Rzymian 6:1-23

6  Cóż zatem powiemy? Czy mamy trwać w grzechu, aby obfitowała niezasłużona życzliwość?+  Przenigdy! Skoro umarliśmy względem grzechu,+ to jakże mamy dalej w nim żyć?+  A czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie,+ zostaliśmy ochrzczeni w jego śmierci?+  Dlatego też zostaliśmy z nim pogrzebani+ przez nasz chrzest w jego śmierci, abyśmy jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca,+ tak i my podobnie chodzili w nowości życia.+  Jeśli bowiem zostaliśmy z nim zjednoczeni w podobieństwie jego śmierci,+ to na pewno też zostaniemy z nim zjednoczeni w podobieństwie jego zmartwychwstania;+  gdyż wiemy, iż nasza stara osobowość zawisła z nim na palu,+ żeby nasze grzeszne ciało stało się nieczynne,+ abyśmy już dłużej nie byli niewolnikami grzechu.+  Bo kto umarł, został uwolniony od swego grzechu.+  Ponadto jeśli umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że będziemy też z nim żyli.+  Gdyż wiemy, że Chrystus, dostąpiwszy wskrzeszenia z martwych,+ już więcej nie umiera;+ śmierć już więcej nad nim nie panuje; 10  bo śmiercią, którą umarł, umarł dla grzechu raz po wszystkie czasy,+ ale życiem, którym żyje, żyje dla Boga.+ 11  Podobnie też wy: uważajcie siebie za umarłych+ dla grzechu, ale żyjących+ dla Boga przez Chrystusa Jezusa. 12  Niechże więc grzech już nie króluje+ w waszych śmiertelnych ciałach, abyście mieli być posłuszni ich pragnieniom.+ 13  Ani nie oddawajcie grzechowi+ waszych członków jako oręża nieprawości,+ lecz oddajcie siebie Bogu jako żywi+ spośród umarłych, a wasze członki Bogu jako oręż+ prawości. 14  Grzech bowiem nie ma nad wami panować, skoro nie jesteście pod prawem,+ lecz pod życzliwością niezasłużoną.+ 15  Cóż zatem? Czy mamy popełnić grzech, ponieważ nie jesteśmy pod prawem,+ lecz pod niezasłużoną życzliwością?+ Przenigdy! 16  Czy nie wiecie, że jeśli oddajecie siebie komuś jako niewolników, żeby mu być posłuszni, to będąc mu posłuszni, jesteście jego niewolnikami:+ bądź grzechu+ — ku śmierci,+ bądź posłuszeństwa+ — ku prawości?+ 17  Ale Bogu niech będą dzięki, że wy, którzy byliście niewolnikami grzechu, staliście się z serca posłuszni tej formie nauki, której zostaliście przekazani.+ 18  Będąc zatem uwolnieni+ od grzechu, staliście się niewolnikami+ prawości.+ 19  Mówię na sposób ludzki ze względu na słabość waszego ciała;+ bo jak oddawaliście wasze członki+ jako niewolników nieczystości+ i bezprawia — ku bezprawiu, tak teraz oddawajcie wasze członki jako niewolników prawości — ku świętości.+ 20  Bo gdy byliście niewolnikami grzechu,+ byliście wolni względem prawości. 21  Cóż więc za owoc+ mieliście w owym czasie? Rzeczy,+ których się teraz wstydzicie. Gdyż końcem ich jest śmierć.+ 22  Jednakże teraz, skoro zostaliście uwolnieni od grzechu, lecz staliście się niewolnikami Boga,+ macie wasz owoc+ w postaci świętości, a na koniec — życie wieczne.+ 23  Albowiem zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć,+ lecz darem,+ który daje Bóg, jest życie wieczne+ przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana.+

Przypisy