Używamy plików cookies oraz podobnych technologii, by zapewnić ci jak najlepsze doświadczenia podczas korzystania z naszego serwisu. Niektóre pliki cookies są niezbędne do działania tego serwisu i nie można z nich zrezygnować. Możesz wyrazić zgodę lub odrzucić dodatkowe pliki cookies, których używamy jedynie w celu ulepszenia doświadczeń użytkownika. Żadne z tych danych nie zostaną nigdy sprzedane lub użyte w celach marketingowych. Przeczytaj Globalną politykę wykorzystywania cookies i podobnych technologii, by dowiedzieć się więcej. W dowolnym momencie możesz zmienić swoje ustawienia na stronie Ustawienia prywatności.
44 „A teraz słuchaj, Jakubie, mój sługo,+ i ty, Izraelu, którego wybrałem.+2 Oto, co rzekł Jehowa — Ten, który cię uczynił,+ i Ten, który cię ukształtował,+ który ci pomagał już od łona matki:+ ‚Nie lękaj się,+ mój sługo Jakubie, i ty, Jeszurunie,+ którego wybrałem.3 Bo wyleję wodę na spragnionego,+ a sączące się strumyki na miejsce suche.+ Wyleję mego ducha na twoje potomstwo+ i moje błogosławieństwo na twoich potomków.4 I wyrosną jak pośród zielonej trawy,+ jak topole+ nad rowami wodnymi.5 Jeden powie: „Należę do Jehowy”.+ A drugi nazwie się od imienia Jakuba,+ jeszcze inny napisze na swej ręce: „Należący do Jehowy”. I ktoś przybierze sobie tytuł od imienia Izraela’.+6 „Oto, co rzekł Jehowa, Król Izraela+ i jego Wykupiciel,+ Jehowa Zastępów: ‚Ja jestem pierwszy i ja jestem ostatni,+ a oprócz mnie nie ma Boga.+7 I któż jest jak ja?+ Niech zawoła, aby to opowiedzieć i mi to przedstawić.+ Odkąd ustanowiłem lud dawny,+ niech oni opowiedzą zarówno rzeczy nadchodzące, jak i te, które mają nastąpić.8 Nie bójcie się i nie wpadajcie w osłupienie.+ Czy od owego czasu nie dawałem ci tego słyszeć i nie oznajmiałem tego?+ A wy jesteście moimi świadkami.+ Czy oprócz mnie istnieje Bóg?+ Nie, nie ma żadnej Skały.+ Ja żadnej nie znam’”.9 Wszyscy twórcy rzeźbionego wizerunku są nicością,+ a ich ulubione twory będą bezużyteczne;+ i jako ich świadkowie one nic nie widzą i nic nie wiedzą+ — żeby oni się zawstydzili.+10 Kto utworzył boga lub wykonał lany posąg?+ Na nic się to nie przydaje.+11 Oto wszyscy jego towarzysze będą zawstydzeni,+ a rzemieślnicy są spośród ziemskich ludzi. Wszyscy oni zbiorą się razem.+ Staną. Będą w strachu. Razem się zawstydzą.+12 Ten, kto rzeźbi dłutem w żelazie, obrabia je nad węglami; i nadaje mu kształt młotami, i obrabia je swym mocnym ramieniem.+ I zgłodniał, nie ma więc siły. Nie pił wody, toteż się męczy.13 Ten, kto rzeźbi w drewnie, rozciąga sznur mierniczy; kreśli po nim czerwoną kredą; obrabia je dłutem do drewna; i kreśli je cyrklem, i w końcu czyni z niego podobiznę mężczyzny,+ niby piękność ludzką, aby przebywała w domu.+14 Oto ktoś zajmuje się ścinaniem cedrów; i obiera sobie pewien gatunek drzewa, okazałego drzewa, i pozwala, by spotężniało wśród drzew lasu.+ Zasadził drzewo laurowe, a ulewny deszcz zapewnia mu wzrost.15 I służy ono człowiekowi do podtrzymywania ognia. Część z niego bierze on więc, żeby się ogrzać. Rozpala ognisko i piecze chleb. Robi także boga, żeby mu się kłaniać.+ Czyni z niego rzeźbiony wizerunek+ i pada przed nim na twarz.16 Połowę spala w ogniu. Na połowie starannie piecze mięso, które zjada, i staje się syty. Ogrzewa się też i mówi: „Ha, ogrzałem się. Widziałem blask ognia”.17 Z reszty zaś czyni sobie boga, rzeźbiony wizerunek. Pada przed nim na twarz i kłania się, i modli się do niego, mówiąc: „Ratuj mnie, bo jesteś moim bogiem”.+18 Nie poznali+ ani nie rozumieją,+ gdyż ich oczy są zamazane, aby nie widziały,+ ich serce — aby nie przejawiało wnikliwości.+19 I nikt nie wspomina w swym sercu+ ani nie ma poznania ni zrozumienia,+ aby rzec: „Połowę spaliłem w ogniu, a poza tym na jego węglach upiekłem chleb; piekę mięso i jem. Czyż z reszty mam uczynić obrzydliwość?+ Czyż mam padać na twarz przed suchą kłodą jakiegoś drzewa?”20 Taki karmi się popiołem.+ Zwiodło go jego obałamucone serce.+ I taki nie ratuje swej duszy ani nie mówi: „Czyż to nie fałsz w mej prawicy?”+21 „Pamiętaj o tym, Jakubie,+ i ty, Izraelu, gdyż jesteś moim sługą.+ Ja cię ukształtowałem.+ Tyś sługą moim. Izraelu, nie zapomnę o tobie.+22 Zmażę twoje występki niczym obłokiem,+ a twoje grzechy niczym kłębem chmur. Wróćże do mnie,+ gdyż chcę cię wykupić.+23 „Wołajcie radośnie, niebiosa,+ bo Jehowa przystąpił do działania!+ Wznoście tryumfalne okrzyki,+ wy, najniższe części ziemi!+ Rozweselcie się, góry,+ z radosnym wołaniem, ty, lesie, i wy, wszystkie drzewa, które w nim jesteście! Bo Jehowa wykupił Jakuba i ukazuje swe piękno na Izraelu”.+24 Oto, co rzekł Jehowa, twój Wykupiciel,+ i twój Twórca już od łona matki: „Ja, Jehowa, czynię wszystko, sam rozpinam niebiosa,+ rozpościeram ziemię.+ Kto był ze mną?25 Ja obracam wniwecz znaki próżnych gadułów i to ja przywodzę wróżbitów do szaleńczego postępowania;+ mędrców kieruję wstecz, a ich wiedzę obracam w głupstwo;+26 spełniam słowo swego sługi i całkowicie wprowadzam w czyn radę swego posłańca;+ mówię o Jerozolimie: ‚Będzie zamieszkana’,+ a o miastach Judy: ‚Zostaną odbudowane,+ a jej spustoszone miejsca wydźwignę’;+27 mówię do głębiny: ‚Wyparuj; i wszystkie twoje rzeki wysuszę’;+28 mówię o Cyrusie:+ ‚On jest moim pasterzem i wszystko, w czym mam upodobanie, całkowicie wykona’+ — to, co powiedziałem o Jerozolimie: ‚Zostanie odbudowana’, a o świątyni: ‚Twój fundament zostanie położony’”.+
Przypisy
PISMO ŚWIĘTE W PRZEKŁADZIE NOWEGO ŚWIATA (WYDANIE Z ROKU 1997)