EWANGELIA według Marka to najkrótsza z czterech Ewangelii. Napisana przez Jana Marka jakieś 30 lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa, stanowi wartką, treściwą relację o trzyipółletniej służbie Mesjasza.

Ewangelista najwyraźniej pisał z myślą o czytelnikach niebędących Żydami, zwłaszcza o Rzymianach. Przedstawił w niej Jezusa jako Syna Bożego dokonującego cudów i prowadzącego intensywną kampanię ewangelizacyjną. Marek bardziej uwypuklił czyny niż nauki Mistrza. Analizowanie tej księgi umacnia naszą wiarę w Mesjasza i pobudza do gorliwego głoszenia orędzia Bożego (Hebr. 4:12).

WIELKIE DZIEŁO W GALILEI

(Marka 1:1 do 9:50)

W 14 początkowych wersetach Marek wspomina o działalności Jana Chrzciciela oraz 40-dniowym pobycie Jezusa na pustkowiu. Następnie przedstawia ekscytującą relację ze służby Syna Bożego w Galilei. Często używa określenia „natychmiast”, co przydaje sprawozdaniu dynamizmu (Marka 1:10, 12).

W ciągu niecałych trzech lat Jezus przeprowadza w Galilei trzy kampanie ewangelizacyjne. Marek opisuje je najczęściej w porządku chronologicznym. Pomija Kazanie na Górze, podobnie jak wiele innych dłuższych przemówień Jezusa.

Odpowiedzi na pytania biblijne:

1:15 — O jaki tu chodzi „wyznaczony czas”? Jezus dał do zrozumienia, że dopełnił się wyznaczony czas na to, by rozpoczął służbę. A ponieważ przebywał już wśród ludzi jako przyszły Król, mógł powiedzieć, że Królestwo Boże się przybliżyło. W reakcji na jego działalność osoby o szczerych sercach miały możliwość poczynić odpowiednie kroki, by zjednać sobie uznanie Boże.

1:44; 3:12; 7:36 — Dlaczego Jezus zabraniał nadawania rozgłosu jego cudom? Zapewne nie chciał, by ludzie wyciągali wnioski na podstawie sensacyjnych i być może zniekształconych opowieści. Wolał raczej, by sami się przekonali, że jest Chrystusem, i dopiero na tej podstawie podejmowali osobiste decyzje (Izaj. 42:1-4; Mat. 8:4; 9:30; 12:15-21; 16:20; Łuk. 5:14). Wyjątkiem była sytuacja człowieka z krainy Gerazeńczyków, opętanego przez demony. Jezus, uwolniwszy go od nich, polecił mu wrócić do domu i opowiedzieć o tym zdarzeniu krewnym. Pod wpływem nalegań Syn Boży musiał oddalić się z tamtych okolic, dlatego miałby niewielkie szanse na kontakt z mieszkańcami tego regionu. Obecność i świadectwo człowieka, któremu Jezus udzielił tak wielkiej pomocy, mogły też sprzyjać złagodzeniu jakichś nieprzychylnych komentarzy związanych z utratą świń (Marka 5:1-20; Łuk. 8:26-39).

2:28 — Dlaczego Jezus jest „Panem sabatu”? Apostoł Paweł napisał, że „Prawo zawiera cień mających nadejść dóbr” (Hebr. 10:1). Zgodnie z Prawem Mojżeszowym po sześciu dniach pracy następował sabat, a Jezus także wtedy dokonywał wielu uzdrowień. Proroczo wskazywało to na błogi spokój i inne dobrodziejstwa, których doświadczy ludzkość podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa, gdy Szatan nie będzie już sprawował swej ciemięskiej władzy. Dlatego Król tego Królestwa jest także „Panem sabatu” (Mat. 12:8; Łuk. 6:5).

3:5; 7:34; 8:12 — Skąd Marek mógł wiedzieć, co w określonych momentach czuł Jezus? Marek nie był jednym z 12 apostołów  Jezusa ani jego bliskim towarzyszem. Według starożytnej tradycji czerpał informacje od apostoła Piotra, z którym ściśle współpracował (1 Piotra 5:13).

6:51, 52 — Jakiego „znaczenia chlebów” uczniowie nie pojęli? Zaledwie kilka godzin wcześniej Jezus nakarmił 5000 mężczyzn, a także sporo kobiet i dzieci, choć miał tylko pięć chlebów i dwie ryby. „Znaczenie chlebów”, które uczniowie powinni byli zrozumieć na podstawie tego wydarzenia, to fakt, iż Jezus otrzymał od Jehowy Boga moc czynienia cudów (Marka 6:41-44). Gdyby pojęli, jak wielką mocą dysponuje Jezus, nie byliby tak zaskoczeni, że potrafi chodzić po wodzie.

8:22-26 — Dlaczego ślepemu człowiekowi Jezus przywrócił wzrok w dwóch etapach? Jezus prawdopodobnie uczynił tak przez wzgląd na samego chorego. Stopniowe przywrócenie wzroku człowiekowi, który przywykł do ciemności, zapewne pomogło mu oswoić się z jaskrawym światłem słonecznym.

