Иса пејғәмбәр бир мүддәт Иордан чајынын о бири тајында јерләшән Перејада галыр (Јәһја 10:40). Инди исә ҹәнуба, Јерусәлимә тәрәф јолланыр.

Бу сәјаһәтә о тәк чыхмыр. Шаҝирдләри вә чохлу сајда адам ону мүшајиәт едир. Бу инсанларын арасында верҝијығанлар вә ҝүнаһлылар да вар (Лука 14:25; 15:1). Иса пејғәмбәрин етдикләринә вә дедикләринә тәнгиди јанашан фәрисиләрлә мирзәләр дә онларла ҝедир. Ҝәрәк онлар пејғәмбәрин итмиш гојун, итмиш оғул, варлы адам вә Илазәр барәдә данышдығы мәсәлләрин үзәриндә чох фикирләшсинләр (Лука 15:2; 16:14).

Иса пејғәмбәр ону тәгиб едәнләрин ришхәндини вә тәнгидини нәзәрдә тутараг шаҝирдләринә мүраҹиәт едир. О, Ҹәлиләдә дедији бәзи фикирләри вурғулајыр.

Мисал үчүн, о дејир: «Иман јолунда мүтләг манеәләр олаҹаг. Амма вај сәбәбкарын һалына!.. Еһтијатлы олун. Кимсә ҝүнаһ ишләсә, ону мәзәммәт ет, төвбә етсә, бағышла. Һәтта бир ҝүндә сәнә гаршы једди дәфә ҝүнаһ ишләсә вә һәр дәфә јанына ҝәлиб: “Төвбә едирәм”, — десә, ону бағышламалысан» (Лука 17:1—4). Иса пејғәмбәрин ахырда дедији сөзләр јәгин ки, Бутруса једди дәфә бағышламаға даир вердији суалыны хатырладыр (Мәтта 18:21).

Ҝөрәсән, Иса Мәсиһин шаҝирдләри онун сөзләрини һәјатларында тәтбиг едәҹәкләр? Онлар: «Иманымызы артыр», — дејә Мәсиһдән хаһиш едәндә о, онлары әмин едир: «Әҝәр сиздә бир хардал тохуму бојда иман олсајды, бу хартут ағаҹына: “Көкүндән гоп, дәниздә бит”, — дејәрдиниз, ағаҹ да сизә итаәт едәрди» (Лука 17:5, 6). Бәли, һәтта ијнәнин уҹу гәдәр олан иман бөјүк ишләр етмәјә гадирди.

Иса Мәсиһ тәвазөкар олуб өзүмүзә гаршы таразлы јанашмағын ваҹиблијини вурғулајараг һәвариләринә дејир: «Туталым нөкәриниз вар. О, јер шумламагдан вә ја сүрүнү отармагдан гајыданда һансыныз она: “Тез сүфрәјә кеч, әјләш”, — дејәр? Мәҝәр: “Шам јемәјими һазырла, өнлүјүнү тах, мән јејиб гуртаранадәк мәнә гуллуг ет, өзүн сонра јејәрсән”, — демәз? Тапшырығыны јеринә јетирдијинә ҝөрә мәҝәр ағасы нөкәрә миннәтдар олаҹаг? Сиз дә сизә тапшырылмыш ишләри ҝөрүб гуртаранда дејин: “Биз һеч нәјә јарамајан нөкәрләрик. Биз садәҹә өһдәмизә дүшән иши ҝөрдүк”» (Лука 17:7—10).

Аллаһын һәр бир хидмәтчиси Онун ишини һәр шејдән үстүн тутмағын ваҹиблијини баша дүшмәлидир. Бундан әлавә, һәр бир инсан Аллаһын аиләсинин үзвү кими Она хидмәт етмәјин шәрәф олдуғуну һеч вахт унутмамалыдыр.

Ҝөрүнүр, Иса пејғәмбәр бу мәсәли тәзәҹә данышыб гуртармышды ки, онун јанына бир адам ҝәлир. Ону Јәһудијјәнин Бејтанијјә кәндиндә јашајан Илазәрин баҹылары Марта илә Мәрјәм ҝөндәриб. О хәбәр верир: «Аға, әзиз достун хәстәдир» (Јәһја 11:1—3).

Иса Мәсиһ досту Илазәрин ағыр хәстә олдуғуну ешидәндә гәм дәрјасына гәрг олмур. О дејир: «Бу хәстәлик өлүмә апармыр. Бу хәстәлик Аллаһы уҹалдаҹаг, Аллаһын Оғлу да онун васитәсилә уҹалаҹаг». О, олдуғу јердә ики ҝүн дә галыр, сонра шаҝирдләринә дејир: «Ҝәлин јенә Јәһудијјәјә ҝедәк». Онлар исә етираз едирләр: «Рабби, јәһудијјәлиләр тәзәликҹә сәни дашламаг истәјирдиләр, сәнсә јенә ора ҝедирсән» (Јәһја 11:4, 7, 8).

Иса пејғәмбәр ҹаваб верир: «Мәҝәр ҝүндүз он ики саат давам еләмир? Ҝүндүз ҝәзәнин ајағы һеч нәјә илишмир, чүнки о, бу дүнјанын ишығыны ҝөрүр. Лакин ҝеҹә ҝәзәнин ајағы мүтләг нәјәсә илишәҹәк, чүнки о, зүлмәтдәдир» (Јәһја  11:9, 10). Ола билсин, пејғәмбәр бунунла демәк истәјир ки, Аллаһын онун јер үзүндә хидмәт етмәси үчүн ајырдығы вахт һәлә битмәјиб. О вахта гәдәр Мәсиһ галан гыса вахтдан там истифадә етмәлидир.

Иса Мәсиһ сөзүнә әлавә едир: «Достумуз Илазәр јухуја ҝедиб, мән исә ону ојатмаға ҝедирәм». Шаҝирдләр елә баша дүшүрләр ки, Илазәр садәҹә јатыр вә тезликлә сағалыб ајаға галхаҹаг. Онлар дејирләр: «Аға, јатырса, демәли, сағалаҹаг». Онда Мәсиһ ачыг дејир: «Илазәр өлүб... Дурун, онун јанына ҝедәк» (Јәһја 11:11—15).

Јәһудијјәдә Иса Мәсиһин ҹанына гәсд едилә биләҹәјини еһтимал едән Томас она дәстәк олмаг үчүн шаҝирдләрә дејир: «Ҝәлин ҝедәк, биз дә онунла өләк» (Јәһја 11:16).