Ψαλμός 42:1-11

Προς τον διευθύνοντα. Μασκίλ για τους γιους του Κορέ.+ 42  Όπως η ελαφίνα λαχταράει τα ρεύματα των νερών,Έτσι η ψυχή μου λαχταράει εσένα, Θεέ.+   Η ψυχή μου διψάει για τον Θεό,+ για τον ζωντανό Θεό.+Πότε θα έρθω και θα εμφανιστώ μπροστά στον Θεό;+   Τα δάκρυά μου έγιναν τροφή μου ημέρα και νύχτα,+Ενώ αυτοί μου λένε όλη την ημέρα: «Πού είναι ο Θεός σου;»+   Αυτά θα θυμηθώ, και θα χύσω την ψυχή μου μέσα μου.+Διότι προχωρούσα μαζί με το πλήθος,Περπατούσα αργά μπροστά τους προς τον οίκο του Θεού,+Με φωνή χαρούμενης κραυγής και ευχαριστίας,+Ενός πλήθους που γιόρταζε κάποια γιορτή.+   Γιατί είσαι απελπισμένη, ψυχή μου,+Και γιατί θορυβείς μέσα μου;+Πρόσμενε τον Θεό,+Γιατί και πάλι θα τον εξυμνήσω ως τη μεγαλειώδη σωτηρία του εαυτού μου.+   Θεέ μου, μέσα μου η ψυχή μου είναι απελπισμένη.+Γι’ αυτό και σε θυμάμαι,+Από τη γη του Ιορδάνη και τις κορυφές του Αερμών,+Από το μικρό βουνό.+   Υδάτινα βάθη φωνάζουν προς υδάτινα βάθηΣτον ήχο των ορμητικών χειμάρρων σου.Όλα τα αφρισμένα νερά σου και τα κύματά+ σουΑπό πάνω μου πέρασαν.+   Την ημέρα ο Ιεχωβά θα διατάξει τη στοργική του καλοσύνη,+Και τη νύχτα ο ύμνος του θα είναι μαζί μου·+Θα γίνει προσευχή στον Θεό της ζωής μου.+   Θα πω στον Θεό, τον απόκρημνο βράχο μου:+«Γιατί με ξέχασες;+Γιατί περπατώ λυπημένος εξαιτίας της καταδυνάστευσης από τον εχθρό;»+ 10  Με φόνο ενάντια στα κόκαλά μου με ονείδισαν εκείνοι που μου δείχνουν εχθρότητα,+Ενώ μου λένε όλη την ημέρα: «Πού είναι ο Θεός σου;»+ 11  Γιατί είσαι απελπισμένη, ψυχή μου,+Και γιατί θορυβείς μέσα μου;+Πρόσμενε τον Θεό,+Γιατί και πάλι θα τον εξυμνήσω ως τη μεγαλειώδη σωτηρία του εαυτού μου και ως τον Θεό μου.+

Υποσημειώσεις