1-2. Wuarom doonen Jehova siene Zeijen sikj aunstendich auntrakjen? (See daut Bilt aum Aunfank.)

 EENE Post von Hollaunt schreef mol äwa een Toopkomen von Kjoakjenleidasch. Doa säd daut: “Väl wieren auldoagsch jekjleet, besonda wan daut woam wia”. Un dan schreef daut doa noch: “Bie de Kongressen von Jehova siene Zeijen es daut nich soo. . . . Junges un Mana brucken Wanikjs un Eesenbenja un de Mejales un Frues brucken soone lange Rakj, . . . daut et schmock lat, oba nich ooltmootsch.” Jehova siene Zeijen woaren foaken doafäa jeloft, daut dee “sikj aunstendich un schmock kjleeden . . . soo aus daut … Gottesferchtje … tookjemt” (1. Tim. 2:9-10, PB). De Apostel Paulus räd hia von Frues, oba daut, waut hee doamet sajen wull, talt uk fa christelje Mana.

² Wie wellen ons soo auntrakjen, daut daut aunstendich es, wiels wie weeten, daut et fa Jehova wichtich es (1. Mo. 3:21, NW). En de Schreft woat ons gaunz dietlich jewäsen, daut Jehova daut nich endoont es, woo siene Deena sikj kjleeden. Wan wie ons entscheiden, woo wie ons auntrakjen wellen, dan well wie doaraun denkjen, waut Jehova jleicht un nich bloos, waut wie jleichen.

3. Waut kjenn wie von daut Jesaz lieren, waut Gott de Israeliten äwa Kjleedie jeef?

³ Rom daut Volkj Israel läwden biejlikj Menschen, waut gaunz op een schwienschet Läwen fieeden. Doawäajen jeef Gott de Israeliten Räajlen toom dee beschitzen. Daut Jesaz wees, daut Jehova daut nuscht jleicht, wan wäa soone Kjleeda brukt, daut daut nich kloa to seenen wia, aus daut een Frumensch ooda een Maunsmensch wia (läs 5. Mose 22:5). Dit Jesaz wiest sea kloa, daut Gott daut jäajenaun es, wan Mana soone Kjleeda brucken, daut an no Frues lat, ooda Frues soone, daut an no Mana lat. Hee jleicht uk soone Kjleeda nich, wua de Unjascheet nich to seenen es, aus daut een Maun ooda eene Fru es.

4. Waut kaun Christen halpen, goode Entscheidungen doaräwa to moaken, woo dee sikj auntrakjen wellen?

⁴ En Gott sien Wuat es gooda Rot, waut Christen halpen kaun, goode Entscheidungen to moaken, äwa woo dee sikj auntrakjen wellen. Un dis Rot talt aulawäajen, krakjt endoont wua dee wonen, woo se daut doa haben ooda woo daut Wada doa es. Ons fält daut goanich aun eene lange List, wua daut sajcht, waut vonne Kjleeda paussent sent un waut vonne nich. Wie haben väl Frieheit ons daut selfst uttowälen, waut wie jleichen, oba wie rechten ons emma no de Gruntsauzen von de Schreft. Dise Gruntsauzen kjennen ons halpen to vestonen, “waut Gott sien Wellen, waut goot, aunjenäm un volkomen es”, wan daut om Kjleedie jeit (Reem. 12:1-2, PB). Well wie ons een poa von dise Gruntsauzen unjastonen.

5-6. Waut kunn daut aun aundre Menschen doonen, woo wie ons auntrakjen?

⁵ Gott jeef dän Apostel Paulus daut en, dän wichtjen Gruntsauz en 2. Korinta 6:4 (läs) opptoschriewen. Woo ons lat, sajcht väl äwa ons. Woo de Menschen von eenem denkjen, haft mieeschtens doamet to doonen, “woo eena von buten lat” (1. Sam. 16:7, PB). Waut meent daut dan fa ons aus Gott siene Deena? Wie kjennen vestonen, daut wie ons nich bloos soone Kjleeda sieekjen wellen, waut ons maklich sent ooda waut wie jleichen. Waut wie ons von Gott sien Wuat rutschapen kjennen sull ons bat doa brinjen, daut wie nich soone Kjleeda brucken, waut too enj, too kol ooda oppreizent sent. Daut meent, wie wudden kjeenmol soone Kjleeda brucken, wua wesse Poats von onsen Kjarpa to seenen sent, waut sikj nich jehieren. Aundre wudden sikj nich sellen schämen motten, äwa woo ons lat, ooda schia wajchkjikjen wellen.

