تعمید چیست؟
جواب کتاب مقدّس
کسی که تعمید میگیرد، کاملاً در آب فرو میرود. a در کتاب مقدّس گزارشهای زیادی دربارهٔ تعمید آمده است. (اعمال ۲:۴۱) یکی از این گزارشها دربارهٔ تعمید عیسی در رود اردن است و نشان میدهد که او موقع تعمیدش کاملاً در آب فرو رفت. (مَتّی ۳:۱۳، ۱۶) سالها بعد از آن، یک مرد اهل اتیوپی در حال سفر کردن کنار آبی ایستاد و ‹داخل آن› تعمید گرفت.—اعمال ۸:۳۶-۴۰.
عیسی گفت برای این که پیرو او شویم باید تعمید بگیریم. (مَتّی ۲۸:۱۹، ۲۰) پِطرُس رسول هم روی این موضوع تاکید کرد.—۱پِطرُس ۳:۲۱.
در این مقاله میبینیم:
تعمید چیست؟
کاری است که با آن شخص به دیگران نشان میدهد که از گناهانش توبه کرده و به خدا قول میدهد که تحت هر شرایطی خواست او را انجام دهد. همچنین او با تعمیدش اعلام میکند که میخواهد در تمام جنبههای زندگی از خدا و عیسی اطاعت کند. وقتی شخصی تعمید میگیرد مسیری را انتخاب میکند که به زندگی ابدی میرسد.
فرو رفتن در آب، سمبل این است که شخص روش زندگیاش را تغییر داده است. کتاب مقدّس میگوید که تعمید گرفتن مثل دفن کردن است. (رومیان ۶:۴؛ کولُسیان ۲:۱۲) شخص با فرورفتن در آب به طور سمبلیک نشان میدهد که روش زندگی قبلیاش را دفن میکند. او با بیرون آمدن از آب نشان میدهد که به عنوان یک مسیحی که خودش را به خدا وقف کرده، زندگی جدیدی را شروع میکند.
نظر کتاب مقدّس دربارهٔ تعمید نوزادان چیست؟
کتاب مقدّس هرگز نخواسته که نوزادان تعمید بگیرند.
برعکس، این کتاب میگوید که یک شخص برای تعمید گرفتن باید واجد شرایط باشد. مثلاً او باید تعالیم پایهای کتاب مقدّس را درک کرده باشد و هماهنگ با آن تعالیم زندگی کند. او باید از گناهانش توبه کرده باشد. همچنین، در دعا خودش را به خدا وقف کرده باشد. (اعمال ۲:۳۸، ۴۱؛ ۸:۱۲) هیچ نوزادی نمیتواند این کارها را بکند.
تعمید به اسم پدر، پسر و روحالقدس به چه معنی است؟
عیسی به پیروانش گفت: «از مردم همهٔ ملتها شاگرد بسازید و آنها را به اسم پدر و پسر و روحالقدس تعمید بدهید. همین طور به آنها تعلیم بدهید تا به تمام چیزهایی که به شما گفتهام عمل کنند.» (مَتّی ۲۸:۱۹، ۲۰) کسی که «به اسم پدر و پسر و روحالقدس» تعمید میگیرد، جایگاه و قدرت پدر و پسر و نقش روحالقدس را درک کرده و پذیرفته است. برای مثال، پِطرُس رسول به مردی که مادرزادی لنگ بود گفت: «به نام عیسی مسیحِ ناصری به تو میگویم، بلند شو و راه برو!» (اعمال ۳:۶) کاملاً واضح است که پِطرُس به قدرت عیسی ایمان داشت و گفت اوست که این معجزه را میکند.
«پدر» همان یَهُوَه b خداست. او آفریدگار، زندگی بخش و خدای قادر مطلق است که اختیار تام دارد.—پیدایش ۱۷:۱؛ مکاشفه ۴:۱۱.
«پسر» همان عیساست. کسی که جانش را برای ما فدا کرد. (رومیان ۶:۲۳) عیسی در تحقق مقصود خدا برای ما انسانها نقش اصلی را دارد. اگر این موضوع را درک و قبول نکنیم، نمیتوانیم نجات پیدا کنیم.—یوحنا ۱۴:۶؛ ۲۰:۳۱؛ اعمال ۴:۸-۱۲.
