Daut, waut en dee Nacht passieed, endad mien Läwen. Von doa aun proowd ekj, Gott kjanen to lieren. Oba ea ekj vetal, waut dan lota passieed, well ekj junt ieescht mol vetalen, waut ekj en miene Kjintheit beläft hab, waut uk metjeholpen haft, daut ekj aunfunk no Gott to sieekjen.

Ekj wort aune 1937 en de kjliene Staut Guesnain en Nuad-Frankreich jebuaren. Mien Voda schauft en eene Kolenmien un hee lieed mie, woo wichtich daut wia, schwoa to schaufen. Hee lieed mie uk, de Ojjerajchtichkjeit to haussen. Hee sach, daut väl Mienenoabeida nich rajcht behaundelt worden, oba sea schwoa schaufen musten, un hee wull dee halpen. Doawäajen schloot hee sikj eene Organisazion aun, waut fa de Mienenoabeida strieden deed. Hee wia uk sea doll äwa daut Jeheichel von de Gloowesleidasch. Väl von dee hauden väl Jelt un een scheenet Läwen un doch schlemden see de Oabeida noch no Äten, wan dee aul meist nich soo väl vedeenen kunnen fa sikj selfst. Miene Pape haud sikj aun de Gloowesleidasch soo vebettat, daut hee mie  nuscht äwa Gloowessachen lieed. Doawäajen räd wie kjeenmol äwa Gott.

Aus ekj dan oppwoss, funk ekj uk aun, de Ojjerajchtichkjeit to haussen. Eent, waut ekj sea ojjerajcht funk, wia, daut väl Menschen en Frankreich de Utlenda nich lieden kunnen. Ekj jleicht daut biejlikj sea, met de utlendsche Kjinja toop to sennen un met dee toop Baul to spälen. Un miene Mame wia uk nich von Frankreich, oba von Poolen. Ekj wenscht mie sea, daut aule kunnen en Fräd un en Eenichkjeit toopläwen.

Aune 1957 wort ekj Soldot. Daut es, wuarom ekj no de Boaj en Algerien kjeem, en de dunkle Nacht, wua ekj ea aul von räd. Nodäm daut ekj schrieech: “Gott, halp mie!”, haud ekj met eemol eenen willen Äsel ver mie un nich eenen Fient. Ekj wia soo froo! Oba von dee Nacht aun un uk wäajen dän Kjrich funk ekj dolla aun doaräwa notodenkjen, waut daut Läwen fa eenen Senn haud. Biejlikj, wuarom läw wie? Kjemmat sikj Gott werkjlich om ons? Woa wie jeemols mol werkjlich Fräd haben?

Lota, aus ekj miene Elren besocht, troff ekj eent von Jehova siene Zeijen. Hee jeef mie eene Bibel, waut ekj dan aunfunk to läsen, aus ekj wada trigj no Algerien kjeem. Een Varsch, waut ekj sea jleicht, wia Openboarunk 21:3-4. Doa sajcht daut: “Nu es Gott siene Woninj manke Menschen! . . . Un Gott woat an aule Tronen von de Uagen weschen. Doa woat kjeen Doot ooda Trua ooda Hielen ooda Weedoag mea sennen.” Soont haud ekj noch nienich ea jeläst. Ekj docht soo: “Kunn daut werkjlich mol soo romkomen?” To dee Tiet wist ekj noch schia nuscht von Gott un von de Bibel.

Aune 1959, wua ekj dan nich mea Soldot wia, troff ekj François, waut eent von Jehova siene Zeijen wia, un hee lieed mie väl ut de Schreft. Hee wees mie biejlikj enne Schreft, daut Gott sien Nomen Jehova es (Psa. 83:18, NW). Hee lieed mie uk, daut Jehova oppe gaunze Ieed wudd fa Jerajchtichkjeit sorjen un dee to een Paradies moaken, wua Openboarunk 21:3-4 sikj dan erfellen wudd.

Dit wia fa mie aules gaunz dietlich un jinkj mie sea to Hoaten. Oba ekj wia uk sea doll äwa de Gloowesleidasch un wull dee fuaz vekloagen, wäajen dee de Schreft faulsch lieeden! Ekj wull doa fuaz waut met doonen. Daut späad sikj soo, daut ekj noch emma een bät soo jesonnen wia aus mien Voda, un ekj wia sea ojjeduldich.