⁶ Wan wie reine Kjleeda brucken un ons veninftich oppfiksen, dan woaren aundre Menschen veleicht bäta moakjen, daut wie Deena von dän hechsten Harscha Jehova sent. Un dee woaren veleicht uk wellen mea weeten von dän Gott, waut wie deenen. Un wan wie ons aunstendich kjleeden, jäw wie uk de Organisazion eenen gooden Nomen, waut wie väastalen. Un doaderch woaren aundre veleicht leichta wellen no de goode Norecht horchen, waut wie brinjen un daut kunn dee, daut Läwen raden.

7-8. Wanea mott wie besonda opp onse Kjleedie achten?

⁷ Wie respakjten Gott, un onse Breeda un Sestren un de Menschen, to dee wie prädjen. Doawäajen well wie ons soo auntrakjen, daut daut Jehova un de Norecht, waut wie brinjen, de Iea jeft (Reem. 13:8-10). Wie achten besonda opp onse Kjleedie, wan wie no de Toopkomes wanken ooda prädjen gonen. Wie wellen ons emma soo kjleeden, aus sikj daut fa gottesferchtje Menschen jehieet (1. Tim. 2:10). Daut kaun sennen, daut wesse Kjleeda opp eene Städ goot aunjeseenen sent un opp eene aundre Städ oba nich. Wie, aus Jehova siene Zeijen, wellen emma oppaussen, woo wie ons kjleeden, om de Menschen, wua wie wonen, nich to steeten.

⁸ Läs 1. Korinta 10:31. Wan wie no Kongressen wanken, well wie ons emma aunstendich un veninftich kjleeden. Wie wellen nich daut nodoonen, waut jroz enne Welt Mood es. Mau rajcht uk en dee Tiet, waut wie en een Hotel sent ooda wan wie Scheengonen haben no de Kongressen, well wie oppaussen, daut wie ons nich too auldoagsch kjleeden ooda mau rajcht velumpt. Wan wie daut doonen, dan bruck wie ons nich schämen to sajen, daut wie Jehova siene Zeijen sent un wie kjennen ons gaunz frie feelen to prädjen, wan doa eene Jeläajenheit oppkjemt.

9-10. Woo kaun Filippa 2:4 ons halpen to entscheiden, waut wie ons wellen auntrakjen?

⁹ Läs Filippa 2:4. Wuarom motten Christen doaräwa nodenkjen, waut äare Kjleedie aun äare Breeda un Sestren kunn doonen? Gott siene Deena strenjen sikj sea aun, dän Rot ut de Schreft notokomen, waut doa sajcht: “Doawäajen moakt aules en junt doot waut von june sintliche Natua kjemt, de Huararie, Orreinichkjeit, sintelje Liedenschoften” (Kol. 3:2, 5, PB). Wie wellen onse Breeda un Sestren daut kjeenmol schwoa moaken, disen Rot notokomen. Eenje von dee haben ea veleicht een schwienschet Läwen jefieet un daut kaun sennen, daut dee noch emma jäajen soone orrajchte Wenschen kjamfen motten (1. Kor. 6:9-10). Wie wudden an daut kjeenmol wellen schwanda moaken, nich soo?

¹⁰ Wan wie met onse Breeda un Sestren toop sent, well wie derch onse Kjleedie methalpen, daut de Vesaumlunk rein blift. Un daut well wie emma soo doonen, endoont aus wie bie de Toopkomes toop sent ooda sestwua. Wan wie uk de Frieheit haben, ons to wälen, woo wie ons kjleeden, hab wie oba uk de Veauntwuatunk, soone Kjleeda to brucken, waut aundre daut leichta moakt, en Gott siene Uagen rein to bliewen met daut, waut dee denkjen, sajen un woo dee sikj vehoolen (1. Pet. 1:15-16). Woare “Leew es nich ojjeschekjt, es nich nosikj” (1. Kor. 13:4-5, PB).