«روح القدس» همان نیروی فعال خداست. c خدا با روح مقدّسش همه چیز را آفریده، زندگی را به وجود آورده، پیامش را به پیامبران و انسانهای دیگر رسانده و به آنها قدرت داده تا خواستش را انجام دهند. (پیدایش ۱:۲؛ ایّوب ۳۳:۴؛ رومیان ۱۵:۱۸، ۱۹) خدا از طریق روحالقدس افکارش را به نویسندگان کتاب مقدّس الهام کرد تا آنها را بنویسند.—۲پِطرُس ۱:۲۱.
آیا اگر کسی دوباره تعمید بگیرد، گناه کرده است؟
خیلی طبیعی است که کسی تصمیم بگیرد دینش را عوض کند. اگر او قبلاً تعمید گرفته باشد آیا تعمید دوبارهٔ او گناه است؟ ممکن است بعضیها با برداشتی که از اِفِسُسیان ۴:۵، دارند تصوّر کنند که او گناه میکند. در این آیه آمده: «یک سَرور، یک ایمان و یک تعمید.» اما منظور این آیه آن نیست که شخص نمیتواند دوباره تعمید بگیرد.
آیههای پیرامون: آیههای قبل و بعد از اِفِسُسیان ۴:۵ نشان میدهند که پولُس رسول داشت به مسیحیان تاکید میکرد که در ایمان متحد باشند. (اِفِسُسیان ۴:۱-۳، ۱۶) این اتحاد وقتی به وجود میآید که آنها از عیسی مسیح پیروی کنند، به یک چیز ایمان داشته باشند یا درک مشابهی از تعالیم کتاب مقدّس داشته باشند و شرایط لازم برای تعمید را هماهنگ با کتاب مقدّس بسنجند.
پولُس رسول از بعضیها که قبلاً تعمید گرفته بودند خواست که دوباره تعمید بگیرند. چون آنها بدون این که تعالیم مسیحی را کاملاً درک کنند تعمید گرفته بودند.—اعمال ۱۹:۱-۵.
اساس تعمید. تعمید باید بر اساس شناخت دقیق حقیقت از روی کتاب مقدّس باشد. (۱تیموتائوس ۲:۳، ۴) اگر شخصی بر اساس تعالیم مذهبیای تعمید بگیرد که مخالف کتاب مقدّس است تعمید او مورد قبول خدا نیست. (یوحنا ۴:۲۳، ۲۴) ممکن است نیّت او خوب باشد، اما تعمیدش بر اساس «درک درست و کاملی از خواست خدا» نیست. (رومیان ۱۰:۲) او برای این که رضایت خدا را جلب کند باید تعالیم کتاب مقدّس را یاد بگیرد، آنها را به کار ببرد، زندگیاش را به خدا وقف کند و دوباره تعمید بگیرد. در این شرایط تعمید دوبارهٔ او گناه نیست. برعکس، تصمیم درستی است.
تعمیدهای دیگر در کتاب مقدس
کتاب مقدّس به تعمیدهای دیگری هم اشاره کرده است که با فرورفتن مسیحیان در آب فرق دارد. به چند نمونه توجه کنید:
تعمیدی که یحیای تعمیددهنده انجام میداد. d یحیی یهودیان و کسانی که یهودی شده بودند را تعمید میداد. تعمید آنها نشان میداد که از گناهانشان توبه کردهاند. آنها از شریعت موسی یعنی قوانینی که خدا از طریق موسی به اسرائیلیان داده بود، سرپیچی کرده بودند. تعمیدی که یحیی میداد مردم را آماده میکرد تا عیسی را به عنوان مسیح بپذیرند.—لوقا ۱:۱۳-۱۷؛ ۳:۲، ۳؛ اعمال ۱۹:۴.
تعمید عیسی. تعمید عیسی که توسط یحیای تعمیددهنده انجام شد با تعمیدهای دیگر فرق داشت. عیسی کامل بود و هیچ گناهی نکرده بود. (۱پِطرُس ۲:۲۱، ۲۲) پس تعمید او به این معنی نبود که توبه کرده بود و از خدا میخواست که به او «وجدانی پاک» بدهد. (۱پِطرُس ۳:۲۱) در واقع، او با تعمیدش نشان داد که حاضر است به عنوان مسیح موعود خواست خدا را انجام دهد و جانش را برای انسانها فدا کند.—عبرانیان ۱۰:۷-۱۰.
