2 Ишмуил 2:1—32
2 Сонра Давуд Јеһовадан сорушду:+ «Јәһудаја ҝедим?» Јеһова деди: «Ҝет». Давуд јенә сорушду: «Һансы шәһәринә ҝедим?» О ҹаваб верди: «Һәбруна+».
2 Давуд һәр ики арвадыны, јизраилли Аһнаамы+ вә кармелли Набалын дул галмыш арвады Абигајили+ ҝөтүрүб Һәбруна галхды.
3 Давудун јанындакы адамлар+ да өз күлфәтләри илә бирликдә онунла ҝетди. Онлар Һәбрунәтрафы шәһәрләрдә мәскунлашдылар.
4 Јәһудалылар ҝәлиб Давуду Јәһуда әһли үзәриндә падшаһ олмаг үчүн мәсһ етдиләр.+
Давуда хәбәр вердиләр: «Талуту јабеш-ҝиладлылар дәфн етди».
5 Давуд Јабеш-Ҝилада гасидләр ҝөндәриб деди: «Јеһова сиздән разы олсун. Сиз һөкмдарыныз Талута сәдагәт ҝөстәриб ону дәфн етмисиниз.+
6 Гој Јеһова да сизә мәһәббәт вә сәдагәт ҝөстәрсин. Бу ишинизин әвәзиндә мән дә сизә јахшылыг едәҹәјәм.+
7 Ҹәсур олун, голунуза гүввәт ҝәлсин. Һөкмдарыныз Талут һәлак олуб. Јәһуда әһли мәни мәсһ едиб өз үзәриндә падшаһ гојуб».
8 Талутун орду башчысы Нур оғлу Абнур+ Талутун оғлу Ишбошети+ ҝөтүрүб Маһанајимә+ кечмишди.
9 Ону Ҝилад+, ашурлулар, Јизраил+, Әфраим+, Бинјамин вә бүтүн Исраилин үзәриндә падшаһ гојмушду.
10 Талут оғлу Ишбошет Исраилин падшаһы оланда гырх јашында иди. О, ики ил һакимијјәт сүрдү. Лакин Јәһуда әһли Давудун тәрәфиндә иди.+
11 Давуд Һәбрунда Јәһуда әһли үзәриндә једди ил алты ај падшаһ олду.+
12 Бир дәфә Нур оғлу Абнур вә Талут оғлу Ишбошетин әјанлары Маһанајимдән+ Ҝибјона+ ҝетдиләр.
13 Сәрја+ оғлу Јуаб+ да Давудун әјанлары илә ҝедиб Ҝибјондакы чарһовузун јанында онларла гаршы-гаршыја ҝәлди. Бир дәстә чарһовузун бу тәрәфиндә, о бири дәстә исә диҝәр тәрәфиндә әјләшди.
14 Ахырда Абнур Јуаба деди: «Гој ҹаванлар галхыб габағымызда вурушсунлар». Јуаб деди: «Гој вурушсунлар».
15 Бинјаминдән, Талут оғлу Ишбошетин тәрәфиндән он ики нәфәр вә Давудун адамларындан он ики нәфәр галхды вә гаршы-гаршыја дүзүлдү.
16 Онлар бир-биринин башындан јапышды, һәр бири гылынҹыны гаршысындакынын бөјрүнә саплады, һамысы јерә сәрилди. Ҝибјондакы бу јер Һәлкәт-Һассурим* адланды.
17 О ҝүн чох шиддәтли дөјүш олду. Сонда Абнур вә исраиллиләр Давудун адамларына мәғлуб олдулар.
18 Сәрјанын+ үч оғлу Јуаб+, Абшај+ вә Асаил+ дә орада иди. Асаил ҹүјүр кими ајагдан ити иди.
19 Асаил Абнуру говмаға башлады. О, саға-сола дөнмәдән дүз онун ардынҹа гачырды.
20 Абнур архаја бојланыб сорушду: «Асаил, сәнсән?» О: «Мәнәм», — деди.
21 Абнур она деди: «Мәним далымҹа дүшмә. Бу ҹаванлардан бирини тут, нәји варса, өзүнә ҝөтүр». Лакин Асаил әл чәкмәди.
22 Абнур јенә Асаилә деди: «Бәсдир мәни тәгиб етдин. Вадар еләмә ки, сәни өлдүрүм. Сонра гардашын Јуабын үзүнә неҹә бахарам?»
23 Лакин о әл чәкмәди. Онда Абнур низәсинин арха уҹуну онун гарнына елә саплады+ ки, низә белиндән чыхды. О јыхылыб јериндәҹә кечинди. Асаилин јыхылыб өлдүјү јерә ҝәләнләр орада ајаг сахлајырдылар.
24 Јуабла Абшај Абнурун далынҹа дүшдүләр. Ҝүн батанда онлар Ҝибјон чөлү јолунда, Ҝиаһла үзбәүз олан Әммаһ тәпәсинә чатдылар.
25 Бинјаминлиләр Абнурун әтрафында топланыб дәстә илә тәпәнин башында дурдулар.
26 Абнур Јуабы сәсләди: «Бу гылынҹ нә гәдәр ганлар ахыдаҹаг? Мәҝәр билмирсән ки, бунун ахыры пис гуртараҹаг? Нә вахт бу халга дејәҹәксән ки, гардашларындан әл чәксинләр?»
27 Јуаб деди: «Аллаһа анд олсун, әҝәр сән дилләнмәсәјдин, сәһәрә гәдәр һеч ким гардашларыны говмагдан әл чәкмәјәҹәкди».
28 Јуаб шејпур чалды, онун адамлары тәгиби дајандырды вә дөјүш битди.
29 Абнур адамлары илә бүтүн ҝеҹәни Әрәбә+ бојунҹа ирәлиләди, Иордан чајыны кечди вә јарғаны* өтәрәк ҝәлиб Маһанајимә+ чатды.
30 Јуаб Абнурун тәгибини дајандырандан сонра халгы бир јерә топлады. Давудун хидмәтчиләриндән, Асаили чыхмаг шәртилә, он доггуз нәфәр әскик иди.
31 Давудун хидмәтчиләри бинјаминлиләри вә Абнурун адамларыны мәғлуб етмишдиләр. Онлардан 360 нәфәр өлмүшдү.
32 Асаили+ ҝөтүрүб Бејтләһмдә+, атасынын гәбриндә дәфн етдиләр. Јуаб адамлары илә дуруб бүтүн ҝеҹәни јол ҝетди вә ҝүн доғанда Һәбруна+ чатды.
