн дуа един. Аиләдә ушаглар бир-бири илә меһрибан оланда валидејнләр севинир. Јеһова Аллаһ да истәјир ки, Онун хәлг етдији инсанлар бир-биринин гајғысына галсын. Буна ҝөрә дә јахшы олар ки, һәјат јолдашымыз, өвладларымыз, гоһумларымыз, достларымыз үчүн дуа едәк. Кәламда дејилир: «Бир-бириниздән өтрү дуа един» (Јагуб 5:16).

Шүкүр един. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, Јарадан «јахшылыг едәрәк ҝөјдән јағыш јағдырыр, бәрәкәтли мөвсүмләр вә бол-бол гида верир, үрәјинизи шадлыгла дојдурур» (Һәвариләрин ишләри 14:17). Аллаһын бизим үчүн нәләр етдији барәдә дүшүнсәк, үрәјимиз шүкранла долуб дашаҹаг вә бизи Она дуада шүкүр етмәјә тәшвиг едәҹәк. Биз һәмчинин һәјат тәрзимизлә дә Аллаһа миннәтдар олдуғумузу ҝөстәрмәлијик (Колослулара 3:15).

Бәзән сидги-үрәкдән етдијимиз дуалара дәрһал ҹаваб алмырыг вә буна ҝөрә дә руһдан дүшүрүк. Амма белә олан һалда, гәтијјән дүшүнмәмәлијик ки, Аллаһ бизимлә марагланмыр. Әксинә, белә вәзијјәтдә дуа етмәкдән галмамалыјыг. Нөвбәти нүмунәләр бунун нә гәдәр ваҹиб олдуғуну ҝөстәрир.

Илк мәгаләдә охумушдуг ки, Стив дуа етмәјин мәнасыз олдуғу гәнаәтинә ҝәлмишди. Амма о етираф едир: «Дуа олмасајды, мән бу һәјатдан әлими үзмүшдүм». Онун фикрини нә дәјишди? Стив Мүгәддәс Китабы өјрәнмәјә башлады. Дуа етмәјин ваҹиблијини өјрәнәндән сонра дуадан галмады. О дејир: «Аллаһа һәмишә дуа едиб шүкүр едирәм ки, достларым васитәсилә мәнә көмәк едир. Инди мән чох хошбәхтәм».

Јадыныздадырса, Ҹени адлы бир гадына да елә ҝәлирди ки, Аллаһ һеч вахт онун кими адамын дуаларыны ешитмәз. О дејир: «Бир дәфә өзүмү чох дәјәрсиз һисс едирдим. Онда Аллаһа јалвардым ки, нәјә ҝөрә бу һиссләри кечирдијими баша дүшмәјә көмәк етсин». Бу дуанын она чох бөјүк көмәји олду. О дејир: «Бу дуа мәнә өзүмә Аллаһын ҝөзү илә бахмаға көмәк етди. Анладым ки, үрәјим мәни гынаса да, Аллаһ гынамыр. Һәмчинин баша дүшдүм ки, тәслим олмамалыјам, бу һиссләрлә мүбаризә апармалыјам». Бунун Ҹенијә һансы фајдасы олду? «Дуанын сајәсиндә Јеһоваја гајғыкеш Аллаһ, Ата, Дост кими јанашмаға башладым. Билирәм ки, О һеч вахт мәни тәк гојмајаҹаг, нә гәдәр ки Онун истәдији кими давранырам, О һәмишә мәнә көмәк едәҹәк».

Изабел адлы бир гадынын да нүмунәси диггәтәлајигдир. Һамилә оланда һәкимләр она демишди ки, өвлады шикәст доғулаҹаг. Бу хәбәр ону сарсытмышды. Бәзи дост-танышлары она ушағы аборт етмәји мәсләһәт ҝөрмүшдү. Изабел дејир: «Үрәјимдә елә шиддәтли ағры дујурдум ки, елә билирдим өләҹәјәм». Амма ҝөрүн Изабел нә етди. О сөзүнә давам едир: «Әлими Аллаһын әтәјиндән үзмүрдүм, дуа едиб Ондан көмәк истәјирдим». Һәкимләрин дә дедији кими, Изабелин өвлады шикәст доғулду. Амма Изабел әминдир ки, Аллаһ онун дуаларына ҹаваб вериб. О дејир: «Оғлум Ҹерардын һазырда он дөрд јашы вар. Шикәст олса да, һәјатдан севинҹ дујдуғуну ҝөрәндә баша дүшүрәм ки, о өзү мәним дуаларымын ҹавабыдыр. О, Јеһова Аллаһын мәнә вердији ән бөјүк немәтдир».

Бу сөзләр Мүгәддәс Китабдан бир ајәни јадымыза салыр: «Сән һәлимләрин диләјини ешидәрсән, еј Јеһова, онлары үрәкләндирәрсән, сәсләрини диггәтлә динләјәрсән» (Зәбур 10:17). Бәли, биз даима дуа етмәлијик!

Мүгәддәс Китабда Иса Мәсиһин бир чох дуалары гәләмә алыныб. О, шаҝирдләринә дүзҝүн дуа етмәји дә өјрәтмишди. Нөвбәти мәгаләдә бундан данышаҹағыг.