1, 2. Na jakie sprawy związane z teokratycznymi zgromadzeniami zwrócimy uwagę?

JAK daleko większość z nas sięga pamięcią, częścią nowożytnej historii Świadków Jehowy były zgromadzenia okręgowe i międzynarodowe. Wielu chrześcijan uczestniczyło w niejednym takim radosnym spotkaniu, niektórzy nawet dziesiątki razy w ciągu swego życia.

² Tysiące lat temu lud Boży także organizował święte zgromadzenia. Rozważymy teraz kilka biblijnych doniesień o wydarzeniach, które pod pewnymi względami przypominają dzisiejsze kongresy. Zwrócimy uwagę na podobieństwa między starożytnymi a współczesnymi zgromadzeniami oraz skupimy się na korzyściach wynikających z uczestniczenia w nich (Ps. 44:1; Rzym. 15:4).

3. (a) Jak wyglądało pierwsze opisane w Biblii zgromadzenie ludu Jehowy? (b) Jak Izraelici byli wzywani na wspólne spotkania?

³ Zgromadzenie u podnóża góry Synaj było pierwszym opisanym w Biblii wielkim spotkaniem ludu Bożego służącym odbieraniu pouczeń duchowych. Stanowiło kamień milowy w historii religii prawdziwej. Podczas tego ekscytującego wydarzenia, którego zebrani z pewnością nigdy nie zapomnieli, Jehowa zademonstrował Izraelitom swoją potęgę i nadał im Prawo (Wyjścia 19:2-9, 16-19; odczytaj Wyjścia 20:18; Powtórzonego Prawa 4:9, 10). Tamto zgromadzenie wywarło ogromny wpływ na późniejsze stosunki Boga z Izraelem. Wkrótce potem Jehowa ustalił sposób zwoływania ludu. Nakazał Mojżeszowi wykonać dwie srebrne trąby, które miały być używane do wzywania „całego zgromadzenia”, by stawiło się „przy wejściu do namiotu spotkania” (Liczb 10:1-4). Wyobraź  sobie poruszenie towarzyszące takim wydarzeniom!

4, 5. Dlaczego zgromadzenia zorganizowane przez Mojżesza i Jozuego miały wyjątkowe znaczenie?

⁴ Pod koniec 40-letniej wędrówki Izraelitów po pustkowiu — w przełomowym momencie historii tego stosunkowo młodego narodu — Mojżesz zwołał zgromadzenie. Lud miał wkrótce wejść do Ziemi Obiecanej. Był to odpowiedni czas, by Mojżesz przypomniał swoim pobratymcom o wszystkim, co Jehowa już dla nich uczynił i co dalej zamierzał czynić (Powt. Pr. 29:1-15; 30:15-20; 31:30).

⁵ Być może właśnie podczas tego zgromadzenia Mojżesz ogłosił postanowienie o regularnym zbieraniu się w celu korzystania z pouczeń Bożych. W latach sabatowych, w trakcie Święta Szałasów, mężczyźni, kobiety, dzieci i osiadli przybysze w Izraelu mieli zgromadzać się w miejscu wybranym przez Jehowę, ‛aby słuchać i aby się uczyć bojaźni przed Jehową oraz dbać o wprowadzanie w czyn wszystkich słów prawa’ (odczytaj Powtórzonego Prawa 31:1, 10-12). A zatem już w tym wczesnym okresie historii ludu Bożego było oczywiste, że ma się on regularnie zgromadzać i rozważać słowo oraz zamierzenie Jehowy. Gdy Izraelici zakończyli podbój Ziemi Obiecanej, ale wciąż żyli w otoczeniu pogańskich ludów, Jozue zwołał wszystkich rodaków, ponieważ chciał ich umocnić w postanowieniu dochowywania lojalności Jehowie. Tamtego dnia lud przysiągł, iż będzie służył Bogu (Joz. 23:1, 2; 24:1, 15, 21-24).

6, 7. Jakimi kamieniami milowymi były nowożytne zgromadzenia ludu Jehowy?

