Πράξεις 4:1-37
4 Ενώ, λοιπόν, οι δύο μιλούσαν στο λαό, οι πρωθιερείς και ο διοικητής του ναού+ και οι Σαδδουκαίοι+ όρμησαν προς αυτούς,
2 ενοχλημένοι επειδή εκείνοι δίδασκαν το λαό και διακήρυτταν καθαρά την ανάσταση από τους νεκρούς στην περίπτωση του Ιησού·+
3 και έβαλαν τα χέρια τους πάνω τους και τους έθεσαν υπό κράτηση μέχρι την επόμενη ημέρα,+ γιατί ήταν ήδη βράδυ.
4 Ωστόσο, πολλοί από εκείνους που είχαν ακούσει την ομιλία πίστεψαν,+ και ο αριθμός των αντρών έγινε περίπου πέντε χιλιάδες.+
5 Την επόμενη ημέρα έγινε στην Ιερουσαλήμ η συγκέντρωση των αρχόντων και των πρεσβυτέρων και των γραμματέων τους+
6 (επίσης ο Άννας+ ο πρωθιερέας και ο Καϊάφας+ και ο Ιωάννης και ο Αλέξανδρος και όσοι ήταν από οικογένεια πρωθιερέα),
7 και τους έβαλαν να σταθούν ανάμεσά τους και άρχισαν να ρωτούν: «Με ποια δύναμη ή σε τίνος όνομα το κάνατε αυτό;»+
8 Τότε ο Πέτρος, έχοντας γεμίσει άγιο πνεύμα,+ τους είπε:
«Άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι,
9 αν εμείς σήμερα εξεταζόμαστε, με βάση μια καλή πράξη προς έναν άρρωστο άνθρωπο,+ όσον αφορά το μέσω τίνος έγινε καλά αυτός ο άνθρωπος,
10 ας είναι γνωστό σε όλους σας και σε όλο το λαό του Ισραήλ ότι στο όνομα του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου,+ τον οποίο εσείς κρεμάσατε στο ξύλο,+ αλλά τον οποίο ο Θεός ήγειρε από τους νεκρούς,+ μέσω εκείνου στέκεται εδώ μπροστά σας αυτός ο άνθρωπος υγιής.
11 Εκείνος είναι “η πέτρα που εσείς οι οικοδόμοι μεταχειριστήκατε ως μηδαμινή, η οποία έχει γίνει η κεφαλή της γωνίας”.+
12 Και δεν υπάρχει σωτηρία μέσω κανενός άλλου, γιατί δεν υπάρχει άλλο όνομα+ κάτω από τον ουρανό που να έχει δοθεί μεταξύ των ανθρώπων, μέσω του οποίου πρέπει να σωθούμε».+
13 Όταν είδαν την παρρησία του Πέτρου και του Ιωάννη και αντιλήφθηκαν ότι ήταν άνθρωποι αγράμματοι και συνηθισμένοι,+ άρχισαν να απορούν. Και άρχισαν να τους αναγνωρίζουν ότι ήταν με τον Ιησού·+
14 και καθώς κοίταζαν τον άνθρωπο που είχε θεραπευτεί να στέκεται μαζί τους,+ δεν είχαν τίποτα να αντιπαραθέσουν.+
15 Τους διέταξαν, λοιπόν, να βγουν από την αίθουσα του Σάνχεδριν και άρχισαν να συνεννοούνται μεταξύ τους,
16 λέγοντας: «Τι να κάνουμε με αυτούς τους ανθρώπους;+ Επειδή, πραγματικά, ένα αξιοπρόσεκτο σημείο έχει γίνει μέσω αυτών, το οποίο είναι φανερό σε όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ·+ και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε.
17 Παρ’ όλα αυτά, για να μη διαδοθεί περισσότερο μεταξύ του λαού, ας τους απειλήσουμε να μη μιλούν πια με βάση αυτό το όνομα σε κανέναν».+
18 Τότε τους κάλεσαν και τους παρήγγειλαν να μη μιλούν πουθενά ούτε να διδάσκουν με βάση το όνομα του Ιησού.
19 Αλλά απαντώντας ο Πέτρος και ο Ιωάννης τούς είπαν: «Αν είναι δίκαιο στα μάτια του Θεού να ακούμε εσάς μάλλον παρά τον Θεό, κρίνετέ το μόνοι σας.
