Kutsal Kitap ne İsa’nın doğduğu tarihi verir ne de onun doğum gününün kutlanması gerektiğini söyler. Bir ansiklopedi şöyle der: “Noel kutlamasının kaynağı ne Tanrı’dır ne de Yeni Ahit’tir” (McClintock and Strong’s Cyclopedia).

 Dahası Noel kutlamasının tarihini incelediğimizde bunun aslında putperest ritüellere dayandığını görürüz. Kutsal Kitabın söylediği gibi, Tanrı’ya onaylamadığı şekilde ibadet etmemiz O’nun hoşuna gitmez (Çıkış 32:​5-7).

1.   İsa’nın doğum gününün kutlanması: “İlk Hıristiyanlar İsa’nın doğum gününü kutlamıyordu, çünkü doğum günü kutlamayı putperest bir âdet olarak görüyorlardı” (The World Book Encyclopedia).

2.   25 Aralık: İsa’nın bu tarihte doğduğuna dair hiçbir kanıt yoktur. Kilise liderleri bu tarihi büyük ihtimalle kış gündönümü zamanında düzenlenen putperest bayramlara denk getirebilmek için seçti.

3.   Hediye verme ve parti yapma âdetleri: AnaBritannica ansiklopedisi şöyle diyor: “İsa’nın doğum kutlamaları ile putperestlerin tarım ve Güneş şenliklerinin kış ortasında aynı döneme rastlamasının sonucunda Noel gelenekleri çok çeşitli kaynaklardan beslenerek gelişti. Romalılar, 17 Aralık’taki Saturnalia (Satürn Şenliği) gününde çeşitli eğlenceler düzenler, birbirlerine armağanlar verirlerdi.” Ayrıca ‘bu şenlik süresince çalışılmazdı.

4.   Noel süslemeleri: Bir ansiklopediye göre Avrupalılar kış gündönümünü kutlamak ve kötü ruhlardan korunmak için evlerini “ışıklarla ve yaprak dökmeyen ağaçlarla” süslerlerdi (The Encyclopedia of Religion).

5.   Ökseotu, çobanpüskülü: “Kelt rahipler özellikle ökseotunun sihirli güçleri olduğuna inanırdı. Yaprak dökmeyen çobanpüskülüne ise Güneşin geri dönüşünün güvencesi olarak tapınılırdı” (The Encyclopedia Americana).

6.   Noel ağacı: “Avrupalı putperestler arasında yaygın olan ağaca tapınma, Hıristiyanlığı benimsemelerinden sonra .... sürdü.” Bu, birçok tören ve gelenekte görülüyordu; örneğin “kış ortasına rastlayan tatillerde evin girişine ya da içine bir Yule (yeni yıl) ağacı konuyordu” (AnaBritannica).