⁶ W nowożytnej historii ludu Jehowy również odbyły się doniosłe zgromadzenia, które się przyczyniły do dynamicznego rozwoju działalności teokratycznej albo lepszego zrozumienia Biblii (Prz. 4:18). Pierwsze wielkie zgromadzenie po I wojnie światowej Badacze Pisma Świętego zorganizowali w roku 1919 w Cedar Point w amerykańskim stanie Ohio. Przybyło na nie około 7000 osób. Przyczyniło się ono do zainicjowania szczególnej ogólnoświatowej kampanii ewangelizacyjnej. Potem, w roku 1922, podczas dziewięciodniowego zgromadzenia w tym samym miejscu Joseph Rutherford nawoływał pilnych słuchaczy do nadania rozmachu temu dziełu: „Okażcie się wiernymi i prawdziwymi świadkami Pana. Ruszajcie w bój, aż opustoszeją wszelkie pozostałości Babilonu! Zwiastujcie orędzie daleko i szeroko. Świat musi się dowiedzieć, że Jehowa jest Bogiem, a Jezus Chrystus — Królem królów i Panem panów. Żyjemy w największym ze wszystkich dni. Oto Król objął władzę! Wy macie nadać temu rozgłos. Dlatego rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie!”. Obecni, a także wszyscy inni członkowie ludu Bożego na świecie, z radością usłuchali tego wezwania.

⁷ W roku 1931 w Columbus w stanie Ohio Badacze Pisma Świętego z niezwykłym entuzjazmem przyjęli nazwę Świadkowie Jehowy. A w roku 1935 w Waszyngtonie brat Rutherford wyjaśnił, kto wchodzi w skład opisanej w Objawieniu „wielkiej rzeszy”, „stojącej przed tronem i przed Barankiem” (Obj. 7:9-17). W samym środku II wojny światowej, w roku 1942, Nathan Knorr wygłosił porywające przemówienie pod tytułem „Pokój — czy może być trwały?”. Zidentyfikował w nim „bestię barwy szkarłatnej” z 17 rozdziału Objawienia oraz wskazał, że po wojnie dalej trzeba będzie intensywnie głosić.

8, 9. Dlaczego pewne zgromadzenia były szczególnie wzruszające?

⁸ W trakcie teokratycznego zgromadzenia pod hasłem „Weselące się narody”, które odbyło się w roku 1946 w Cleveland w stanie Ohio, szczególnie godny  uwagi był wykład brata Knorra pod tytułem „Zadania związane z odbudową i rozbudową”. Jeden z uczestników kongresu, odmalowując emocje wywołane przez owo przemówienie, napisał: „Miałem tego wieczora zaszczyt stać za nim na podium. Kiedy przedstawiał w zarysie postępy dzieła, a potem opowiadał o planach rozbudowy bruklińskiej drukarni i Domu Betel, na ogromnej widowni co rusz zrywał się huragan oklasków. Chociaż z podium nie było widać poszczególnych twarzy, łatwo dało się wyczuć radość obecnych”. Na międzynarodowym zgromadzeniu w Nowym Jorku w roku 1950 zebranych niezmiernie ucieszyło wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata. Była to pierwsza część współczesnego przekładu Biblii, w którym przywrócono należne miejsce imieniu Boga (Jer. 16:21).

⁹ Niezwykle wzruszające okazały się także zjazdy, na których Jehowa zbierał swoich wiernych Świadków po okresie prześladowań albo zakazu. Chociaż w Niemczech Adolf Hitler poprzysiągł zniszczyć Świadków Jehowy, to w roku 1955 w Norymberdze 107 000 z nich wypełniło obiekt, na którym kiedyś urządzał on defilady. Wielu słuchaczy nie mogło powstrzymać łez radości! Do Polski w roku 1989 na trzy kongresy pod hasłem „Prawdziwa pobożność” przybyło 166 518 delegatów, w tym mnóstwo braci ze Związku Radzieckiego, Czechosłowacji oraz innych krajów Europy Wschodniej. Niektórzy po raz pierwszy brali udział w spotkaniu, na którym liczba współwyznawców przekraczała 15—20 osób! A spróbuj sobie wyobrazić radość panującą w roku 1993 w Kijowie na międzynarodowym zgromadzeniu pod hasłem „Pouczani przez Boga”, gdzie ochrzczono 7402 osoby! Był to najliczniejszy odnotowany chrzest Świadków Jehowy (Izaj. 60:22; Agg. 2:7).