20 Εμείς, όμως, δεν μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε για αυτά που είδαμε και ακούσαμε».+
21 Αφού, λοιπόν, τους απείλησαν και άλλο, τους ελευθέρωσαν, εφόσον δεν έβρισκαν καμιά βάση για να τους τιμωρήσουν, καθώς και εξαιτίας του λαού,+ επειδή όλοι δόξαζαν τον Θεό για αυτό που είχε γίνει·
22 διότι ο άνθρωπος στον οποίο είχε γίνει αυτό το σημείο της θεραπείας ήταν πάνω από σαράντα χρονών.
23 Αυτοί, αφού ελευθερώθηκαν, πήγαν στους δικούς τους+ και ανέφεραν όσα τους είχαν πει οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι.
24 Όταν το άκουσαν αυτό, εκείνοι ύψωσαν σύσσωμοι τη φωνή τους στον Θεό+ και είπαν:
«Υπέρτατε+ Κύριε, εσύ είσαι Αυτός ο οποίος έκανε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και όλα όσα υπάρχουν σε αυτά,+
25 και ο οποίος μέσω αγίου πνεύματος είπε με το στόμα του προπάτορά μας, του Δαβίδ+ του υπηρέτη σου: “Γιατί ήρθαν τα έθνη σε αναβρασμό και οι λαοί στοχάστηκαν κενά πράγματα;+
26 Οι βασιλιάδες της γης έλαβαν θέσεις και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν σαν ένας άνθρωπος εναντίον του Ιεχωβά και εναντίον του χρισμένου του”.+
27 Διότι, πράγματι, ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος+ μαζί με εθνικούς και με λαούς του Ισραήλ συγκεντρώθηκαν σε αυτή την πόλη εναντίον του αγίου+ υπηρέτη σου του Ιησού, τον οποίο έχρισες,+
28 για να κάνουν αυτά που το χέρι και η βουλή σου είχαν προορίσει να γίνουν.+
29 Και τώρα, Ιεχωβά, δώσε προσοχή στις απειλές+ τους και αξίωσε τους δούλους σου να εξακολουθήσουν να αναγγέλλουν το λόγο σου με κάθε τόλμη,+
30 ενώ απλώνεις το χέρι σου για θεραπεία και ενώ γίνονται σημεία και θαυμαστά προμηνύματα+ μέσω του ονόματος+ του αγίου υπηρέτη+ σου του Ιησού».
31 Και αφού έκαναν δέηση, ο τόπος στον οποίο ήταν συγκεντρωμένοι σείστηκε·+ και όλοι γέμισαν με το άγιο πνεύμα+ και ανάγγελλαν το λόγο του Θεού με τόλμη.+
32 Το δε πλήθος εκείνων που είχαν πιστέψει είχε μία καρδιά και ψυχή,+ και ούτε ένας δεν έλεγε ότι κάποιο από τα υπάρχοντά του ήταν δικό του, αλλά είχαν τα πάντα κοινά.+
33 Επίσης, με μεγάλη δύναμη οι απόστολοι συνέχισαν να μεταδίδουν τη μαρτυρία σχετικά με την ανάσταση του Κυρίου Ιησού·+ και μεγάλη παρ’ αξία καλοσύνη ήταν πάνω σε όλους τους.
34 Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε ανάμεσά τους κανείς που είχε ανάγκη·+ διότι όλοι όσοι ήταν κάτοχοι αγρών ή σπιτιών τα πουλούσαν και έφερναν το αντίτιμο αυτών που είχαν πουληθεί
35 και το έβαζαν στα πόδια των αποστόλων.+ Κατόπιν γινόταν διανομή+ στον καθένα, ανάλογα με την ανάγκη που είχε.
36 Ο δε Ιωσήφ, που επονομάστηκε Βαρνάβας+ από τους αποστόλους, το οποίο όταν μεταφράζεται σημαίνει Γιος Παρηγοριάς, ένας Λευίτης που καταγόταν από την Κύπρο
37 και ο οποίος είχε στην κατοχή του ένα κομμάτι γης, το πούλησε και έφερε τα χρήματα και τα έβαλε στα πόδια των αποστόλων.+
