سرود ۷۲
نهال محبت را در دل بکاریم
(۱قُرِنتیان ۱۳:۱-۸)
۱. دعا کنیم تو را ای خدا
دادی صفاتِ خود را به ما
تا در خود پرورانیم آن را
شفا بخشد محبت ما را
حکیم و دانا اگر باشیم
بیمهر و محبت باطلیم
باغِ محبت چه پرگل است
خدا خشنود از این حاصل است
۲. یابیم ما هر که را از خوبان
نشان دهیم با اَعمالمان
سیراب کنیم از حرفِ خدا
از خود نمیگوییم به آنان
صبور و صادق و صالحیم
در رنج و محنت، چون عاشقیم
محبت پیروز است در دنیا
این وعده را به ما داد خدا
(به آیههای یوحنّا ۲۱:۱۷؛ ۱قُرِنتیان ۱۳:۱۳ و غَلاطیان ۶:۲ نیز مراجعه نمایید.)