Beint fyri páskir í ár 32 e.o.t. gjørdi Jesus eitt undur, og tað er tað einasta, sum allir fýra evangelistar nevna.

Við hesum undrinum ásetti Jesus ein leist, sum hann fylgir enn í dag.

14:16-21

• Jesus bað lærisveinarnar geva einari stórari mannamúgvu mat, hóast teir bert høvdu fimm breyð og tveir fiskar

• Jesus tók breyðini og fiskarnar, bað eina bøn og gav lærisveinunum, og teir góvu mannamúgvuni

• Á undursaman hátt fingu øll meira enn nokk at eta. Við nøkrum fáum fólkum – lærisveinunum – syrgdi Jesus fyri mati til fleiri túsund fólk

• Jesus segði, at hann á síðstu døgum fór at brúka eitt serligt amboð til at geva andaliga føði „í rættari tíð“. – Mt 24:45

• Í 1919 setti Jesus ’hin trúgva og skilagóða tænaran’, ein lítlan bólk av salvaðum brøðrum, yvir „húsfólk Sítt“ – tey, sum fáa at eta

• Við at brúka henda lítla bólkin av salvaðum brøðrum fylgir Jesus sama leisti sum í fyrstu øld

Hvussu kann eg vísa, at eg viðurkenni og havi virðing fyri teimum, sum Jesus hevur sett at geva fólki andaliga føði?