1. Dlaczego możemy powiedzieć, że żyjemy w ekscytujących czasach?

 ŻYJEMY w naprawdę ekscytujących czasach! Każdego dnia na naszych oczach spełniają się proroctwa biblijne. Na przykład obserwujemy, jak „król północy” walczy z „królem południa” o dominację (Dan. 11:40 i przypis). Widzimy, że dobra nowina jest głoszona na bezprecedensową skalę i miliony ludzi reaguje na nią pozytywnie (Izaj. 60:22; Mat. 24:14). Otrzymujemy również pokarm duchowy „we właściwym czasie” (Mat. 24:45-47).

2. Czego możemy być pewni, ale z czego musimy zdawać sobie sprawę?

² Jehowa pomaga nam coraz lepiej rozumieć znaczenie ważnych wydarzeń, które są jeszcze przed nami (Prz. 4:18; Dan. 2:28). Możemy być pewni, że do czasu, gdy rozpocznie się wielki ucisk, będziemy wiedzieć wszystko, co niezbędne, żeby pozostać wiernymi Jehowie i zachować jedność. Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że są pewne szczegóły dotyczące przyszłości, o których nie wiemy. W tym artykule najpierw omówimy, dlaczego zrewidowaliśmy nasze stanowisko co do niektórych przyszłych wydarzeń. Następnie przeanalizujemy, co wiemy o tych wydarzeniach, a także o tym, co zrobi nasz niebiański Ojciec.

 CZEGO NIE WIEMY

3. Co sądziliśmy o sytuacji ludzi, którzy przed wielkim uciskiem nie przyłączą się do ludu Bożego, i dlaczego tak uważaliśmy?

³ Wcześniej sądziliśmy, że osoby, które przed rozpoczęciem wielkiego ucisku nie stanęły po stronie Jehowy, nie przeżyją Armagedonu. Doszliśmy do takiego wniosku, ponieważ traktowaliśmy biblijną relację o potopie jako proroczy pierwowzór tych wydarzeń. Na przykład uważaliśmy, że podobnie jak Jehowa zamknął drzwi arki, zanim zaczął się potop, tak po rozpoczęciu wielkiego ucisku już nikt nie będzie mógł przyłączyć się do ludu Jehowy i ocaleć (Mat. 24:37-39).

4. Dlaczego już nie uważamy, że sprawozdanie o potopie stanowi proroczy pierwowzór?

⁴ Czy twierdzenie, że sprawozdanie o potopie stanowi proroczy pierwowzór przyszłych wydarzeń, jest właściwe? Nie. Dlaczego? Ponieważ z Biblii jednoznacznie to nie wynika a. To prawda, że Jezus przyrównał „dni Noego” do czasu swojej obecności. Ale nie sugerował, że potop jest proroczym pierwowzorem, w którym każda osoba i każde wydarzenie będzie mieć swój odpowiednik w przyszłości. Nie powiedział też, że zamknięcie drzwi arki miałoby coś  symbolizować. Z drugiej strony nie oznacza to, że z relacji o Noem i potopie nie możemy wyciągnąć żadnych wniosków.

5. (a) Jakie działania Noe podjął przed potopem? (Hebrajczyków 11:7; 1 Piotra 3:20). (b) Porównaj naszą działalność kaznodziejską z tym, co robił Noe.

⁵ Kiedy Noe usłyszał od Jehowy ostrzeżenie o potopie, okazał wiarę i zbudował arkę (odczytaj Hebrajczyków 11:7; 1 Piotra 3:20). Podobnie jest dzisiaj. Ludzie, którzy słyszą dobrą nowinę o Królestwie, muszą dowieść swojej wiary uczynkami (Dzieje 3:17-20). Piotr nazwał Noego „głosicielem prawości” (2 Piotra 2:5). Ale jak wyjaśniono w poprzednim artykule, nie wiemy, czy Noe prowadził zorganizowaną działalność, żeby dotrzeć do wszystkich żyjących wtedy ludzi. Obecnie gorliwie bierzemy udział w ogólnoświatowej działalności głoszenia. Ale bez względu na to, jak bardzo się staramy, przed nadejściem końca zapewne nie dotrzemy do wszystkich mieszkańców ziemi. Dlaczego?

