1. Wuarom kjenn wie sajen, daut aules Jehova jehieet? (See daut Bilt aum Aunfank.)

JEHOVA jehieet aules. Am “jehieren aule Himmel un uk de Ieed un aules waut doatoo jehieet” (5. Mo. 10:14; Opb. 4:11). Hee haft de Menschen jemoakt, doawäajen jehia wie aula am (Psa. 100:3). Oba von aule Menschen, waut jeemols jeläft haben, haft Gott sikj eenje utjeläst, waut hee aus de sienje oppoat jesat haft.

2. Von wäm sajcht de Schreft, daut Jehova sikj dee oppoat jesat haft?

² En Psalm 135 sajcht daut biejlikj, daut Jehova siene true Deena en daut ieeschtemmasche Israel “sien Ieejentum” wieren (Psa. 135:4). Un Hosea säd verut, daut eenje, waut nich Israeliten wieren, to Jehova sien Volkj jehieren wudden (Hos. 2:25). Daut erfeld sikj, aus Jehova uk Nichjuden utwäld toom met Jesus toop em Himmel rejieren (Apj. 10:45; Reem. 9:23-26). Dee, waut met dän heiljen Jeist jesaulft woaren, woaren “een heiljet Volkj” jenant, un dee sent “Gott sien ieejnet Volkj” (1. Pet. 2:9-10). Oba woo steit daut met aul de true Christen vondoag dän Dach, waut de Hopninj haben, fa emma oppe Ieed to läwen? Jehova nant dee uk sien “Volkj” un siene “jewälde” (Jes. 65:22).

3. (a) Wäa es vondoag dän Dach Jehova sien Volkj? (b) Waut woa wie en disen Artikjel betrachten?

 ³ Vondoag dän Dach doonen de “kjliene Häad”, waut de Hopninj haben em Himmel to läwen, un de “aundre Schop”, waut de Hopninj haben, oppe Ieed to läwen, Jehova toop deenen aus “eene Häad” (Luk. 12:32; Joh. 10:16). Secha well wie Jehova wiesen, woo dankboa wie fa de groote Iea sent, daut wie kjennen sien Volkj sennen. En disen Artikjel woa wie betrachten, woo wie daut doonen kjennen.

4. (a) Woo kjenn wie Jehova wiesen, daut wie dankboa sent, daut wie kjennen Frind sennen met am? (b) Woo deed Jesus biejlikj soowaut?

⁴ Wie wiesen Jehova, daut wie am dankboa sent, wan wie ons von gaunzem Hoaten am hanjäwen un ons deepen loten. Doaraun kjennen aule seenen, daut wie Jehova jehieren un daut wie am wellen unjadon sennen (Heb. 12:9). Bie Jesus wia daut biejlikj soo. Aus hee sikj deepen leet, wia daut soo, aus wan hee to Jehova säd: “Mie es daut eene Freid dien Wellen to doonen, mien Gott” (Psa. 40:8-9). Jesus wia von kjlien aun Poat von een Volkj, waut Jehova jehieed, oba doawäajen jeef hee sikj Jehova han, om sienen Wellen to doonen.

5-6. (a) Waut docht Jehova doaräwa, daut Jesus sikj deepen leet? (b) Waut fa een Biespel halpt ons to vestonen, daut Jehova sikj freit, wan wie ons am hanjäwen?

⁵ Waut docht Jehova doaräwa, daut Jesus sikj deepen leet? De Schreft sajcht: “Sooboolt aus Jesus jedeept wia, kjeem hee utem Wota rut, un dan muak sikj de Himmel äwa am op, un hee sach Gott sien Jeist, soo aus eene Duw rauf komen un sikj opp am saten. Un eene Stemm vom Himmel säd: Dit es mien leewa Sän, met däm ekj sea tofräd sie” (Mat. 3:16-17). Jesus jehieed aul ver siene Doop Jehova, oba nu wull hee bloos noch doafäa läwen sienen Voda sienen Wellen to doonen. Doaräwa freid Jehova sikj sea. Un krakjt soo freit hee sikj uk, wan wie ons am hanjäwen, un hee woat ons doafäa säajnen (Psa. 149:4).

⁶ Daut es ernoa soo, aus wan een Maun eenen schmocken Bloomengoaden haft. Eenen Dach plekjt siene kjliene Mejal eene von de Bloomen un schenkjt äare Pape dee. Rajcht jesajcht wia de Bloom aulmols aul de Pape siene, oba eene leeftolje Pape wudd nich mol aun soont denkjen. Dee freit sikj, daut sien Mejalkje am dee ut Leew jeschonken haft. Dise Bloom es am väl mea wieet aus aul de aundre en sienen Goaden. Krakjt soo sea freit Jehova sikj, wan wie ons am ut Leew hanjäwen (2. Mo. 34:14).

