Rodzaju 38:1-30
38 W owym czasie Juda, odszedłszy od swoich braci, rozbił swój namiot w pobliżu pewnego męża, Adullamity,+ imieniem Chira.
2 I Juda zobaczył tam córkę pewnego Kananejczyka,+ który miał na imię Szua. Pojął więc ją i z nią współżył.
3 I ona stała się brzemienna. Później urodziła syna, a on nadał mu imię Er.+
4 I znowu stała się brzemienna. Po jakimś czasie urodziła syna i nadała mu imię Onan.
5 I jeszcze raz urodziła syna, i nadała mu imię Szela. A gdy tego urodziła, on był właśnie w Achzibie.+
6 Po pewnym czasie Juda wziął żonę dla Era, swego pierworodnego, a miała ona na imię Tamar.+
7 Lecz Er, pierworodny Judy, okazał się zły w oczach Jehowy;+ dlatego Jehowa go uśmiercił.+
8 Toteż Juda powiedział do Onana: „Współżyj z żoną twego brata i zawrzyj z nią małżeństwo lewirackie, i wzbudź potomstwo swemu bratu”.+
9 Ale Onan wiedział, że to potomstwo nie byłoby dla niego;+ toteż gdy współżył z żoną swego brata, marnował swe nasienie, kierując je na ziemię, żeby nie dać potomstwa swemu bratu.+
10 A to, co czynił, było złe w oczach Jehowy;+ dlatego również jego uśmiercił.+
11 Juda rzekł zatem do Tamar, swej synowej: „Mieszkaj jako wdowa w domu swego ojca, aż dorośnie Szela, mój syn”.+ Bo sobie powiedział: „On też mógłby umrzeć jak jego bracia”.+ Toteż Tamar poszła i mieszkała w domu swojego ojca.+
12 Po wielu dniach umarła córka Szuy, żona Judy;+ i Juda obchodził żałobę.+ Potem on i jego towarzysz Chira, Adullamita,+ udali się do postrzygaczy owiec, do Timny.+
13 Wówczas powiedziano Tamar: „Oto twój teść udaje się do Timny, by strzyc swe owce”.+
14 Wtedy ona zdjęła z siebie szaty swego wdowieństwa i zasłoniła się szalem, i zakrywszy się zasłoną, usiadła u wejścia do Enaim, które jest przy drodze do Timny. Widziała bowiem, że Szela dorósł, a jeszcze nie dano mu jej za żonę.+
15 Kiedy Juda ją zobaczył, od razu uznał ją za nierządnicę,+ gdyż miała zakrytą twarz.+
16 Zaszedł więc do niej z drogi i rzekł: „Pozwól mi, proszę, z tobą współżyć”.+ Nie wiedział bowiem, że to jego synowa.+ Jednakże ona rzekła: „Co dasz mi za to, żebyś mógł ze mną współżyć?”+
17 Wtedy on powiedział: „Sam ci przyślę koźlę z kóz mego stada”. Lecz ona rzekła: „Czy dasz mi zastaw, aż je przyślesz?”+
18 On zaś mówił dalej: „Jaki zastaw mam ci dać?”, na co ona rzekła: „Twój sygnet+ i sznur, i laskę, która jest w twojej ręce”. Wówczas on jej to dał i współżył z nią, tak iż za jego sprawą stała się brzemienna.
19 Potem wstała i odeszła, i zdjęła z siebie szal, i przywdziała szaty swego wdowieństwa.+
20 A Juda przysłał koźlę z kóz przez rękę swego towarzysza Adullamity,+ żeby odebrać zastaw z ręki owej kobiety, ale on jej nie znalazł.
21 I wypytywał mężczyzn z jej miejscowości, mówiąc: „Gdzie jest ta nierządnica świątynna w Enaim przy drodze?” Lecz oni mówili: „Nigdy nie było tu żadnej nierządnicy świątynnej”.+
22 W końcu wrócił do Judy i powiedział: „Nie znalazłem jej, a prócz tego tamtejsi mężczyźni powiedzieli: ‚Nigdy nie było tu żadnej nierządnicy świątynnej’”.
23 Juda więc rzekł: „Niech je sobie weźmie, żebyśmy nie stali się przedmiotem wzgardy.+ W każdym razie ja posłałem to koźlę, ty zaś jej nie znalazłeś”.
24 Jednakże jakieś trzy miesiące później powiedziano Judzie: „Tamar, twoja synowa, postąpiła jak nierządnica+ i oto jest brzemienna+ wskutek swego nierządu”. Wtedy Juda rzekł: „Wyprowadźcie ją i niech zostanie spalona”.+
25 Gdy ją wyprowadzano, posłała do swego teścia, mówiąc: „Jestem brzemienna za sprawą mężczyzny, do którego to należy”.+ I dodała: „Zechciej sprawdzić,+ do kogo to należy: sygnet i sznur, i laska”.+
26 Wówczas Juda obejrzał je i rzekł:+ „Ona jest bardziej prawa niż ja,+ gdyż nie dałem jej Szeli, mojemu synowi”.+ I potem już więcej z nią nie współżył.+
27 A gdy rodziła, oto w jej łonie były bliźnięta.
28 Gdy więc rodziła, jeden wyciągnął rękę, a położna od razu wzięła i owiązała kawałkiem szkarłatu jego rękę, mówiąc: „Ten wyszedł pierwszy”.
29 W końcu, skoro tylko cofnął rękę, oto wyszedł jego brat, tak iż ona wykrzyknęła: „Cóż to miałoby znaczyć, że spowodowałeś dla siebie pęknięcie krocza?” Dlatego nadano mu imię Perec.+
30 A potem wyszedł jego brat, na którego ręce był kawałek szkarłatu, i nadano mu imię Zerach.+
