Orðskviðirnir 26:1–28

  • Lýsing á letingjum (13–16)

  • Blandaðu þér ekki í deilu annarra (17)

  • Varað við hrekkjabrögðum (18, 19)

  • Án viðar er enginn eldur (20, 21)

  • „Orð rógberans eru eins og sælgæti“ (22)

26  Eins og snjór að sumri og regn á uppskerutíma,jafn illa hæfir heiður heimskum manni.+   Fuglinn hefur ástæðu til að flýja og svalan að flögra,eins kemur bölvun ekki að ástæðulausu.*   Svipan hæfir hestinum, beislið asnanum+og vöndurinn baki heimskingjanna.+   Svaraðu ekki heimskingjanum eftir heimsku hanssvo að þú leggist ekki eins lágt og hann.*   Svaraðu heimskingjanum eftir heimsku hanssvo að hann haldi ekki að hann sé vitur.+   Eins og sá sem lemstrar fætur sína og skaðar sjálfan sig,*þannig er sá sem trúir heimskingja fyrir verkefni.   Eins og máttlausir* fætur hins lamaða,þannig eru spakmæli í munni heimskingjanna.+   Að hrósa heimskum mannier eins og að binda stein fastan við slöngvu.+   Eins og þyrnikvistur í hendi drykkjumanns,þannig eru spakmæli í munni heimskingjanna. 10  Eins og bogaskytta sem skýtur af handahófi,*þannig er sá sem ræður heimskingja eða hvern sem á leið hjá til starfa. 11  Eins og hundur sem snýr aftur til ælu sinnar,þannig endurtekur heimskingi heimsku sína.+ 12  Hefurðu séð mann sem heldur að hann sé vitur?+ Heimskingi á meiri von en hann. 13  Letinginn segir: „Það er ungljón á veginum,ljón á torginu!“+ 14  Hurðin snýst á hjörunumog letinginn í rúminu.+ 15  Letinginn stingur hendinni í veisluskálinaen er of þreyttur til að bera hana aftur upp að munninum.+ 16  Letinginn heldur að hann sé vitrarien sjö aðrir sem svara skynsamlega. 17  Vegfarandi sem æsir sig yfir* deilu annarraer eins og sá sem grípur í eyrun á hundi.+ 18  Eins og galinn maður sem skýtur logandi skeytum og banvænum örvum,* 19  þannig er sá sem gerir náunga sínum grikk og segir síðan: „Ég var bara að grínast!“+ 20  Eldurinn slokknar þegar eldiviðinn vantarog þræturnar stöðvast þegar rógberinn er á bak og burt.+ 21  Eins og kol á glæður og viður á eld,þannig er þrætugjarn maður sem kyndir undir deilum.+ 22  Orð rógberans eru eins og sælgæti,menn gleypa við þeim og þau renna beint niður í maga.+ 23  Eins og silfurhúð á leirbroti,þannig eru ástúðleg orð frá* illu hjarta.+ 24  Sá sem hatar aðra dylur það með vörum sínumen svik búa innra með honum. 25  Treystu honum ekki þótt hann tali vingjarnlegaþví að sjö viðurstyggðir eru í hjarta hans.* 26  Þótt hann dylji hatrið með hræsniverður illska hans afhjúpuð í söfnuðinum. 27  Sá sem grefur gryfju fellur í hanaog sá sem veltir steini lendir sjálfur undir honum.+ 28  Lygarinn hatar þá sem hann skaðarog smjaðrarinn steypir í glötun.+

Neðanmáls

Eða hugsanl. „eins fer óverðskulduð bölvun fram hjá“.
Eða „svo að þú verðir ekki jafn honum“.
Orðrétt „drekkur ofbeldi“.
Eða „hangandi“.
Eða „særir alla“.
Eða hugsanl. „blandar sér í“.
Eða „logandi skeytum, örvum og dauða“.
Orðrétt „glóandi varir með“.
Eða „því að hjarta hans er rotið í gegn“.