François un aundre Breeda, waut ekj kjanen lieed, holpen mie, mie to berujen. Dee lieeden mie, daut wie aus Christen nich aundre rechten sellen, oba de goode Norecht von Gott sien Kjennichrikj bekauntmoaken. Daut wia daut Woakj, waut Jesus deed un waut hee siene Nofolja jejäft haft (Mat. 24:14; Luk. 4:43). Ekj must daut uk lieren, met de Menschen frintlich un leeftolich to räden, krakjt endoont waut fa eenen Gloowen dee hauden. Enne Schreft sajcht je daut: “Däm Harn sien Kjnajcht saul nich zenkjisch sennen. Hee saul to aulemaun frintlich [sennen]” (2. Tim. 2:24).

Ekj endad mie dan un aune 1959 leet ekj mie aus eent von Jehova siene Zeijen deepen. Opp dän Kongress lieed ekj Angèle, eene junge Sesta, kjanen, waut mie sea jefoll. Ekj funk aun, no dee  äare Toopkomes to wanken un aune 1960 befried wie ons. See es werkjlich eene besondre Fru, eene sea feine Ehefru un een Jeschenkj von Jehova (Spr. 19:14).

Met de Joaren hab ekj väl von weise un erfoarne Breeda jelieet. Eent von daut wichtichste, waut ekj jelieet hab, es, daut eena mau rajcht schwoare Oppgowen doonen kaun, wan eena deemootich es un daut nokjemt, waut daut en Spricha 15:22 sajcht. Doa sajcht daut: “Derch väl Rotjäwa kjennen Plons toom gooden deenen.”

Vonne 1964 aun lieed ekj, daut dise Wieed werkjlich soo wieren. En daut Joa funk ekj dän Kjreisdeenst aun; ekj besocht Vesaumlungen, om dee Moot tootospräakjen un em jeisteljen opptobuen. Oba ekj wia noch mau 27 Joa un haud weinich Erfoarunk. Doawäajen muak ekj Fäla. Oba ekj proowd von miene Fäla to lieren. Un besonda väl lieed ekj von goode un erfoarne Rotjäwa.

Mie denkjt daut noch, waut doa passieed, aus ekj aum Aunfank Kjreisoppsechta wia. Nodäm aus ekj eene Vesaumlunk en Paris besocht haud, kjeem een erfoarna Brooda no mie un fruach, aus hee oppoat met mie räden kunn. Ekj säd: “Wellich.”

Hee fruach mie: “Louis, wan een Dokta no wäm kjikjen kjemt, no wäm kjemt dee?”

Ekj säd: “No de Kranke.”

Hee säd: “Daut stemt. Oba ekj hab jeseenen, daut du de mieeschte Tiet met dee toop best, waut em jeisteljen stoakj sent, biejlikj met dän Oppsechta von de Vesaumlunk. En onse Vesaumlunk jeft daut een schoof Breeda un Sestren, waut mootloos, nie ooda bleed sent. Dee wudden daut sea schazen, wan du die Tiet fa dee neemst un mau rajcht met dee toop äten deetst.”

De Rot von disen feinen Brooda wia sea wieetvoll. To seenen, woo sea hee Jehova siene Schop leewd, jinkj mie sea to Hoaten. Wan mie daut uk schwoa foll, disen Rot auntonämen, proowd ekj dän oba fuaz notokomen. Ekj dank Jehova fa soone feine Breeda.

Opp twee internazionale Kongressen en Colombes, Paris, aune 1969 un 1973 wia ekj de Oppsechta äwa de Aufdeelunk äwa daut Äten. Aune 1973 must wie opp dän Kongress soo bie 60 000 Menschen fa fief Doag Äten jäwen! Ekj wist nich, woo daut sull schaufen. Wada holp  mie de Rot von Spricha 15:22 – sikj bie aundre Rot holen. Ekj socht mie bie jeistlich riepe Breeda Rot, waut met soone Sachen aus dit Erfoarunk hauden. Doa wieren soone mank, waut sikj met schlachten, Jreens, met Äten moaken un enkjeepen vestunden. Un toop kunn wie dise groote Oppgow derchfieren.

Aune 1973 fungen miene Fru un ekj aun, en daut Betel en Frankreich to schaufen. Miene ieeschte Oppgow doa wia uk sea schwoa. Ekj must doafäa sorjen, daut onse Breeda en Kamerun en Afrika Bieekja kjrieejen. Doa wia ons Woakj vonne 1970 bat de 1993 veboden. Ekj wist nich, woo ekj onse Breeda doa halpen sull. Woomäajlich moakjt de Oppsechta von daut Betel en Frankreich, daut ekj sea besorcht wia. Doawäajen spruak hee mie Moot too un säd: “Onse Breeda en Kamerun fält daut werkjlich aun daut jeistelje Äten. Well wie dee halpen!” Un soo deed wie daut dan.