11-12. Woo halpt ons Liera 3:1, 17, wan daut om Kjleedie jeit?

¹¹ Wan wie entscheiden, waut vonne Kjleeda wie brucken wellen, dan denkj wie aun daut, waut de Schreft sajcht: “Doa woat eene Tiet sennen fa jieda Dinkj” (Liera 3:1, 17, PB). Secha, daut Wada endat sikj un de Joarestieden endren sikj uk, un daut haft aules doamet to doonen, woo wie ons auntrakjen. Uk de veschiedne Omstend, woo wie läwen, haben doamet to doonen. Oba woo Jehova äwa de Kjleedie denkjt, endat sikj nich (Mal. 3:6).

¹² Opp soone Städen, wua daut sea woam es, kaun daut besonda schwoa sennen, sikj soo auntotrakjen, daut daut veninftich un aunstendich es. Oba onse Breeda un Sestren woaren sea dankboa sennen, wan wie nich soone Kjleeda brucken, waut too enj ooda too wiet op ooda too kort sent (Hiob 31:1). Uk wan wie biem Wota sent toom schwamen, well wie ons veninftje Bodkjleeda auntrakjen (Spr. 11:2, 20). Enne Welt brucken väle soone Bodkjleeda, waut väl Hut wiesen. Oba wie, aus Jehova siene Deena, wellen uk wan wie boden gonen onsen heiljen Gott ieren, wiels wie am leewen.

13. Wuarom sull ons de Rot ut 1. Korinta 10:32-33 halpen, wan wie ons Kjleeda utwälen?

¹³ Daut jeft noch eenen Gruntsauz, waut ons halpen kaun, de rajchte Kjleedie uttowälen. Un daut es, daut wie emma opp aundre äa Jewessen achten wellen, aus daut onse Breeda sent ooda nich (läs 1. Korinta 10:32-33). Wie wellen emma sea oppaussen, daut onse Kjleeda nich aundre steeten wudden. Paulus schreef. “Well wie aula onsen näakjsten toom Jefaulen läwen, daut am daut toom gooden un toom oppbuen deenen kaun.” Un hee sajcht uk noch: “Soogoa Christus läwd sikj nich selfst toom Jefaulen” (Reem. 15:2-3, PB). Krakjt soo aus Jesus well wie uk emma daut fa wichtja talen, Gott sienen Wellen to doonen un aundre to halpen, aus no soont ut sennen, waut wie jleichen. Eenjemol es daut veleicht soo, daut wie wesse Kjleedie jleichen, oba wie weeten, daut de Menschen to dee wie prädjen, sikj doaraun wudden steeten. Dan wudd wie dee leewa nich brucken.

14. Woo kjennen Elren äare Kjinja lieren, woo see kjennen derch äare Kjleeda Gott ieren?

¹⁴ Christelje Elren haben de Veauntwuatunk, äare Kjinja to lieren, biblische Gruntsauzen notokomen. Doa es uk met en, daut see doano seenen, daut see un äare Kjinja proowen, Gott sien Hoat froo to moaken, doaderch, daut see sikj veninftich kjleeden un oppfiksen (Spr. 22:6; 27:11). Woo kjennen Elren äare Kjinja halpen, dän heiljen Gott to achten, waut wie deenen? Elren sellen de Kjinja een goodet Väabilt sennen. Dee sellen dee uk leeftolich Rot jäwen un wiesen, wua un woo dee kjennen paussende Kjleeda finjen. Dee motten an lieren, daut dee nich bloos sellen no soone Kjleeda kjikjen, waut see jleichen, oba daut see uk motten doaraun denkjen, daut see derch äare Kjleeda kjennen äaren Gott Jehova ieren.

15. Wua kjenn wie gooden Rot finjen, äwa onse Kjleedie?

¹⁵ Gott sien Wuat haft gooda Rot, waut ons halpen kaun, weise Entscheidungen to moaken, waut Gott de Iea jäwen. Oba wie kjennen ons doawäajen soone Kjleeda auntrakjen, waut ons schmock loten. Daut es bie jiedren eenen veschieden un daut haft uk doamet to doonen, woo wie em tieteljen auf sent. Oba onse Kjleeda motten doawäajen emma rein, aunstendich, veninftich un paussent sennen un goot aunjeseenen sennen, doa, wua wie wonen.

