“TARTIŞMALI bir seçimin ardından ayaklanma çıktı ve binlerce Yehova’nın Şahidi evini terk etmek zorunda kaldı.” Gelişmekte olan bir ülkede ihtiyar olan François sözlerine şöyle devam ediyor: “Yiyecek ve ilaç kıtlığı vardı, mevcut olanlarsa aşırı pahalıydı. Bankalar kapalıydı, bankamatikler de ya boşalmıştı ya da çalışmıyordu.”

Bürodaki kardeşler, evsiz kalıp ülke çapındaki İbadet Salonlarında toplanan Şahitlere hemen para ve ilkyardım malzemesi göndermeye başladılar. Karşıt gruplar yollara barikat kurmuştu, fakat iki taraf da Şahitlerin tamamen tarafsız olduğunu bildiğinden Büronun araçlarının geçmesine genelde izin veriyorlardı.

François “Bir İbadet Salonuna giderken keskin nişancılar minibüsümüze ateş açtı” diyor. “Sağımızdan solumuzdan kurşunlar geçiyordu. Bir askerin elinde tüfekle minibüsümüze doğru koştuğunu görünce ani bir U dönüşü yapıp hızla Büroya geri döndük. Hayatta olduğumuz için Yehova’ya şükrettik. Ertesi gün o İbadet Salonundaki 130 kardeş güvenli bir yere gitti. Bazıları Büroya geldi ve kriz sona erene kadar onların hem ruhi hem de maddi ihtiyaçlarıyla ilgilendik.”

François şöyle diyor: “Daha sonra ülkenin dört bir yanındaki kardeşler Büroya mektup yazıp minnettarlıklarını dile getirdiler. Uzakta yaşayan kardeşlerin hemen yardıma koştuğunu görmek onların Yehova’ya olan güvenini artırdı.”

Bugün doğal afetler ve insanların yol açtığı felaketler yüzünden muhtaç durumda kalan birçok kardeşimiz var. Onlara “ısının, karnınızı doyurun” demekle yetinmez, fiziksel ihtiyaçlarını karşılamaya çalışırız (Yak. 2:15, 16). Benzer bir durum birinci yüzyılda da yaşanmıştı. Bir kıtlık olacağını öğrenen ‘öğrenciler, herkesin gücü yettiğince yardımda bulunmasını ve bunların Yahudiye’de yaşayan kardeşlere gönderilmesini kararlaştırmıştı’ (Elçi. 11:28-30).

Yehova’nın kulları olarak, muhtaç durumdaki kişilere maddi açıdan yardım etmeye elbette istekliyiz. Fakat insanların ruhi ihtiyaçları da var (Mat. 5:3). İsa takipçilerini insanların bunun farkına varmasına ve bu ihtiyacı karşılamak için adım atmasına yardım etmekle görevlendirdi (Mat. 28:19, 20). Zamanımızın, enerjimizin ve olanaklarımızın büyük kısmını bu görevi yerine getirmek için kullanıyoruz. Teşkilat olarak bağışların bir kısmını maddi yardıma ayırsak da, büyük kısmını öncelikle Krallıkla ilgili uğraşları desteklemek ve iyi haberi yaymak amacıyla kullanıyoruz. Böylece Tanrı’ya ve komşularımıza sevgimizi gösteriyoruz (Mat. 22:37-39).

Yehova’nın Şahitlerinin dünya çapındaki faaliyetini destekleyenler bağışlarının en doğru ve en iyi şekilde kullanıldığından emin olabilirler. Siz de muhtaç durumdaki kardeşlerinize yardım edebilecek durumda mısınız? Öğrenci yetiştirme işini desteklemek istiyor musunuz? Öyleyse ‘elinizden geldiği sürece, ihtiyacı olandan iyiliğinizi esirgemeyin’ (Özd. 3:27).