تعمید با روحالقدس. هم عیسی و هم یحیای تعمیددهنده به تعمید با روحالقدس اشاره کردند. (مَتّی ۳:۱۱؛ لوقا ۳:۱۶؛ اعمال ۱:۱-۵) این تعمید با تعمید به اسم روحالقدس فرق دارد. (مَتّی ۲۸:۱۹)
فقط تعداد کمی از پیروان مسیح با روحالقدس تعمید میگیرند. آنها با روح مقدّس مسح میشوند چون انتخاب شدهاند تا به عنوان پادشاه و کاهن کنار عیسی بر تمام زمین حکمرانی میکنند. e (۱پِطرُس ۱:۳، ۴؛ مکاشفه ۵:۹، ۱۰) آنها بر میلیونها نفر از پیروان مسیح که امید زندگی در بهشت روی زمین را دارند حکمرانی میکنند.—مَتّی ۵:۵؛ لوقا ۲۳:۴۳.
تعمید برای اتحاد با عیسی و شریک شدن در مرگش. کسانی که با روحالقدس تعمید میگیرند، در واقع ‹تعمید میگیرند تا با عیسی مسیح متحد شوند.› (رومیان ۶:۳) پس این تعمید برای پیروان مسحشدهٔ عیساست که همراه او در آسمان حکمرانی میکنند. آنها تعمید گرفتهاند تا با عیسی مسیح متحد شوند. به این ترتیب جزو جماعت مسحشدهٔ او میشوند. عیسی سر این جماعت است و آنها اعضای آن هستند.—۱قُرِنتیان ۱۲:۱۲، ۱۳، ۲۷؛ کولُسیان ۱:۱۸.
مسحشدگان همچنین ‹تعمید میگیرند تا در مرگ عیسی هم شریک شوند.› (رومیان ۶:۳، ۴) آنها هم مثل عیسی با ازخودگذشتگی از خدا اطاعت کنند و مثل او از زندگی ابدی روی زمین میگذرند. وقتی آنها میمیرند و در آسمان به صورت مخلوق روحی رستاخیز پیدا میکنند، به طور سمبولیک تعمیدشان در مرگ عیسی تمام میشود.—رومیان ۶:۵؛ ۱قُرِنتیان ۱۵:۴۲-۴۴.
تعمید با آتش. یحیای تعمیددهنده به مخاطبانش گفت: ‹عیسی شما را با روحالقدس و آتش تعمید خواهد داد. او وسیلهٔ جدا کردن گندم از کاه را در دست دارد و خرمنگاهش را کاملاً پاک خواهد کرد. او گندم را در انبارش جمع میکند، ولی کاه را با آتشی خاموشنشدنی خواهد سوزاند.› (مَتّی ۳:۱۱، ۱۲) توجه کنید که تعمید با روحالقدس و تعمید با آتش با هم فرق دارند. منظور یحیی از این تشبیه چه بود؟
منظور او از گندم کسانی بود که از عیسی اطاعت میکنند. آنها میتوانند با روحالقدس تعمید بگیرند. کاه، سمبل کسانی است که به عیسی گوش نمیکنند. آنها به طور سمبولیک با آتش تعمید میگیرند؛ یعنی کاملاً نابود میشوند.—مَتّی ۳:۷-۱۲؛ لوقا ۳:۱۶، ۱۷.
a یک فرهنگ لغت کلمهٔ یونانیای که «تعمید» ترجمه شده را این طور توضیح میدهد: فرو رفتن در آب یا زیر آب رفتن به طور کامل و بیرون آمدن از آن.—Vine’s Complete Expository Dictionary of Old and New Testament Words
b یَهُوَه اسم شخصی خداست. (مزمور ۸۳:۱۸) این مقاله را ببینید: «یَهُوَه کیست؟»
c این مقاله را ببینید: «روحالقدس چیست؟»
d این مقاله را ببینید: «یحیای تعمیددهنده چه کسی بود؟»
e این مقاله را ببینید: «چه کسانی پس از مرگ به آسمان میروند؟»
f در کتاب مقدّس از کلمهٔ «تعمید» در مراسم پاکسازی خاص هم استفاده شده. مثلاً روی پیالهها و پارچها و ظرفهای مسیای که در پرستش یَهُوَه استفاده میشدند آب میپاشیدند. (مَرقُس ۷:۴؛ عبرانیان ۹:۱۰) البته این با تعمید پیروان عیسی که زیر آب میروند و بیرون میآیند کاملاً فرق دارد.