Ekj reisd mieremol no de Nobalenda von Kamerun un doa troff ekj mie dan met de Breeda von Kamerun. Dise äwanämende un weise Mana holpen mie, daut wie daut soo enrechten kunnen, daut emma räajelmässich Bieekja no Kamerun jeschekjt worden. Jehova säajend daut Woakj sea. Soo kjrieejen onse Breeda doa fa rom 20 Joa emma dän Woaktorm un dän Kjennichrikjsdeenst, wan daut Woakj doa uk veboden wia.

Von Aunfank aun, aus wie ons kjanen lieeden, sach ekj, daut Angèle Jehova sea leewd. Un aus wie ons dan befrieden, kunn ekj daut noch väl kloara seenen. Biejlikj dän Owent no de Kjast säd see to mie, daut ekj Jehova doarom bäden sull, daut wie am aus Poa Lied soo goot aus mäajlich deenen kunnen. Un Jehova haft daut Jebäd beauntwuat.

Angèle haft mie uk sea jeholpen, dolla opp Jehova to vetruen. Biejlikj aus se ons aune 1973  fruagen, aus wie wullen em Betel schaufen, jankad mie daut nich sea, wäajen ekj dän Kjreisdeenst soo sea jleicht. Oba Angèle holp mie denkjen, daut wie ons Jehova hanjejäft hauden. Sull wie dan nich aule Oppgowen aunnämen, waut siene Organisazion ons jäwen wull? (Heb. 13:17). Doa kunn ekj nuscht jäajen sajen. Dan jinkj et auf nom Betel. Ekj hab eene sea weise un utjejlikjte Fru, waut Jehova werkjlich leeft. Daut haft ons sea jeholpen en onsen Ehestaunt un uk goode Entscheidungen to moaken en aul de Joaren, wua wie aul toop sent.

Nu daut wie aul ella sent, es Angèle noch emma eene sea feine Fru, waut mie unjastett. Angèle un ekj schauften sea doaropp, bäta Enjlisch to lieren, daut wie kunnen no Bibelschoolen gonen, waut foaken opp dee Sproak wieren. Doawäajen jinj wie uk no de enjlische Vesaumlunk, wan wie uk aul enne 70 wieren. Oba wäajen ekj to daut Betelkommitee von Frankreich jehia, haud ekj nich väl Tiet, eene aundre Sproak to lieren. Oba miene Fru un ekj deeden ons unjarenaunda halpen. Nu sent wie aul enne 80 un wie moaken ons fa de Toopkomes noch emma opp Enjlisch un opp Fraunzeesisch reed. Wie proowen uk soo foaken aus mäajlich enne Toopkomes to sennen un met de Vesaumlunk toop to prädjen. Jehova haft ons sea jeholpen, Enjlisch to lieren.

Aune 2017 kunn wie waut gaunz besondret beläwen. Angèle un ekj kunnen no de School fa Betelkommitee-Breeda un äare Frues gonen, waut en daut Betel en Patterson, New York, aufjehoolen wort.

Jehova es werkjlich de groota Liera (Jes. 30:20, NW). Doawäajen es daut kjeen Wunda, daut siene Deena, aus oolt ooda junk, de baste Belierunk kjrieen! (5. Mo. 4:5-8). Ekj hab beoobacht, daut junge Menschen, waut no Jehova un no erfoarne Breeda un Sestren horchen, em jeisteljen bosich veraunkomen un Jehova tru deenen. En Spricha 9:9 sajcht daut: “Belia eenen Weisen, un dee woat noch weisa woaren; belia eenen jerajchten Maun, un dee woat weisa woaren.”

Eenjemol denkj ekj noch aun de dunkle Nacht, aus ekj en de Boaj von Algerien soo Angst haud. Daut sent nu aul soo bie 60 Joa trigj. Don kunn ekj mie noch nich väastalen, woo väl scheenet ekj beläwen wudd. Ekj hab sea väl von aundre jelieet! Jehova haft miene Fru Angèle un mie met een scheenet un tofrädnet Läwen jesäajent. Doawäajen sent wie ons gaunz eenich, kjeenmol opptohieren, von onsen himlischen Voda to lieren un uk von onse weise un erfoarne Breeda un Sestren, waut am soo leewen.