7. Woo wiest Maleachi ons, woo Jehova äwa dee denkjt, waut am wellich deenen?

⁷ Läs Maleachi 3:16. Von dan, aus ons Läwen aunfunk, jehia wie Jehova, krakjt soo aus aule aundre Menschen. Wuarom es daut dan needich, daut wie ons Jehova hanjäwen un deepen loten? Daut moakt am eene groote Freid, wan wie am aus onsen Harscha aunnämen wellen un ons Läwen brucken toom am deenen (Spr. 23:15). Jehova sitt daut, wan wie am wellich deenen un woat sikj dan onse Nomes “loten oppschriewen” toom dee “em Denkj hoolen”.

8-9. Waut well Jehova von deejanje haben, waut en sien Läwesbuak nenjeschräwen sent?

⁸ Waut mott wie doonen, daut Jehova sikj onse Nomes oppschrift un em Denkj helt? Maleachi sajcht, wie motten “Forcht fa am” haben un “sienen Nomen em Denkj [hoolen]”. Wan wie irjentwäm  ooda irjentwaut aunbäden wudden buta Jehova, dan wudd hee onsen Nomen ut sien Läwesbuak rutlaschen (2. Mo. 32:33; Psa. 69:29).

⁹ Wan eena sikj Jehova hanjeft, dan es doa väl mea met en aus bloos to vespräakjen, sienen Wellen to doonen, un sikj dan deepen to loten. De Tiet, wua eena sikj hanjeft un deepen lat, es bosich vebie, oba Jehova deenen es fa daut gaunze Läwen. Jehova well, daut wie soo lang aus wie läwen jieda Dach sienen Wellen doonen un am jehuarsom sent (1. Pet. 4:1-2).

10. Waut fa een kloara Unjascheet mott tweschen dee sennen, waut Jehova deenen, un dee, waut nich?

¹⁰ En dän väajen Artikjel räd wie von Kain, Salomo un de Israeliten. Dee säden aula, daut see Jehova deenden, oba dee wieren dän nich tru. Dise biblische Biespels wiesen ons kloa, daut dee, waut werkjlich opp Jehova siene Sied sent, daut schlajchte haussen un daut goode leewen motten (Reem. 12:9). En daut Buak Maleachi räd je Jehova doavon, daut doa een kloara Unjascheet sennen wudd “tweschen de jerajchte un de gottloose, un tweschen dee waut am deenen, un dee waut am nich deenen” (Mal. 3:18).

11. Wuarom sellen aundre seenen kjennen, daut wie gaunz opp Jehova siene Sied sent?

¹¹ Wie sent Jehova sea dankboa, daut wie kjennen to sien Volkj jehieren, un doawäajen well wie, daut et “fa aule Menschen kloa to seenen es”, daut wie opp Jehova siene Sied sent (1. Tim. 4:15, NW; Mat. 5:16). Wie wudden kjennen äwalajen: “Es daut to seenen, daut ekj Jehova werkjlich tru sie? Saj ekj aundre jieren, daut ekj eent von Jehova siene Zeijen sie?” Jehova wudd sea truarich sennen, wan ons daut nich goot jenuach wia, aundre to sajen, daut wie to sien Volkj jehieeden (Psa. 119:46; läs Markus 8:38).

12-13. Wuarom es daut bie eenje nich mea kloa to seenen, daut dee Jehova siene Zeijen sent?

¹² Daut es truarich, daut bie eenje de  Unjascheet nich mea kloa to seenen es “tweschen dee waut . . . [Jehova] deenen, un dee waut am nich deenen”, wiels dee “dise Welt äaren Jeist” nodoonen (1. Kor. 2:12). Dis Jeist brinjt de Menschen bat doa, no daut to sträwen, waut daut “Fleesch [velangt]” (Efs. 2:3). Biejlikj hab wie aul väl Rot jekjräajen äwa de Kjleedie. Oba daut jeft noch emma soone, waut sikj doawäajen nich natieedlich auntrakjen ooda oppfiksen. Dee brucken mau rajcht bie de Toopkomes sea enje Kjleedie ooda wiesen too väl Hut ooda dee äare Hoa sitt nich aunstendich (1. Tim. 2:9-10). Doaderch es daut fa aundre veleicht nich mea kloa to seenen, aus dee eent von Jehova siene Zeijen sent ooda een “Frint met dise Welt” (Jak. 4:4).

¹³ Eenje Christen hoolen sikj uk en aundre Stekjen nich gaunz von de Welt oppoat. Wan dee biejlikj opp een Fast sent, dan daunzen dee soo ooda stalen sikj soo opp, aus sikj daut fa Christen nich jehieet. Un eenje doonen soone Bilda von sikj opp Websieden un Apps nopp ooda schriewen doa waut, waut wiest, daut dee nich jeistlich sent. Dee sent en de Vesaumlunk veleicht nich trajchtjewäsen worden wäajen eene growe Sind, oba dee äa Benämen kaun aundre Breeda un Sestren schoden, waut sea doaropp schaufen, aundasch aus de Welt to sennen (läs 1. Petrus 2:11-12).

