Сәбәби индијәдәк мәлум олмаса да, инсан бејни ҝөзәллијин нә демәк олдуғуну дәрк едир. Аллаһын Кәламында бунун неҹә баш вердији изаһ олунмур. Анҹаг орада дејилир ки, бу габилијјәти бизә Аллаһ вериб (Јарадылыш 1:27; Ваиз 3:11). О, бизи мүкәммәл шәкилдә јарадыб, бизә ҝөзәл ҝөрүнүш вә габилијјәтләр вериб. Бунлардан һејрәтә ҝәлән бир инсан белә сөзләр демишди: «Шүкүр Сәнә [Илаһи]! Нә һејрәтли, нә еҹазкар јарадылмышам» (Зәбур 139:14).

Индики дөврдә хариҹи ҝөзәллијә таразлы јанашылмыр. Ҝөзәллик анлајышы дәб сәнајеси вә медианын тәсири алтында формалашыр. Гәрб өлкәләриндә апарылан бир сыра арашдырмалара әсасән, «инсан үчүн ваҹиб олан онун заһирән ҝөзәл олмасыдыр, чүнки о, мәһз бу заман өзүнү јахшы һисс едир» («Body Image»). Бу ҹүр дүшүнҹә тәрзи даһа мүһүм бир шејин — дахили ҝөзәллијин көлҝәдә галмасына сәбәб олур (1 Ишмуил 16:7).

Инсанларын, хүсусилә дә гадынларын хариҹи ҝөзәллијә өнәм вермәләри илә јанашы ҝетдикҹә ҹазибәдар ҝөрүнмәјә дә мејли артыб. Америка Психолоҝија Ассосиасијасынын (АПА) 2007-ҹи ил һесабатына әсасән, «демәк олар ки, бүтүн медиа васитәләриндә гадынларын ҹазибәдарлығы габарыг шәкилдә нүмајиш олунур». Мүгәддәс Китаб бизи бу дүшүнҹә тәрзинин тәсири алтына дүшмәмәјә тәшвиг едир вә бу, әбәс јерә дејил (Колослулара 3:5, 6).

«Гој бәзәјиниз заһири шејләр... јох, Аллаһын ҝөзүндә чох гијмәтли олан сакит вә һәлим руһун чүрүмәјән либасыны ҝејмиш дахили варлығыныз олсун» (1 Бутрус 3:3, 4).

Сөһбәт хариҹи ҝөзәлликдән ҝедәндә бәзиләри дејир: «Ҝөзәллијин варса, нијә ҝизләдәсән?» АПА-нын һесабатына әсасән, бу ҹүр дүшүнҹәнин ҝениш јајылдығы өлкәләрдә јенијетмәләр, һәтта азјашлы гызлар өзләринә «башгаларынын арзуларыны тәмин едәҹәк бир објект кими бахырлар». Бу ҹүр дүшүнҹә чох тәһлүкәлидир. Һәтта бу, сағламлыгла бағлы бөјүк  нараһатчылыглара сәбәб олуб. Белә ки, АПА-нын вердији мәлумата ҝөрә, гызларын ҹазибәдарлыға өнәм вермәси «мәнфи емосијалара, мәсәлән,.. нараһатчылыға, өзүнү бәјәнмәмәјә, гида позғунлуғуна, өзүнә һөрмәтин азалмасына, депрессија вә бәдбинлијә ҝәтириб чыхарыр».

«Одур ки, зәрәрли шејләри үрәјиндән чыхарт, шәри ҹисминдән узаглашдыр. Ҹаванлыг да, өмрүн баһар чағы да пучдур» (Ваиз 11:10).

Мүгәддәс Китабда ағыл камал вә ја сағламдүшүнҹә абыр-һәја илә, тәвазөкарлыгла әлагәли ишләнир (1 Тимутијә 2:9). Тәвазөкар инсан өз хариҹи ҝөрүнүшүнә вурулуб өзүндән разы олмур, о, өзүнә таразлы јанашыр. Тәвазөкар инсан башгаларынын һиссләрини нәзәрә алыр вә беләҹә, онларын рәғбәтини, һөрмәтини газаныр. Ән әсасы исә, белә инсан Аллаһы разы салыр (Микә 6:8). Бундан әлавә, бу ҹүр инсанларын әсил достлары олур. Онлар тәкҹә физики јахынлыг үчүн јох, әбәди вә хошбәхт јашамаг мәгсәдилә аилә гурмаг истәјән инсанларын диггәтини чәкир.

Мүгәддәс Китаб бизи әсасән «дахили варлығы»мыза фикир вермәјә чағырыр (1 Бутрус 3:3, 4). Дахили ҝөзәллији заман корламыр. Әслиндә, дахили ҝөзәллик вахт кечдикҹә даһа да ҝөзәлләшә биләр. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Салеһлик јолунда ағаран сачлар ҝөзәллик таҹыдыр» (Мәсәлләр 16:31). Демәли, истәр ҹаван олсун, истәр гоҹа, Мүгәддәс Китабын вердији мәсләһәтә әмәл едән инсанлар нәинки әбәди сүрән ҝөзәллијин ачарыны тапаҹаглар, һәмчинин өзләринә һөрмәт һисси олаҹаг вә мәмнунлуг дујаҹаглар.

«Мәлаһәт алдадыҹыдыр, ҝөзәллик кечиб ҝедәндир, Јеһовадан горхан гадына исә алгыш охунар» (Мәсәлләр 31:30).