Aposteljeschicht 4:1-37

  • Petrus un Johanes faustjenomen (1-4)

    • De Zol jeit bat 5,000 Mana (4)

  • Ver daut judische, hechste Jerecht (5-22)

    • “Wie oba kjennen nich opphieren, doavon to räden” (20)

  • De Jinja bäden om Moot (23-31)

  • De Jinja deelen met aundre, waut see haben (32-37)

4  Aus dee beid noch to de Menschen räden, kjeemen de Priestasch un de Aunjestalda von de Tempelwoaka un de Saduzä̱a opptoo no dee.  Dise oajad daut, daut de Apostel de Menschen lieeden un daut gaunz frie bekauntmuaken, daut Jesus wia vom Doot oppjestonen.  Dan neemen see Petrus un Johanes faust un hilden dee bemoakt bat dän näakjsten Dach, wiels daut wia aul Owent.  Un doch wieren doa een deel, waut toom Gloowen kjeemen, waut de Räd jehieet hauden, un de Zol jinkj bat ojjefäa 5,000 Mana.  Dän näakjsten Dach kjeemen dee äare Harscha un Eltestasch un Schreftjelieede* en Jeru̱salem toop.  Doa wieren uk A̱nnas, de väaschta Priesta; Kaifas; Johanes; Alexa̱nda un aul dee, waut met dän väaschten Priesta em Frintschoft wieren.  Dee stalden Petrus un Johanes doa enne Medd han un fungen aun, dee to froagen: “Derch waut vonne Krauft ooda en wäm sienen Nomen deed jie daut?”  Dan säd Petrus voll heiljen Jeist to dee: “Jie Harscha von de Menschen un jie Eltestasch:  Wan jie ons vondoag befroagen, wäajen wie aun eenen kjräpeljen Maun waut Goodet jedonen haben, un wan jie weeten wellen, wäa dän Maun jeheelt haft, 10  dan sell jie aula un uk aule Menschen en I̱srael dit weeten: Dis Maun es en Jesus Christus, dän Nazare̱na, sienen Nomen jeheelt. Derch dän steit dis Maun nu jeheelt ver junt, un disen Jesus hab jie aum Pol omjebrocht, oba Gott haft dän vom Doot oppjewakjt. 11  Dit es de Steen, waut von junt aus Bua soo behaundelt wort, aus wan dee nuscht wia. Un daut es de wichtichsta Akjsteen* jeworden. 12  Un dan uk noch, daut jeft derch sestkjeenem Radunk, wiels doa es sestkjeen Nomen unjarem Himmel, waut de Menschen jejäft wort, derch dän wie kjennen jerat woaren.” 13  Aus dee daut sagen, woo frie* Petrus un Johanes räden, un daut uk moakjten, daut et läach-jelieede* un normale Mana wieren, wieren dee sea vewundat. Un dee worden daut en, daut dee wieren met Jesus toop jewast. 14  Aus see no dän jeheelden Maun kjikjten un dän doa bie dee stonen sagen, wisten see doa nuscht too to sajen. 15  Dan schekjten see dee doa rut, wua daut judische, hechste Jerecht* toop wia, un dan fungen see aun, unjarenaunda doaräwa to räden, 16  un säden: “Waut sell wie met dise Mana doonen? Wiels derch dise Mana es een butajeweeneljet Wunda passieet un daut es fa aule, waut en Jeru̱salem wonen, een kloara Bewies, un wie kjennen daut nich vestrieden. 17  Doawäajen, well wie dee enenjsten, soo daut dee nich mea to de Menschen doavon räden, un well wie dee daut aufsajen, to irjentwäm en disen Nomen to räden.” 18  Dan roopten see dee un säden dee daut gaunz auf, to irjentwäm en Jesus sienen Nomen to räden ooda to lieren. 19  Oba Petrus un Johanes auntwuaden un säden: “Aus jie denkjen, aus daut fa Gott to beseenen rajcht es, daut wie no junt horchen enne Städ no Gott, dauts opp to junt. 20  Wie oba kjennen nich opphieren, doavon to räden, waut wie jeseenen un jehieet haben.” 