14. Waut mott wie doonen, daut wie kjennen Jehova siene Frind bliewen?

¹⁴ De Welt well ons met aule Jewault bat doa brinjen, daut wie no de Fleescheslost hinjaraun sent un no daut, “waut de Uagen jankat un . . . [ons] groot doonen” (1. Joh. 2:16). Oba wäajen wie Jehova jehieren, woat ons toojerot, “de gottloose un weltliche Liedenschoften auftosajen, ons to beharschen un opprechtich un gottesferchtich en dise Welt to läwen” (Tit. 2:12). Bie aules, waut wie doonen, saul daut kloa to seenen sennen, daut wie gaunz opp Jehova siene Sied sent. Doa es biejlikj met en, woo wie räden, äten, drinkjen un schaufen un woo wie ons auntrakjen un oppfiksen (läs 1. Korinta 10:31-32).

15. Wuarom sell wie met onse Gloowesbreeda leeftolich omgonen?

¹⁵ Wie kjennen wiesen, woo dankboa wie sent, daut wie met Jehova kjennen Frind sennen, wan wie onse Gloowesbreeda rajcht behaundlen. Dee jehieren uk Jehova, krakjt soo aus wie. Wan wie doa emma aun denkjen, dan woa wie met onse Breeda un Sestren leeftolich omgonen (1. Tess. 5:15). Jesus säd to siene Nofolja: “Wan jie Leew unjarenaunda haben, woat aulemaun seenen, daut jie miene Jinja sent” (Joh. 13:35).

16. Waut von Biespel von daut Jesaz Moses wiest, woo Jehova äwa sien Volkj denkjt?

¹⁶ Een Biespel von daut Jesaz Moses halpt ons, daut wie met aundre en de Vesaumlunk rajcht omgonen. En Jehova sienen Tempel jeef daut Toobehia, ooda Jereetschoft, waut bloos bie de woare Aunbädunk jebrukt wort. Daut Jesaz säd krakjt, woo de Leviten doamet omgonen sullen, un een jiedra, waut daut nich nokjeem, wort dootjemoakt (4. Mo. 1:50-51). Wan Jehova soo sea om daut Jereetschoft bekjemmat wia, waut bie de Aunbädunk jebrukt wort, dan es dee secha noch väl dolla doarom bekjemmat, woo se met siene true Deena omgonen, waut sikj am hanjejäft haben. Hee säd mol to sien Volkj: “Een Volkj, daut junt auntukst, puakst mie em Uag” (Sach. 2:12).

17. No waut paust Jehova opp?

¹⁷ Maleachi säd, daut Jehova oppaust un toohieed, woo siene Deena sikj unjarenaunda behaundelden (Mal. 3:16, NW). Jehova “kjant de sienje” (2. Tim. 2:19). Hee moakjt aules, waut wie doonen un sajen (Heb. 4:13). Wan wie nich leeftolich sent met onse Gloowesbreeda, dan woat Jehova daut en. Oba wan wie unjarenaunda oppnäment un leeftolich sent, väl toom äwajen haben un vejäwen, dan kjenn wie ons secha sennen, daut Jehova daut uk enwoat (Heb. 13:16; 1. Pet. 4:8-9).

18. Woo kjenn wie wiesen, daut wie dankboa sent, daut wie kjennen to Jehova sien Volkj jehieren?

¹⁸ Secha well wie Jehova wiesen, woo dankboa wie sent, daut wie kjennen to sien Volkj jehieren. Wie weeten, wan wie ons Jehova hanjäwen, dan bewies wie, daut wie am jehieren wellen un daut es daut baste, waut wie em Läwen doonen kjennen. Wie wellen mau rajcht “mank eene vedorwne un vedreide Menschheit en dise Welt” soo läwen, daut de Menschen seenen, daut wie rein un schultfrie sent un “aus Lichta” schienen (Filip. 2:15). Wie sent ons gaunz eenich, aules tochtoloten, waut Jehova haust (Jak. 4:7). Un wie leewen un respakjten onse Gloowesbreeda, wiels dee uk Jehova jehieren (Reem. 12:10).

19. Woo beloont Jehova dee, waut am jehieren?

¹⁹ De Schreft vesprakjt: “De HAR woat sien Volkj nich vesteeten” (Psa. 94:14). Doawäajen sent wie ons gaunz secha, daut Jehova met ons sennen woat, krakjt endoont waut doa kjemt. Nich mol de Doot kaun ons von Jehova siene Leew scheeden (Reem. 8:38-39). “Wan wie läwen, läw wie fa dän Harn; ooda wan wie stoawen, stoaw wie fa dän Harn. Auf wie läwen ooda stoawen, wie jehieren dän Harn” (Reem. 14:8). Wie freien ons aul to dän Dach, wan Jehova aul siene true Frind vom Doot oppwakjen woat (Mat. 22:32). Un Jehova jeft ons nu aul väl goodet. De Schreft sajcht: “Jesäajent es daut Volkj, daut Gott aus äaren HARN haft, dee Menschen, dee hee sikj aus sien Oafgoot jewält haft” (Psa. 33:12).