Yaşamınızı Koşullarınız mı Kontrol Ediyor?

SIKINTI veren koşullar ve sorunlar, bu “son günlerde” olağan hale gelmiştir. (II. Timoteos 3:1) Bazı sorunlar geçicidir ve eninde sonunda ortadan kalkar. Bazıları ise aylarca, hatta yıllarca sürer. Sonuçta birçok kişi kendisini, Yehova’ya “Yüreğimin darlıkları çoğaldı; sıkıntılarımdan beni çıkar” diye yalvaran mezmur yazarı Davud gibi hisseder.—Mezmur 25:17.

Altından kalkamadığınız sorunlarla mı mücadele ediyorsunuz? Öyleyse, Mukaddes Kitapta yardım ve teşvik bulabilirsiniz. Şimdi, zorlukların üstesinden gelmiş, Yehova’nın iki sadık hizmetçisinin, Yusuf ve Davud’un yaşamlarına bakalım. Sıkıntılar karşısında onların ne yaptığını inceleyerek, bugün benzer zorluklarla mücadele etmemize yardım edecek faydalı dersler alabiliriz.

Ciddi Zorluklarla Karşı Karşıya

Yusuf 17 yaşına geldiğinde, kendi ailesi içinde ciddi bir sorunla karşılaştı. Ağabeyleri, babaları Yakub’un “bütün kardeşlerinden ziyade [Yusuf’u] sevdiğini . . . . gördüler.” Bu yüzden “ondan nefret ettiler, ve ona tatlı söz söyliyemezlerdi.” (Tekvin 37:4) Bu durumun Yusuf’ta yarattığı endişe ve stresi tahmin edebilirsiniz. En sonunda ağabeylerinin nefreti öyle bir hal aldı ki, onu köle olarak sattılar.—Tekvin 37:26-33.

Yusuf Mısır’da köleyken, efendisinin karısının ahlaksız tekliflerine karşı koymak zorunda kaldı. Reddedilmesine öfkelenen kadın, Yusuf’u kendisine tecavüz etmeye kalkışmakla suçladı. Bu yalan suçlama nedeniyle Yusuf ‘zindana teslim edildi’; orada “ayaklarını bukağı ile incittiler; onu demire vurdular.” (Tekvin 39:7-20; Mezmur 105:17, 18) Bu onun için çok büyük bir sınav olmalıydı! Yusuf kendisine yapılan haksızlıklar yüzünden, ki bunları yapanlar arasında kendi aile üyeleri de vardı, yaklaşık 13 yılını köle ve tutsak olarak geçirdi.—Tekvin 37:2; 41:46.

 Eski İsrail’de yaşamış olan Davud da gençken denemelerle karşılaştı. Birkaç yıl kaçak olarak yaşamak zorunda kaldı, Kral Saul tarafından bir av hayvanı gibi kovalandı. Yaşamı sürekli tehlikedeydi. Bir keresinde yiyecek istemek için kâhin Ahimelek’e gitti. (I. Samuel 21:1-7) Ahimelek’in Davud’a yardım ettiğini öğrenen Saul sadece Ahimelek’in değil, tüm kâhinlerin ve ailelerinin öldürülmesini emretti. (I. Samuel 22:12-19) Bu trajediye dolaylı olarak da olsa yol açmış olmanın Davud’a hissettirdiği acıyı zihninizde canlandırabiliyor musunuz?

Yusuf ve Davud’un sıkıntı içinde ve kötü muameleyle geçen o yıllarda nelere katlandıklarını düşünün. Onların zor durumları nasıl ele aldıklarını inceleyerek kendimiz için değerli dersler çıkarabiliriz. Şimdi onların, hangi üç yönden örnek alınmaya değer kişiler olduklarını görelim.

Küskünlüğü ve Acı Duyguları Bırakın

Öncelikle bu sadık adamlar, acı duyguların ve küskünlüğün kölesi olmayı reddettiler. Yusuf hapisteyken kolayca, kardeşlerinin ihanetiyle ilgili acı duygular beslemeye ve belki de onları tekrar görürse nasıl intikam alacağını düşünmeye başlayabilirdi. Ancak Yusuf’un böyle yıkıcı bir düşünce tarzına direndiğini nereden biliyoruz? Buğday almak için Mısır’a gelen kardeşlerinden öç alma fırsatı eline geçtiğinde onun nasıl davrandığına bakalım. Kayıt şöyle diyor: “[Yusuf] onlardan ayrılıp ağladı. . . . . Ve Yusuf [hizmetçilerine] emretti ki, [ağabeylerinin] kapları buğdayla doldurulsun, ve her birinin parası kendi çuvalına geri konulsun, ve onlara yol için azık verilsin.” Yusuf daha sonra ağabeylerini, babalarını Mısır’a getirmeleri için gönderirken şöyle uyardı: “Yolda kavga etmeyin.” Yusuf acı duyguların ve küskünlüğün yaşamını zehir etmesine izin vermediğini hem sözleriyle hem de davranışlarıyla gösterdi.—Tekvin 42:24, 25; 45:24.

