Rodzaju 35:1-29
35 Potem Bóg rzekł do Jakuba: „Wstań, udaj się do Betel i tam zamieszkaj,+ i wznieś tam ołtarz prawdziwemu Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed Ezawem, twoim bratem”.+
2 Wówczas Jakub powiedział do swych domowników i do wszystkich, którzy z nim byli: „Usuńcie cudzoziemskie bogi, które są pośród was,+ i oczyśćcie się oraz zmieńcie swe płaszcze,+
3 i wstańmy, i udajmy się do Betel. Tam uczynię ołtarz prawdziwemu Bogu, który mi odpowiedział w dniu mojej udręki,+ gdy pokazał, że jest ze mną w drodze, którą szedłem”.+
4 Dali więc Jakubowi wszystkie cudzoziemskie bogi,+ które mieli w rękach, oraz kolczyki, które mieli w uszach, Jakub zaś ukrył+ je pod wielkim drzewem, które było w pobliżu Szechem.
5 Potem wyruszyli, a trwoga Boża padła na okoliczne miasta,+ tak iż nie ścigano synów Jakuba.
6 W końcu Jakub przybył do Luz,+ które jest w ziemi Kanaan, czyli do Betel, on i wszyscy ludzie, którzy z nim byli.
7 Wtedy zbudował tam ołtarz i zaczął nazywać to miejsce El-Betel, bo gdy uciekał przed swym bratem, tam objawił mu się prawdziwy Bóg.+
8 Później umarła Debora,+ mamka Rebeki, i pogrzebano ją poniżej Betel pod okazałym drzewem. Dlatego dał mu nazwę Allon-Bachut.
9 I Bóg jeszcze raz ukazał się Jakubowi, gdy ten przybywał z Paddan-Aram,+ i go pobłogosławił.+
10 I Bóg przemówił do niego: „Twoje imię jest Jakub.+ Nie będziesz już miał na imię Jakub, ale będziesz się nazywał Izrael”. I zaczął go nazywać imieniem Izrael.+
11 I Bóg rzekł jeszcze do niego: „Jam jest Bóg Wszechmocny.+ Bądź płodny i stań się liczny. Od ciebie będą się wywodzić narody i zbór narodów, a z twoich lędźwi wyjdą królowie.+
12 Ziemię zaś, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie, a także twojemu potomstwu+ po tobie dam tę ziemię”.+
13 Potem Bóg uniósł się znad niego, z miejsca, gdzie z nim rozmawiał.+
14 Toteż w miejscu, gdzie on z nim rozmawiał, Jakub postawił słup,+ słup kamienny, oraz wylał nań ofiarę płynną i wylał nań oliwę.+
15 A miejsce, gdzie Bóg z nim rozmawiał, Jakub dalej nazywał Betel.+
16 Potem wyruszyli z Betel. A gdy jeszcze mieli szmat drogi przed przybyciem do Efratu,+ Rachela zaczęła rodzić i miała ciężki poród.+
17 Ale chociaż poród miała ciężki, położna powiedziała do niej: „Nie lękaj się, bo będziesz miała i tego syna”.+
18 Toteż gdy jej dusza+ uchodziła (ona bowiem umarła),+ nadała mu imię Ben-Oni; lecz jego ojciec nazwał go Beniamin.+
19 I Rachela umarła, i pogrzebano ją przy drodze do Efratu, czyli Betlejem.+
20 Dlatego Jakub postawił słup na jej grobie. Jest to słup na grobie Racheli aż po dziś dzień.+
21 Potem Izrael wyruszył i rozbił namiot w pewnej odległości za wieżą Eder.+
22 A gdy Izrael obozował+ w tej ziemi, pewnego razu Ruben poszedł i położył się z Bilhą, nałożnicą swego ojca, i Izrael o tym usłyszał.+
A synów Jakuba było dwunastu.
23 Synami urodzonymi przez Leę byli: Ruben,+ pierworodny Jakuba, i Symeon, i Lewi, i Juda, i Issachar, i Zebulon.
24 Synami urodzonymi przez Rachelę byli: Józef i Beniamin.
25 A synami urodzonymi przez Bilhę, służącą Racheli, byli: Dan i Naftali.
26 A synami urodzonymi przez Zilpę, służącą Lei, byli: Gad i Aszer. Są to synowie Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.
27 W końcu Jakub przybył do Izaaka, swego ojca, do Mamre,+ do Kiriat-Arba,+ czyli Hebronu, gdzie Abraham oraz Izaak przebywali jako przybysze.+
28 A dni Izaaka było sto osiemdziesiąt lat.+
29 Potem Izaak wydał ostatnie tchnienie i umarł, i został przyłączony do swego ludu, stary i syty dni,+ i pogrzebali+ go jego synowie, Ezaw i Jakub.
