Rodzaju 33:1-20
33 Po pewnym czasie Jakub podniósł oczy i spojrzał, a oto nadchodził Ezaw i z nim czterystu mężczyzn.+ Toteż rozdzielił dzieci między Leę i Rachelę, i dwie służące+
2 i ustawił na przedzie służące oraz ich dzieci,+ a za nimi Leę i jej dzieci,+ z tyłu zaś Rachelę i Józefa.+
3 A sam wysunął się przed nich i siedem razy kłaniał się do ziemi, aż się zbliżył do swego brata.+
4 A Ezaw pobiegł mu na spotkanie+ i zaczął go obejmować,+ i rzucił mu się na szyję, i go ucałował, i zalali się łzami.
5 Potem podniósł oczy i zobaczył kobiety oraz dzieci, i powiedział: „Kim są ci z tobą?”, na co on rzekł: „To dzieci, którymi Bóg łaskawie obdarzył twego sługę”.+
6 Wtedy wystąpiły służące, one oraz ich dzieci, i się pokłoniły;
7 wystąpiła też Lea oraz jej dzieci i się pokłoniły, a potem wystąpił Józef i Rachela i się pokłonili.+
8 On zaś rzekł: „Co ma oznaczać cały ten obóz wędrowny, który spotkałem?”+ Odrzekł na to: „Chciałem znaleźć łaskę w oczach mego pana”.+
9 Wówczas Ezaw powiedział: „Ja mam bardzo dużo, bracie mój.+ Niech to, co twoje, pozostanie twoje”.
10 Lecz Jakub rzekł: „Ależ nie. Jeśli tylko znalazłem łaskę w twoich oczach,+ weź ten dar z mojej ręki, bo zgodnie z jego celem ujrzałem twoje oblicze, jak gdybym ujrzał oblicze Boga, gdyż miło mnie przyjąłeś.+
11 Proszę cię, weź ten przyniesiony ci dar będący wyrazem mojego błogosławieństwa,+ ponieważ Bóg łaskawie mnie obdarzył i mam wszystko”.+ I nalegał na niego, tak iż go wziął.+
12 Później rzekł: „Wyruszmy i idźmy, a ja pójdę przed tobą”.
13 Ale on mu powiedział: „Pan mój wie, że dzieci są delikatne, a ja mam pod opieką owce i bydło karmiące+ i gdyby je zbyt szybko popędzano przez jeden dzień, cała trzoda na pewno by padła.+
14 Niech pan mój zechce iść przed swym sługą, lecz ja dalej będę szedł bez pośpiechu, jak nadąży dobytek,+ który jest przede mną, i jak nadążą dzieci,+ aż przyjdę do mego pana do Seiru”.+
15 Wówczas Ezaw powiedział: „Pozwól, proszę, że oddam do twojej dyspozycji kilku ludzi, którzy są ze mną”. Ten odrzekł: „Po cóż to? Bylebym znalazł łaskę w oczach mego pana”.+
16 Toteż w owym dniu Ezaw udał się w drogę powrotną do Seiru.
17 A Jakub wyruszył do Sukkot+ i zaczął budować sobie dom, a dla swego stada postawił szałasy.+ Dlatego nadał temu miejscu nazwę Sukkot.
18 Z czasem Jakub przybył cały i zdrowy do miasta Szechem,+ które jest w ziemi Kanaan,+ gdy szedł z Paddan-Aram;+ i rozbił obóz naprzeciw miasta.
19 Wówczas z ręki synów Chamora, ojca Szechema, nabył za pieniądze — za sto sztuk — kawał pola,+ gdzie rozbił namiot.
20 Potem postawił tam ołtarz i nadał mu nazwę: Bóg, Bóg Izraela.+