Benzer şekilde Davud da Kral Saul’a karşı küskünlük ve öfke beslemedi. İki kere Davud’un eline Saul’u öldürme fırsatı geçti. Adamları Davud’u buna teşvik ettiğinde o şöyle dedi: “RAB bana göstermesin ki, efendime, RABBİN mesihine karşı bu işi yapayım, ona el uzatayım, çünkü o RABBİN mesihidir.” Davud meseleyi Yehova’ya bıraktı ve adamlarına şöyle dedi: “Hay olan RABBİN hakkı için, RAB onu vuracaktır; yahut günü gelecek ve ölecektir; yahut cenge inecek ve helâk olacaktır.” Davud sonradan Saul ve Saul’un oğlu Yonatan’ın ölümü üzerine bir ağıt bile besteledi. Yusuf gibi Davud da küskünlük duygusunun kendisini ele geçirmesine izin vermedi.—I. Samuel 24:3-6; 26:7-13; II. Samuel 1:17-27.

Bizim için ne denilebilir? Birtakım haksızlıklar bize acı verdiğinde küskünlük ve acı duygular besliyor muyuz? Bu duygular kolayca gelişebilir.  Duygularımızın bize hâkim olmasına izin verirsek, bunun sonucu, uğradığımız haksızlıktan bile daha zararlı olabilir. (Efesoslular 4:26, 27) Başkalarının davranışlarını kontrol altında tutmamız pek mümkün olmayabilir, ama kendi tepkilerimizi kontrol edebiliriz. Yehova’nın, meseleleri uygun gördüğü zamanda ele alacağına iman ettiğimizde, küskünlüğü ve acı duyguları bırakmak daha kolay olur.—Romalılar 12:17-19.

Koşullarınızı En İyi Şekilde Değerlendirin

Alabileceğimiz ikinci ders, koşullarımızın yaşamımızı felç etmesine izin vermemektir. Yapamadığımız şeylerle zihnimizi öyle meşgul bir hale getirebiliriz ki, yapabileceğimiz şeyleri gözden kaçırırız. Sonunda koşullarımız bizi kontrol etmeye başlar. Bu Yusuf’un da başına gelebilirdi. Ama o koşullarını en iyi şekilde değerlendirmeyi seçti. Köle olarak hizmet ederken, efendisinin “gözünde lûtuf buldu.” Efendisi de “onu evi üzerine tayin etti.” Yusuf hapishanedeyken de benzer şekilde davrandı. Yehova’nın desteği ve kendi çalışkanlığı sayesinde, “zindan müdürü zindanda olan bütün mahpusları Yusufun eline verdi; ve orada yapılan her şeyi yapan o idi.”—Tekvin 39:4, 21-23.

Davud da kaçak olarak yaşadığı yıllar boyunca koşullarını en iyi şekilde değerlendirdi. Paran çölünde yaşarken o ve adamları Nabal’ın sürülerini yağmacı çetelerden korudular. Nabal’ın çobanlarından biri, onlar için “gece gündüz bizim için siper oldular” dedi. (I. Samuel 25:16) Daha sonra Tsiklag’da kalırken, İsrail’in güneyindeki düşmanların elinde olan kasabalara baskınlar yaptı ve böylece Yahuda sınırlarını güvenlik altına aldı.—I. Samuel 27:8; I. Tarihler 12:20-22.

Koşullarımızı en iyi şekilde değerlendirmek için bizim de daha çok çaba harcamamız gerekiyor mu? Bunu yapmak zor olabilir, ama başarabiliriz. Resul Pavlus kendi yaşamı hakkında şöyle yazdı: “Ben bulunduğum hal içinde kanaatkâr olmağı öğrenmişimdir. . . . . Her şeyde ve bütün şeylerde, hem tok olmak, hem aç olmak, hem bollukta olmak, hem ihtiyaçta olmak sırrını öğrendim.” Pavlus yaşamla ilgili bu tutumu nasıl geliştirdi? Yehova’ya devamlı güvenerek. “Beni kuvvetlendirende her şeyi yapabilirim” diyerek bunu kabul ettiğini gösterdi.—Filipililer 4:11-13.