21  Dan proowden see dee noch een Mol entoenjsten, un wäajen see kjeene Uasoak fungen, dee to bestrofen, un wäajen de Menschen äat haulwen, leeten see dee loos. De Menschen veharlichten je Gott aula wäajen daut, waut doa aunjegonen wia. 22  Wiels dis Maun, waut derch dit Wunda* wia jeheelt worden, wia aul äwa 40 Joa. 23  Aus Petrus un Johanes ieescht frie wieren, jinjen see doahan, wua de aundre Jinja wieren, un vetalden äant daut, waut de väaschte Priestasch un de Eltestasch to äant jesajcht hauden. 24  Aus see dit hieeden, bäden see aula veeent to Gott un säden: “Hechsta Har, du best dee, waut dän Himmel un de Ieed un daut Mäa un aules, waut doatoo jehieet, jemoakt haft. 25  Un du best dee, waut derch dän heiljen Jeist derch onsen Väavoda David, dienen Deena, sien Mul säd: ‘Wuarom haben de Velkja sikj soo oppjeräacht un jreblen äwa Dinja, waut nuscht enhoolen? 26  De Kjennichs oppe Ieed stalen sikj jäajenaun un de Harscha haben sikj vesaumelt, om aulatoop jäajen Jehowa* un sienen Jesaulwden* to gonen.’ 27  Un krakjt soo wia daut, Hero̱des un uk Ponti̱us Pila̱tus hauden sikj en dise Staut met de Menschen von de Velkja un von I̱srael toopjestonen jäajen dienen heiljen Deena Jesus, dän du jesaulft hast. 28  Dit deeden dee, om daut to doonen, waut du verutsätst. Aul dit passieed wäajen diene Macht* un wäajen dienen Wellen. 29  Un nu, Jehowa*, acht doaropp, woo dee ons enenjsten wellen, un halp diene Sklowen, wieda sea driest von dien Wuat to räden. 30  Un strakj wieda diene Haunt ut toom heelen un Tieekjens un Wunda* doonen derch dienen heiljen Deena Jesus sienen Nomen.” 31  Un aus dee ieescht iernstlich jebät* hauden, scheddad de Städ, wua see toopjekomen wieren. Dee worden rein aula voll heiljen Jeist un muaken driest Gott sien Wuat bekaunt. 32  Un dan uk noch, de gaunze Häad, waut em Gloowen wieren, wieren aula äwareen jesonnen*. Nich eena von dee säd, daut daut, waut hee haud, sient wia; oba dee deelden aules, waut see hauden. 33  Un de Apostel jeewen wieda fein Zeichnis von dän Harn Jesus sien Oppstonen, wua väl bie rutkjeem, un Gott wees dee aula sien grootet Metleet*. 34  Un kjeenem von dee fäld daut aun irjentwaut, wiels aule, waut Flekja ooda Hiesa hauden, vekoften daut un brochten daut Jelt doahan. 35  Un see läden daut ver de Apostel äare Feet han un dee vedeelden daut dan, doano aus jieda eenem daut fäld. 36  Un uk Jo̱sef, waut von de Apostel uk “Ba̱rnabas” jenant wort (waut äwasat bediet “Troostsän”) un een Levi̱t von Ziepern wia, 37  haud een Stekj Launt. Hee vekoft daut un brocht daut Jelt ver de Apostel äare Feet.

Footnooten

See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
Dis Steen es bowen oppe Akj, wua twee Mieren toopkomen toom de Mieren stoakjen.
Ooda: “driest”.
Daut meent, daut dee nich wieren huach utjelieet bie de Ra̱bi-Schoolen.
Ooda: “Sanhedri̱n”. See Wuaterkjläarunk bie “Sanhedri̱n”.
Ooda: “Tieekjen”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “sienen Christus”.
Wuatlich: “diene Haunt”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: butajeweenelje Sachen, waut komen woaren.
Ooda: “jeprachat”.
Wuatlich: “een Hoat un eene Seel”. See Wuaterkjläarunk bie “Seel”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.