6, 7. Dlaczego możemy wyciągnąć wniosek, że przed nadejściem końca nie dotrzemy z dobrą nowiną do każdej osoby?

⁶ Rozważmy słowa Jezusa dotyczące zakresu działalności głoszenia. Zapowiedział on, że dobra nowina „będzie głoszona na całym świecie na świadectwo wszystkim narodom” (Mat. 24:14). To proroctwo spełnia się dziś na niespotykaną wcześniej skalę. Orędzie o Królestwie jest dostępne w ponad 1000 języków. Dzięki serwisowi internetowemu jw.org może się z nim zapoznać większość ludzi na ziemi.

⁷ Jednak Jezus powiedział też swoim uczniom: „Nie zdążycie obejść miast Izraela, zanim przybędzie Syn Człowieczy” (Mat. 10:23; 25:31-33). Chodziło mu o to, że jego naśladowcom nie uda się dotrzeć z dobrą nowiną do każdego człowieka, zanim przyjdzie sądzić ludzi. Obecnie miliony osób żyje na obszarach, gdzie nasza działalność jest mocno ograniczona. Poza tym w każdej minucie na świecie rodzą się setki dzieci. Oczywiście robimy wszystko, co możemy, żeby przekazać dobrą nowinę „każdemu narodowi, plemieniu, językowi i ludowi” (Obj. 14:6). Ale prawda jest taka, że przed nadejściem końca nie będziemy w stanie podzielić się dobrą nowiną z każdym z osobna.

8. Jakie pytanie może się nasuwać w związku z przyszłymi sądami Jehowy? (Zobacz też ilustracje).

⁸ Możemy się jednak zastanawiać: Co z tymi, którzy przed nadejściem wielkiego ucisku nie będą mieli okazji usłyszeć dobrej nowiny? Jak Jehowa oraz Jego Syn, którego wyznaczył do sądzenia, ich potraktują? (Jana 5:19, 22, 27; Dzieje 17:31). Myśl przewodnia tego artykułu przypomina, że Jehowa „nie chce, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale żeby wszyscy zdobyli się na skruchę” (2 Piotra 3:9; 1 Tym. 2:4). Musimy jednak przyznać, że nie wyjawił On, jak dokładnie zamierza rozwiązać tę kwestię. I w gruncie rzeczy nie ma takiego obowiązku.

9. Co Jehowa wyjawił nam w Biblii?

⁹ Z drugiej strony są pewne rzeczy dotyczące przyszłych działań Jehowy, które On nam wyjawił. Na przykład w Biblii czytamy, że przywróci do życia „nieprawych”, którzy nie mieli możliwości usłyszeć dobrej nowiny i zmienić swojego  życia (Dzieje 24:15; Łuk. 23:42, 43). To z kolei nasuwa inne ważne pytania.

10. Jakie jeszcze pytania się nasuwają?

¹⁰ Czy nikt, kto umrze podczas wielkiego ucisku, nie będzie miał szans na zmartwychwstanie? Biblia jasno wskazuje, że nie zmartwychwstaną przeciwnicy Jehowy, którzy zginą w Armagedonie (2 Tes. 1:6-10). Ale co z tymi, którzy umrą z przyczyn naturalnych, zginą w wypadku lub zostaną zabici przez innego człowieka? (Kazn. 9:11; Zach. 14:13). Czy część z tych osób znajdzie się wśród „nieprawych”, którzy wrócą do życia w nowym świecie? Tego po prostu nie wiemy.

CO WIEMY

11. Na jakiej podstawie Jezus osądzi ludzi?

¹¹ Jest jednak kilka rzeczy związanych z przyszłością, o których wiemy. Na przykład Jezus wyjawił, że będzie sądzić ludzi na podstawie tego, jak traktowali jego „braci” (Mat. 25:40). Ci, którzy popierali jego władzę i wspierali pomazańców, zostaną uznani za owce. Wiemy też, że niektórzy z braci Chrystusa będą jeszcze na ziemi w trakcie wielkiego ucisku i zostaną zabrani do nieba dopiero krótko przed Armagedonem. Dopóki będą przebywać na ziemi, szczerzy ludzie wciąż będą mogli udzielić wsparcia im samym oraz działalności, którą prowadzą (Mat. 25:31, 32; Obj. 12:17). Dlaczego to ważne?

