Φιλιππησίους 2:1-30
2 Αν, λοιπόν, υπάρχει κάποια ενθάρρυνση σε σχέση με τον Χριστό,+ αν υπάρχει κάποια παρηγοριά αγάπης, αν υπάρχει κάποια συμμετοχή στο πνεύμα,+ αν υπάρχουν κάποια αισθήματα τρυφερής στοργής+ και συμπόνιας,
2 κάντε πλήρη τη χαρά μου εκδηλώνοντας το ίδιο φρόνημα+ και έχοντας την ίδια αγάπη, ενωμένοι στην ψυχή, διατηρώντας στο νου την ίδια σκέψη,+
3 μη κάνοντας τίποτα από φιλόνικη διάθεση+ ή από εγωισμό,+ αλλά με ταπεινοφροσύνη θεωρώντας τους άλλους ανώτερους+ από εσάς,
4 δίνοντας προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά σας ζητήματα,+ αλλά και στα ζητήματα των άλλων.+
5 Να διατηρείτε αυτή τη διανοητική στάση μέσα σας η οποία ήταν και μέσα στον Χριστό Ιησού,+
6 ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού,+ δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό.+
7 Όχι! Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου+ και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους.+
8 Και όταν βρέθηκε ως άνθρωπος κατά το σχήμα,+ ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου,+ ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού.+
9 Γι’ αυτόν το λόγο και ο Θεός τον εξύψωσε σε ανώτερη θέση+ και του έδωσε με καλοσύνη το όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα,+
10 ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο εκείνων που είναι στον ουρανό και εκείνων που είναι στη γη και εκείνων που είναι κάτω από το έδαφος,+
11 και κάθε γλώσσα να ομολογήσει φανερά+ ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος+ για τη δόξα του Θεού του Πατέρα.+
12 Συνεπώς, αγαπητοί μου, όπως έχετε υπακούσει πάντοτε,+ όχι μόνο στη διάρκεια της παρουσίας μου, αλλά τώρα πολύ πιο πρόθυμα στη διάρκεια της απουσίας μου, εξακολουθήστε να απεργάζεστε τη σωτηρία σας με φόβο+ και τρόμο·
13 διότι ο Θεός είναι εκείνος που, για χάρη της ευαρέστησής του, ενεργεί μέσα σας+ ώστε και να θέλετε και να ενεργείτε.+
14 Να κάνετε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς+ και λογομαχίες,+
15 για να γίνετε άμεμπτοι+ και αθώοι, παιδιά+ του Θεού χωρίς ψεγάδι μέσα σε μια στρεβλή και διεστραμμένη γενιά,+ ανάμεσα στην οποία λάμπετε ως φωτοδότες στον κόσμο,+
16 κρατώντας σφιχτά το λόγο της ζωής,+ για να έχω αιτία για αγαλλίαση στην ημέρα του Χριστού,+ ότι μάταια δεν έτρεξα ούτε μάταια εργάστηκα σκληρά.+
17 Ωστόσο, ακόμη και αν χύνομαι σαν σπονδή+ πάνω στη θυσία+ και στη δημόσια υπηρεσία στις οποίες σας έχει οδηγήσει η πίστη,+ ευφραίνομαι και χαίρομαι+ μαζί με όλους εσάς.
18 Έτσι και εσείς, λοιπόν, να ευφραίνεστε και να χαίρεστε μαζί μου.+
19 Ελπίζω δε στον Κύριο Ιησού να σας στείλω σύντομα τον Τιμόθεο, ώστε να νιώσει ευθυμία η ψυχή μου+ όταν μάθω για αυτά που σας αφορούν.
20 Διότι δεν έχω κανέναν άλλον με διάθεση σαν τη δική του, ο οποίος θα ενδιαφερθεί γνήσια+ για αυτά που σας αφορούν.
21 Διότι όλοι οι άλλοι επιζητούν τα δικά τους συμφέροντα,+ όχι του Χριστού Ιησού.
22 Εσείς, όμως, γνωρίζετε την απόδειξη που έδωσε για τον εαυτό του, ότι όπως ένα παιδί+ με τον πατέρα του υπηρέτησε ως δούλος μαζί μου στην επέκταση των καλών νέων.
23 Αυτός, λοιπόν, είναι ο άνθρωπος τον οποίο ελπίζω να στείλω μόλις δω πώς έχουν τα πράγματα σχετικά με εμένα.
24 Είμαι δε πεπεισμένος σε σχέση με τον Κύριο ότι και εγώ θα έρθω σύντομα.+
25 Ωστόσο, το θεωρώ αναγκαίο να σας στείλω τον Επαφρόδιτο,+ τον αδελφό και συνεργάτη+ και συστρατιώτη+ μου, αλλά δικό σας απεσταλμένο και προσωπικό υπηρέτη για τις ανάγκες μου,
26 εφόσον λαχταράει να δει όλους εσάς και είναι καταθλιμμένος επειδή ακούσατε ότι είχε αρρωστήσει.
27 Πράγματι αρρώστησε σχεδόν μέχρι θανάτου· αλλά ο Θεός τον ελέησε,+ μάλιστα όχι μόνο αυτόν, αλλά και εμένα, για να μην έχω λύπη πάνω σε λύπη.
28 Με τη μεγαλύτερη βιασύνη, λοιπόν, τον στέλνω ώστε, όταν τον δείτε, να χαρείτε πάλι και εγώ να είμαι περισσότερο απαλλαγμένος από λύπη.
29 Να του κάνετε, λοιπόν, την καθιερωμένη υποδοχή+ σε σχέση με τον Κύριο με κάθε χαρά· και να θεωρείτε τέτοιου είδους ανθρώπους πολύτιμους,+
30 επειδή λόγω του έργου του Κυρίου έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο, εκθέτοντας την ψυχή του σε κίνδυνο,+ ώστε να αναπληρώσει στο πλήρες το ότι δεν ήσασταν εσείς εδώ για να μου αποδώσετε προσωπική υπηρεσία.+
