Tatlo ka gab-i nga nagtener si Jesus kag ang iya mga disipulo sa Betania sang nag-abot sila halin sa Jerico. Sang temprano sang Lunes sang aga, Nisan 10, nagpakadto sila sa Jerusalem. Nagutom si Jesus. Gani sang nakita niya ang kahoy nga higuera, ginpalapitan niya ini. May mga igos bala ini?

Manugtapos na ang Marso, pero sa Hunyo pa ang tig-iligos. Pero madabong na ang mga dahon sang kahoy. Gani abi ni Jesus temprano pa ini namunga. Pero wala sia sing nakita. Nalipdan sang mga dahon ang matuod nga kahimtangan sang kahoy. Gani nagsiling si Jesus: “Halin karon, wala na sing makakaon sang imo bunga.” (Marcos 11:14) Nalaya dayon ang kahoy, kag ang kahulugan sini mahibaluan pagkaaga.

Wala madugay, nakalab-ot si Jesus kag ang iya mga disipulo sa Jerusalem. Nagkadto sia sa templo, nga iya gin-usisa sang nagligad nga hapon. Pero subong wala lamang niya ini gin-usisa; nanghikot sia pareho sang iya ginhimo sang nagligad nga tatlo ka tuig sang Paskua sang 30 C.E. (Juan 2:14-16) Sini nga tion, gintabog ni Jesus “ang mga nagabaligya kag nagabakal sa templo.” Ginbaliskad man niya “ang mga lamesa sang mga manugbaylo sang kuarta kag ang pulungkuan sang mga nagabaligya sang mga salampati.” (Marcos 11:15) Wala gani niya ginpaagi ang mga may dala pakadto sa pihak nga bahin sang siudad nga nagapanglaktod sa luwang sang templo.

Ngaa amo sini ang ginhimo ni Jesus sa mga manugbaylo sang kuarta kag sa mga nagabaligya sang mga sapat sa templo? Nagsiling sia: “Wala bala masulat, ‘Ang akon balay tawgon nga balay nga palangamuyuan para sa tanan nga pungsod’? Apang ginahimo ninyo ini nga kueba sang mga kawatan.” (Marcos 11:17) Gintawag niya sila nga mga kawatan kay tuman ka mahal ang baligya nila sang mga sapat nga ginahalad. Para kay Jesus, ang ila ginhimo pagpangilkil ukon pagpangawat.

Siempre, nahibaluan sang puno nga mga saserdote, mga escriba, kag mga pangulo sang mga tawo ang ginhimo ni Jesus, kag nagtinguha sila liwat para patyon sia. Pero may problema sila. Indi sila kahibalo kon paano patyon si Jesus kay nagapanong ang mga tawo sa iya para mamati.

Indi lamang mga Judiyo ang nagakadto sa Paskua kundi ang mga proselita man nga ginkumbertir sa relihion sang mga Judiyo. Nalakip sa ila ang mga Griego nga nagkadto sa pagsimba sa kapiestahan. Nagpalapit sila kay Felipe, mahimo bangod sang iya Griego nga ngalan, kag nangabay sila nga makigkita kay Jesus. Indi sigurado si Felipe kon nagakaigo ini himuon amo nga namangkot sia kay Andres. Ginpamangkot nila nga duha si Jesus, nga mahimo ara pa sa templo.

Nahibaluan ni Jesus nga pila na lang ka adlaw mapatay na sia, gani indi ini tion nga pasugtan ang mga tawo ukon mangin bantog sia. Nagsabat sia sa duha ka apostoles paagi sa isa ka ilustrasyon: “Nag-abot na ang tion agod himayaon ang Anak sang tawo. Sa pagkamatuod nagasiling ako sa inyo, kon ang isa ka uyas sang trigo indi mahulog sa duta kag mapatay, magapabilin ini nga isa lang ka uyas; apang kon mapatay ini, magapamunga ini sing madamo.”—Juan 12:23, 24.

Ang isa ka uyas sang trigo daw wala sing pulos. Pero kon ibutang ini sa duta kag “mapatay” subong binhi, magatubo ini kag sa ulihi magapamunga sing madamo nga uyas. Sing kaanggid, isa ka himpit nga tawo si Jesus. Pero kon mangin matutom sia sa Dios asta sa iya kamatayon, mangin paagi sia para makatigayon sang kabuhi nga wala sing katapusan ang madamo nga masinakripisyuhon man. Gani si Jesus nagsiling: “Ang nagahigugma sa iya kabuhi nagalaglag sini, apang ang nagadumot sa iya kabuhi sa sini nga kalibutan magatipig sini para sa kabuhi nga wala sing katapusan.”—Juan 12:25.

Wala lamang ginahunahuna ni Jesus ang iya kaugalingon, kay nagsiling sia: “Kon ang bisan sin-o  luyag mag-alagad sa akon, magsunod sia sa akon, kag kon diin ako didto man ang akon alagad. Kon ang bisan sin-o mag-alagad sa akon, padunggan sia sang Amay.” (Juan 12:26) Daku gid ini nga padya! Ang mga ginpadunggan sang Amay mangin kaupod sang Cristo sa Ginharian.

Ginahunahuna ni Jesus ang grabe nga pag-antos kag masakit nga kamatayon nga matabo sa iya, gani nagsiling sia: “Karon natublag ako, kag ano ang isiling ko? Amay, luwasa ako sa sini nga tion.” Pero indi niya luyag nga indi matuman ang kabubut-on sang Dios. Sia nagdugang: “Apang, amo ini kon ngaa nagkari ako agod atubangon ini nga tion.” (Juan 12:27) Ugyon si Jesus sa tanan nga katuyuan sang Dios, lakip ang mapatay bilang halad.