Yehova’yı Bekleyin

Alacağımız üçüncü ders şudur: Koşullarımızı değiştirmek için Kutsal Yazılara uymayan yollara başvurmak yerine, Yehova’yı beklemeliyiz. Öğrenci Yakub şöyle yazdı: ‘Bırakın tahammül kendi işini tamamlasın; böylece hiçbir eksiği olmayan, tam ve her yönden sağlam kişiler olun.’ (Yakub 1:4) Yaşadığımız bir denemeyi Kutsal Yazılara uymayan yollara başvurarak bir an önce sona erdirmeye kalkışmaktansa, denemeye sonuna kadar dayanarak tahammülün ‘kendi işini tamamlamasına’ izin vermeliyiz. O zaman imanımız denenmiş ve arıtılmış olacak, bizi ayakta tutan gücü ortaya çıkmış olacak. Yusuf ve Davud’un böyle bir tahammülü vardı. Onlar Yehova’nın hoşnut olmayacağı bir çözüm bulmayı denemediler. Bunun yerine, içinde bulundukları durumu en iyi şekilde değerlendirmeye çalıştılar. Yehova’yı beklediler ve bunu yapmakla çok büyük ödüller kazandılar. Yehova her ikisini de Kendi toplumunu kurtarmak ve onlara önderlik etmek için kullandı.—Tekvin 41:39-41; 45:5; II. Samuel 5:4, 5.

Biz de Kutsal Yazılara uymayan çözümler arama tuzağına düşebileceğimiz durumlarla karşılaşabiliriz. Örneğin, evlenmek için henüz uygun birini bulamamış olabilirsiniz. Bu sizde cesaret kırıklığına mı yol açıyor? Eğer öyleyse, Yehova’nın “ancak Rabde” evlenmekle ilgili emrine itaatsizlik etme yönünde herhangi bir ayartmaya düşmekten kaçının. (I. Korintoslular 7:39) Evliliğinizde sorunlarınız  mı var? Ayrılmaya ve boşanmaya teşvik eden dünyanın ruhuna teslim olmaktansa, zorlukların üstesinden gelmek için eşinizle birlikte mücadele edin. (Malaki 2:16; Efesoslular 5:21-33) Ekonomik durumunuz yüzünden ailenize bakmakta zorlanıyor musunuz? Yehova’yı beklemek, para bulmak amacıyla yasal olmayan veya kuşkulu etkinliklere bulaşmaktan uzak durmayı da kapsar. (Mezmur 37:25; İbraniler 13:18) Evet, hepimiz koşullarımızı en iyi şekilde değerlendirebilmek için çok çalışmalıyız ve Yehova’nın bizi destekleyebileceği bir şey yapmak için çaba harcamalıyız. Bunu yaparken en iyi çözüm için Yehova’yı beklemeye kararlı olalım.—Mika 7:7.

Yehova Sizi Destekleyecek

Mukaddes Kitapta geçen Yusuf ve Davud gibi, hayal kırıklıklarının ve zor durumların üstesinden gelmiş kişiler hakkında derin düşünmenin, üzerimizde olumlu bir etkisi olabilir. Onların öyküleri Mukaddes Kitapta sadece birkaç sayfada anlatılsa da, yaşadıkları denemeler yıllarca sürdü. Kendinize şöyle sorun: ‘Tanrı’nın bu hizmetçileri koşullarını kabul etmeyi nasıl öğrendiler? Sevinçlerini nasıl korudular? Hangi nitelikleri geliştirmeleri gerekti?’

Ayrıca Yehova’nın günümüzdeki hizmetçilerinin de nasıl tahammül gösterdiğini düşünmemiz iyi olur. (I. Petrus 5:9) Gözcü Kulesi ve Uyan! dergilerinde her yıl birçok yaşam öyküsü yer alır. Bu sadık Şahitlerin örneklerini okuyup üzerinde düşünüyor musunuz? Bunun yanında, cemaatlerimizde, zor koşullarda sadık şekilde tahammül eden kardeşlerimiz var. Onlarla cemaat ibadetlerinde düzenli olarak bir araya geliyor ve onlardan bir şeyler öğreniyor musunuz?—İbraniler 10:24, 25.

Zorlayıcı koşullarla kuşatıldığınızda Yehova’nın sizinle ilgilendiğine ve sizi destekleyeceğine güvenin. (I. Petrus 5:6-10) Yaşamınızı koşullarınızın kontrol etmesine izin vermemeye gayret edin. Küskünlüğü bırakarak, içinde bulunduğunuz durumu en iyi şekilde değerlendirerek ve en iyi çözüm için Yehova’yı bekleyerek Yusuf, Davud ve diğerlerini örnek alın. Dua ederek ve ruhi faaliyetlere katılarak Yehova’ya yaklaşın. Böylece, zor zamanlarda bile sevinç ve mutluluğa sahip olabileceğinizi göreceksiniz.—Mezmur 34:8.

[Sayfa 20, 21’deki resim]

Yusuf koşullarını en iyi şekilde değerlendirmeye çalıştı

[Sayfa 23’teki resim]

Davud sorunlarının çözümü için Yehova’yı bekledi