10. Które zgromadzenia szczególnie zapamiętałeś i dlaczego?

¹⁰ Możliwe, że niektóre zgromadzenia okręgowe bądź międzynarodowe pozostawiły w twej pamięci niezatarty ślad. Czy potrafisz sobie przypomnieć swoje pierwsze zgromadzenie albo to, na którym zostałeś ochrzczony? Z pewnością były to przełomowe wydarzenia duchowe w twoim życiu. Wysoko ceń sobie takie wspomnienia! (Ps. 42:4).

11. Jakie postanowienie Bóg wydał co do okresowych świąt w starożytnym Izraelu?

¹¹ Jehowa wymagał, by Izraelici każdego roku schodzili się do Jerozolimy na trzy okresowe święta — Święto Przaśników, Święto Tygodni (zwane później Pięćdziesiątnicą) oraz Święto Szałasów. W związku z tym nakazał: „Trzy razy w roku każdy twój mężczyzna ukaże się przed obliczem prawdziwego Pana, Jehowy” (Wyjścia 23:14-17). Rozumiejąc ogromną duchową wartość owych świąt, wielu mężczyzn przybywało na nie z całymi rodzinami (1 Sam. 1:1-7; Łuk. 2:41, 42).

12, 13. Co dla wielu Izraelitów oznaczał udział w dorocznych świętach?

 ¹² Pomyśl, co dla izraelskiej rodziny oznaczała taka podróż. Na przykład z Nazaretu do Jerozolimy Józef i Maria pokonywali około 100 kilometrów w jedną stronę. Jak sądzisz, ile czasu tobie zajęłoby przebycie pieszo takiej trasy z małymi dziećmi? Relacja o tym, jak Jezus, będąc chłopcem, znalazł się w Jerozolimie, ujawnia, że krewni i znajomi mogli podróżować w grupie. Wspólna wędrówka, a także przygotowywanie posiłków oraz odpowiedniego miejsca do spania w nieznanych okolicach musiały być dla nich niezwykłym przeżyciem. Czuli się jednak na tyle bezpiecznie, że dwunastoletni Jezus otrzymał pewną miarę swobody. Wyobraź sobie, jak niezapomniane były to chwile, zwłaszcza dla najmłodszych! (Łuk. 2:44-46).

¹³ Kiedy Izraelici rozproszyli się po innych krajach, na święta zaczęli przybywać przedstawiciele różnych narodowości. Podczas Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. w Jerozolimie obecni byli pobożni Żydzi i prozelici z takich rejonów, jak Italia, Libia, Kreta, Azja Mniejsza i Mezopotamia (Dzieje 2:5-11; 20:16).

14. Jaki pożytek odnosili Izraelici z uczestnictwa w dorocznych świętach?

¹⁴ Dla wiernych Izraelitów najistotniejszy i najbardziej poruszający był duchowy aspekt takich podróży — gorliwe wielbienie Jehowy u boku tysięcy miłujących Go zebranych. Jaki wywierało to na nich wpływ? Odpowiedź możemy znaleźć we wskazówkach, których Jehowa udzielił swemu ludowi w związku ze Świętem Szałasów: „Podczas swego święta będziesz się radował, ty i twój syn, i twoja córka, i twój niewolnik, i twoja niewolnica, i Lewita, i osiadły przybysz, a także chłopiec nie mający ojca oraz wdowa, którzy są w twoich bramach. Siedem dni będziesz obchodził święto dla Jehowy, swego Boga, w miejscu, które Jehowa wybierze, gdyż Jehowa, twój Bóg, będzie ci błogosławił w całym twoim zbiorze i w każdym czynie twej ręki; tylko masz się radować” (Powt. Pr. 16:14, 15; odczytaj Mateusza 5:3).

15, 16. Na jakie poświęcenia musisz się zdobywać, by uczestniczyć w kongresach? Dlaczego warto to robić?