16. Wuarom loont sikj daut, sikj auntostrenjen, paussende Kjleeda to finjen?

¹⁶ Daut es nich emma leicht, veninftje un paussende Kjleeda to finjen. Väle Stuasch vekjeepen leewa daut, waut dan jroz Mood es. Doawäajen kaun daut schwanda sennen un lenja dieren, soone Rakj, Kjleeda un Hamden to finjen, waut aunstendich sent, ooda soone sindoagsche Wanikjs un Bekjsen, waut nich too enj sent. Oba onse Breeda un Sestren woaren daut secha sea schazen, wan wie ons aunstrenjen, soone Kjleeda to finjen, waut schmock loten un aunstendich sent. Wan daut uk kaun sea schwoa sennen, soone Kjleeda to finjen, waut Jehova ieren, woat sikj daut oba emma loonen.

17. Waut kaun eenen Brooda halpen to entscheiden, aus dee well eenen Boat haben ooda nich?

¹⁷ Es daut paussent, wan Breeda eenen Boat haben? Daut Jesaz Moses velangd daut, daut Mana eenen Boat hauden. Oba Christen brucken sikj vondoag dän Dach nich mea aun daut Jesaz Moses hoolen (3. Mo. 19:27; 21:5; Gal. 3:24-25). Opp eenje Städen es daut veleicht goot aunjeseenen, wan Mana eenen fein besorjden Boat haben. De Menschen wudden sikj nich doaraun steeten un dee wudden doawäajen no de Norecht von daut Kjennichrikj horchen. Mau rajcht eenje aunjestalde Breeda haben doa eenen Boat, oba lang nich aula (1. Kor. 8:9, 13; 10:32). Opp aundre Städen es daut nich Mood, daut Mana eenen Boat haben un daut es uk fa Breeda nich paussent. Wan een Brooda doa eenen Boat haud, wudd dee velicht nich Gott de Iea jäwen, derch siene Kjleedie un woo dee sikj oppfikst. Un daut wudd uk nich soo sennen, daut bie dän sien Läwen nuscht uttosaten wia (Reem. 15:1-3; 1. Tim. 3:2, 7).

18-19. Woo kaun ons Micha 6:8 halpen?

¹⁸ Jehova haft ons nich eene lange List von Räajlen jejäft doaräwa, woo wie ons sellen kjleeden un oppfiksen. Enne Städ daut, lat hee ons daut selfst entscheiden, oba onse Entscheidungen motten sikj emma oppe Schreft stetten. Wie wellen aulsoo uk derch woo wie ons kjleeden un oppfiksen wiesen, daut wie wellen “deemootich ver Gott derch daut Läwen” waundlen (Micha 6:8, PB).

¹⁹ Wie stonen daut deemootich too, daut Jehova rein un heilich es un daut ons daut emma aun dän sienen Rot fält. Wan wie wellen veninftich un deemootich sennen, dan woa wie ons emma no Gott sienen Rot rechten en ons Läwen. Veninftich sennen woat ons uk halpen, daut to achten, woo aundre Menschen denkjen.

20. Waut sull daut aun aundre doonen, woo wie ons kjleeden un oppfiksen?

²⁰ Wan Menschen seenen, woo wie ons auntrakjen, sellen dee nuscht aundret von ons denkjen, aus daut wie Jehova siene Deena sent. Jehova haft siene Räajlen un wie wellen uk wellich proowen, dee notokomen. Onse Breeda un Sestren, waut sikj fein oppfiksen un sikj goot vehoolen, sent sea to lowen. Dee brinjen doaderch Jehova Iea un Freid. Un dee moaken uk truhoatje Menschen fa de Norecht von de Schreft nieschierich, waut dee kaun daut Läwen raden. Wan wie weise Entscheidungen moaken äwa onse Kjleedie, woa wie gaunz secha fa wieda Gott de Iea jäwen, von dän de Schreft sajcht: “Du best scheen un prachtvoll jekjleet” (Psa. 104:1-2, PB).