Czego się możemy nauczyć:

2:18; 7:11; 12:18; 13:3. Marek objaśnia zwyczaje, terminy, poglądy oraz położenie pewnych miejsc, które mogły nie być znane nieżydowskim czytelnikom. Pisze, że faryzeusze „mieli zwyczaj pościć”, że korban to „dar poświęcony Bogu”, że według saduceuszy „nie ma zmartwychwstania” oraz że świątynia była naprzeciw Góry Oliwnej. Ponieważ rodowód Mesjasza interesowałby głównie Żydów, Marek go pomija. Stanowi to przykład dla nas. Gdy jesteśmy w służbie kaznodziejskiej lub przedstawiamy punkty w programie zebrań zborowych, powinniśmy brać pod uwagę, jakich mamy słuchaczy.

3:21. Krewni Jezusa nie wierzyli w niego. Potrafi on więc wczuć się w położenie tych, którzy spotykają się z kpinami lub sprzeciwem ze strony niewierzących członków rodziny.

3:31-35. Podczas chrztu Jezus stał się duchowym Synem Bożym, a jego matką była „Jerozolima górna” (Gal. 4:26). Od tamtej pory grono uczniów było mu bliższe i droższe niż cieleśni krewni. Wypływa stąd dla nas wniosek, że sprawom duchowym należy przyznawać w życiu pierwsze miejsce (Mat. 12:46-50; Łuk. 8:19-21).

8:32-34. Powinniśmy szybko rozpoznawać i odrzucać przejawy źle pojętej życzliwości. Naśladowca Chrystusa jest gotów ‛zaprzeć się samego siebie’, czyli zrezygnować z osobistych upodobań i odrzucić samolubne pragnienia oraz ambicje. Musi chętnie ‛brać swój pal męki’ — jeśli zajdzie potrzeba cierpieć, znosić upokorzenia, prześladowania, a nawet oddać życie za swoją wiarę. Ponadto musi ‛stale naśladować’ Jezusa, dostosowując swoje  życie do jego wzorca. Wymaga to od nas rozwijania i przejawiania podobnego ducha ofiarności (Mat. 16:21-25; Łuk. 9:22, 23).

9:24. Nie powinniśmy się wstydzić publicznie mówić o swej wierze. Śmiało możemy też modlić się o umocnienie naszej wiary (Łuk. 17:5).

OSTATNI MIESIĄC

(Marka 10:1 do 16:8)

U schyłku 32 roku n.e. Jezus przybywa „do granic Judei i na drugą stronę Jordanu”, gdzie ponownie przychodzą do niego tłumy (Marka 10:1). Spędza tam trochę czasu na głoszeniu, a następnie udaje się w kierunku Jerozolimy.

Dnia 8 Nisan Jezus dociera do Betanii. Później, gdy półleżąc, spożywa posiłek, przychodzi jakaś kobieta i wylewa mu na głowę wonny olejek. Wydarzenia od triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy aż do jego zmartwychwstania zostały opisane w porządku chronologicznym.

Odpowiedzi na pytania biblijne:

10:17, 18 — Dlaczego Jezus skorygował człowieka, który nazwał go „Dobrym Nauczycielem”? Odmawiając przyjęcia schlebiającego mu tytułu, Jezus oddał chwałę Jehowie i wskazał, że źródłem wszelkich dobrych rzeczy jest prawdziwy Bóg. Ponadto uwypuklił w ten sposób podstawową prawdę, że jedynie Stwórca wszystkiego — Jehowa Bóg — ma prawo decydować, co jest dobre, a co złe (Mat. 19:16, 17; Łuk. 18:18, 19).

14:25 — Co Jezus miał na myśli, gdy powiedział do wiernych apostołów: „Na pewno nie będę już pił tego produktu z winorośli aż do dnia, gdy będę pił nowy w królestwie Bożym”? Jezus nie sugerował, jakoby w niebie istniało wino. Ponieważ jednak często symbolizuje ono radość, chodziło mu o nastrój, jaki miał zapanować, gdy spotka się w Królestwie ze wskrzeszonymi pomazańcami (Ps. 104:15; Mat. 26:29).

14:51, 52 — Kim był młodzieniec, który „umknął nagi”? Tylko Marek wspomina o tym zdarzeniu, można więc przypuszczać, że napisał tu o sobie.

15:34 — Czy słowa Jezusa: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” świadczyły o osłabnięciu jego wiary? Nie. Co prawda nie sposób dziś jednoznacznie ustalić, dlaczego Jezus tak powiedział, ale mógł on zdawać sobie sprawę, iż Jehowa cofnął swoją ochronę, by umożliwić pełne wypróbowanie lojalności Jego Syna. Niewykluczone również, że Jezus powiedział tak, by spełnić odnoszące się do niego słowa z Psalmu 22:1 (Mat. 27:46).

Czego się możemy nauczyć:

10:6-9. Według zamierzenia Bożego małżonkowie mieli do siebie lgnąć. Zamiast więc pochopnie decydować się na rozwód, mężowie i żony powinni usilnie starać się rozwiązywać wszelkie problemy, kierując się zasadami biblijnymi (Mat. 19:4-6).

12:41-44. Przykład ubogiej wdowy uczy nas, że powinniśmy niesamolubnie wspierać finansowo prawdziwe wielbienie.

[Ilustracja na stronie 29]

Dlaczego Jezus polecił temu człowiekowi, by opowiedział swym krewnym o wszystkim, co go spotkało?