¹⁵ Tamte dawne zgromadzenia stanowią dziś dla ludu Bożego wspaniały wzór. Chociaż przez stulecia pod niejednym względem się zmieniły, to ich zasadnicze cechy pozostały takie same. W starożytności, aby w nich uczestniczyć, trzeba było zdobywać się na poświęcenia — i podobnie jest obecnie. Ale korzyści niewątpliwie są tego warte. Takie spotkania były — i nadal są — ważnymi duchowymi wydarzeniami. Zapewniają wiedzę i zrozumienie niezbędne do utrzymywania bliskiej więzi z Jehową. Motywują do wprowadzania w czyn tego, czego się uczymy, pomagają unikać problemów oraz zachęcają do skupiania się na sprawach, które orzeźwiają, a nie przytłaczają (Ps. 122:1-4).

¹⁶ Zgromadzeniom zawsze towarzyszy radość. W sprawozdaniu z dużego kongresu w roku 1946 napisano: „Fascynujący był widok tysięcy Świadków ulokowanych na wygodnych miejscach, a jeszcze bardziej radowało słuchanie, jak z wielką orkiestrą łączą się głosy rzeszy ludzi i z trybun rozbrzmiewają radosne pieśni Królestwa ku chwale Jehowy”. Dodano też: „Do służby ochotniczej zgłaszali się delegaci, którzy potem pracowali we wszystkich działach, po prostu ciesząc się z możliwości usługiwania braciom”. Czy i ty odczuwasz  podobne podekscytowanie na zgromadzeniach okręgowych lub międzynarodowych? (Ps. 110:3; Izaj. 42:10-12).

17. Jak w ostatnim czasie zmienił się sposób organizowania zgromadzeń?

¹⁷ Niejedno się zmieniło w sposobie organizowania zgromadzeń. Na przykład niektórzy słudzy Boży pamiętają czasy, gdy trwały one osiem dni! Odbywały się wtedy sesje poranne, popołudniowe i wieczorne. Stałym punktem zgromadzenia była służba polowa. Czasami program rozpoczynał się o 9 rano i nieraz kończył o 9 wieczorem. Ochotnicy długo i ciężko pracowali, by przyrządzać dla wszystkich śniadania, obiady i kolacje. Teraz program kongresów jest krótszy, a poszczególne osoby oraz rodziny zawczasu przygotowują sobie posiłki, dzięki czemu mogą lepiej skupić się na korzystaniu z pokarmu duchowego.

18, 19. Czego szczególnie wyczekujesz na zgromadzeniach i dlaczego?

¹⁸ Pewnych części programu, które od lat są nieodłącznym elementem zgromadzeń, wyczekujemy w szczególności. Duchowy „pokarm we właściwym czasie”, zapewniający lepsze zrozumienie proroctw i nauk biblijnych, udostępniany jest nam nie tylko w przemówieniach, ale też w nowych publikacjach (Mat. 24:45). Takie wydawnictwa często stanowią narzędzia do zapoznawania szczerych ludzi z prawdami ze Słowa Bożego. Poruszające przedstawienia biblijne zachęcają młodszych i starszych do analizowania swych pobudek i opierania się presji bezbożnego sposobu myślenia tego świata. Wykład poprzedzający chrzest również skłania nas do przyjrzenia się własnym priorytetom. A ileż radości daje obserwowanie, jak inni publicznie potwierdzają swe oddanie Jehowie!

¹⁹ Zgromadzenia, które od dawien dawna są częścią prawdziwego wielbienia, wyposażają radosny lud Jehowy do właściwego służenia Mu w trudnych czasach. Dostarczają duchowych bodźców, stwarzają okazje do nawiązywania nowych przyjaźni, pomagają doceniać ogólnoświatową społeczność braterską oraz są ważnym środkiem, za pomocą którego Jehowa błogosławi swemu ludowi i się o niego troszczy. Bez wątpienia wszyscy zechcemy tak układać swoje sprawy, aby być na każdej sesji każdego zgromadzenia i odnosić z nich pożytek (Prz. 10:22).