12, 13. Jak na niektórych może wpłynąć zagłada Babilonu Wielkiego? (Zobacz też ilustracje).

¹² Możliwe, że po rozpoczęciu wielkiego ucisku, kiedy „Babilon Wielki” zostanie zniszczony, niektórzy przypomną sobie, że Świadkowie Jehowy od dawna zapowiadali to wydarzenie. Czy to sprawi, że zmienią swoje nastawienie i się do nas przyłączą? (Obj. 17:5; Ezech. 33:33).

¹³ Coś takiego przypominałoby pewną sytuację z czasów Mojżesza. Jak pamiętamy, kiedy Izraelici wychodzili z Egiptu, dołączyło do nich „wielu ludzi  z różnych narodów” (Wyjścia 12:38). Część z nich zaczęła wierzyć w Jehowę, kiedy zobaczyła, jak na Egipt spada zapowiadane przez Mojżesza dziesięć plag. Gdyby po zniszczeniu Babilonu Wielkiego wydarzyło się coś podobnego, to czy bylibyśmy rozczarowani? Oczywiście, że nie! Cieszylibyśmy się, że przed nadejściem Armagedonu ktoś jeszcze zdążył się do nas przyłączyć. Chcemy naśladować naszego niebiańskiego Ojca, który jest „miłosierny i współczujący, nieskłonny do gniewu, pełen lojalnej miłości i prawdomówny” (Wyjścia 34:6) b.

14, 15. Czy czyjeś widoki na życie wieczne zależą od tego, kiedy umarł albo gdzie żył? Wyjaśnij to. (Psalm 33:4, 5).

¹⁴ Czasami słyszymy, jak ktoś mówi: „Byłoby lepiej, gdyby mój krewny umarł jeszcze przed wielkim uciskiem, bo wtedy miałby szansę na zmartwychwstanie”. Za takimi słowami na pewno kryją się dobre intencje. Ale czyjeś widoki na życie wieczne nie zależą od tego, kiedy umrze. Jehowa jest doskonałym Sędzią — Jego decyzje są sprawiedliwe i prawe (odczytaj Psalm 33:4, 5). Możemy być pewni, że „Sędzia całej ziemi” postąpi sprawiedliwie (Rodz. 18:25).

¹⁵ Wydaje się też logiczne, że widoki na życie wieczne nie zależą od tego, gdzie ktoś żyje. Byłoby nie do pomyślenia, żeby Jehowa uznał za „kozy”  osoby żyjące w krajach, gdzie nigdy nie miały okazji usłyszeć orędzia o Królestwie (Mat. 25:46). Prawemu „Sędziemu całej ziemi” z pewnością zależy na nich jeszcze bardziej niż nam. Nie wiemy, jak w trakcie wielkiego ucisku pokieruje On wydarzeniami. Być może da niektórym z tych osób możliwość, żeby Go poznały, okazały wiarę i stanęły po Jego stronie, gdy będzie uświęcał swoje imię (Ezech. 38:16).

16. Co wiemy o Jehowie? (Zobacz też ilustrację).

¹⁶ Studiując Biblię, dowiedzieliśmy się, jak bardzo Jehowa ceni ludzkie życie. Poświęcił swojego Syna, żebyśmy mieli możliwość życia wiecznego (Jana 3:16). Wszyscy odczuwamy Jego czułą troskę (Izaj. 49:15). Każdego z nas zna On po imieniu. Zna nas tak dobrze, że gdybyśmy umarli, jest w stanie odtworzyć nas ze wszystkimi szczegółami i przywrócić nam wszystkie wspomnienia! (Mat. 10:29-31). Możemy być przekonani, że nasz kochający niebiański Ojciec osądzi każdego w sposób doskonały, prawy i miłosierny (Jak. 2:13).

17. Co omówimy w następnym artykule?

¹⁷ Te zaktualizowane wyjaśnienia uświadamiają nam, że nasza działalność kaznodziejska jest pilniejsza niż kiedykolwiek. Dlaczego możemy tak powiedzieć? I co nas motywuje, żeby dalej gorliwie głosić? Pytania te szczegółowo omówimy w następnym artykule.