Јарадан Аллаһ биз инсанлардан гат-гат һикмәтлидир. О, меһрибан бир ата кими хошбәхт олмағымызы истәјир. Биз Ондан асылыјыг, О, бизи белә јарадыб (Әрәмја 10:23). Ушаға валидејн тәрбијәси ваҹиб олдуғу кими, биз дә Аллаһын рәһбәрлијинә мөһтаҹыг (Әшија 48:17, 18). Аллаһ Өз рәһбәрлијини бизә Мүгәддәс Китаб принсипләри васитәсилә верир. 2 Тимутијә 3:16 ајәсини охујун.

Јеһова Аллаһын принсип вә ганунлары һәјатымызы мәналы едир, үстәлик, гаршыдакы әбәди немәтләрә апаран јолу бизә ҝөстәрир. Һәјатымыза ҝөрә Јарадана борҹлу олдуғумуз үчүн Онун вердији рәһбәрлији миннәтдарлыгла гәбул етмәлијик. Зәбур 19:7, 11; Вәһј 4:11 ајәләрини охујун.

Мүгәддәс Китаб принсипләри үмуми гајдалардыр. Принсип ганундан фәргләнир — ганун конкрет ҝөстәришдир (Ганунун тәкрары 22:8). Мүәјјән вәзијјәтлә үзләшәндә биз һансы принсип әсасында давранмалы олдуғумузу ҝөтүр-гој етмәлијик (Мәсәлләр 2:10—12). Мисал үчүн, Мүгәддәс Китаб өјрәдир ки, һәјат Аллаһын бәхшишидир. Бу принсипдир. Демәли, бу бәхшишин гәдрини билмәлијик, јәни истәр евдә, истәр ишдә, истәр јолда оларкән өзүмүздән муғајат олмалыјыг. Һәвариләрин ишләри 17:28 ајәсини охујун.

Иса пејғәмбәр ики тәмәл принсип һагда данышмышды. Онлардан биринҹиси инсанын мөвҹудлуғунун мәгсәдини вурғулајыр: инсан Аллаһы танымалы, севмәли вә сәдагәтлә Она гуллуг етмәлидир. Бүтүн гәрарларымызын әсасында бу принсип дурмалыдыр (Мәсәлләр 3:6). Бу принсиплә јашајан инсан  Аллаһын достлуғуну газаныр, әсил хошбәхтлијә јетишир вә Ҹәннәтдә јашамасы үчүн зәмин јарадыр. Мәтта 22:36—38 ајәләрини охујун.

Икинҹи принсип башгалары илә хош мүнасибәтдә олмаға көмәк едир (1 Коринфлиләрә 13:4—7). Бу принсипә ҝөрә, инсан башгаларына Аллаһын ҝөзү илә бахмалы вә буна ујғун давранмалыдыр. Мәтта 7:12; 22:39, 40 ајәләрини охујун.

Мүгәддәс Китаб принсипләри аиләләри меһрибан вә мөһкәм едир (Колослулара 3:12—14). Аллаһын Кәламында аиләнин кешијиндә дуран даһа бир принсип вар: никаһ даими олмалыдыр. Јарадылыш 2:24 ајәсини охујун.

Мүгәддәс Китабдакы принсипләр инсанын ҝүзәраныны јахшылашдырыр вә она гәлб раһатлығы ҝәтирир. Мәсәлән, саһибкарлар адәтән виҹданлы, чалышган ишчиләрә үстүнлүк верирләр. Мүгәддәс Китаб да бизә мәһз белә адам олмағы өјрәдир (Мәсәлләр 10:4, 26; Ибраниләрә 13:18). Һәмчинин Аллаһын Кәламы бизә зәрури шејләрлә гане олмағы вә Аллаһла мүнасибәти мадди шејләрдән үстүн тутмағы ашылајыр. Мәтта 6:24, 25, 33; 1 Тимутијә 6:8—10 ајәләрини охујун.

Мүгәддәс Китаб принсипләринин һәмчинин инсанын сәһһәтинә дә хејри вар (Мәсәлләр 14:30; 22:24, 25). Мәсәлән, Аллаһ сәрхошлуғу гадаған едир. Бу гадаға һәјатымызы бир сыра ҹидди хәстәликләрдән, о ҹүмләдән бәдбәхт һадисәләрдән горујур (Мәсәлләр 23:20). Аллаһ ичкини тамамилә гадаған етмир, анҹаг инсан һәдди ашмамалыдыр (Зәбур 104:15; 1 Коринфлиләрә 6:10). Аллаһын өјүдләри сајәсиндә нәинки давранышымызы, һәмчинин дүшүнҹәмизи дә тәмиз сахлаја биләрик (Зәбур 119:97—100). Бунунла белә, биз Аллаһын бујурдугларына сырф өз мәнфәәтимиздән өтрү әмәл етмирик. Бизим гајәмиз Јарадана шәрәф ҝәтирмәкдир. Мәтта 5:14—16 ајәләрини охујун.