Przysłów 17:1-28

17  Lepszy jest suchy kawałek chleba, a przy tym spokój,+ niż dom pełen ofiar, a przy tym kłótnia.+  Sługa wnikliwy będzie panował nad synem postępującym haniebnie+ i pośród braci będzie miał udział w dziedzictwie.+  Dla srebra jest tygiel rafinacyjny, a dla złota — piec,+ lecz tym, który bada serca, jest Jehowa.+  Złoczyńca zważa na wargę krzywdzącą.+ Fałszywiec nadstawia ucha na język powodujący nieszczęścia.+  Kto się naigrawa z ubogiego, znieważa jego Twórcę.+ Kto się raduje z cudzego nieszczęścia, nie uniknie kary.+  Koroną starców są ich wnukowie,+ a pięknością synów — ich ojcowie.+  Nie pasuje do nierozumnego warga prostolinijna.+ O ileż mniej do dostojnika — warga fałszywa!+  Dar jest w oczach jego wielkiego właściciela kamieniem zjednującym łaskę.+ Gdziekolwiek taki się zwróci, szczęści mu się.+  Kto zakrywa występek, zabiega o miłość,+ a kto ciągle mówi o sprawie, rozdziela tych, którzy się dobrze znają.+ 10  Na tego, kto ma zrozumienie, nagana oddziałuje głębiej+ niż na głupiego sto uderzeń.+ 11  Zły dąży tylko do buntu+ i okrutny jest posłaniec wyprawiony przeciwko niemu.+ 12  Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, która straciła młode,+ niż głupca w jego głupocie.+ 13  Kto odpłaca złem za dobro,+ temu z domu nie ustąpi zło.+ 14  Początek sporu to tak, jakby ktoś wypuszczał wody;+ zanim więc wybuchnie kłótnia, odejdź.+ 15  Ten, kto uznaje niegodziwca za prawego,+ i ten, kto uznaje prawego za niegodziwca+ — obaj są dla Jehowy obrzydliwością.+ 16  Na cóż jest w ręce głupca kwota umożliwiająca nabycie mądrości,+ skoro nie ma on serca?+ 17  Prawdziwy towarzysz miłuje przez cały czas+ i jest bratem urodzonym na czasy udręki.+ 18  Człowiek, któremu nie dostaje serca, podaje rękę,+ w pełni ręcząc wobec swego towarzysza.+ 19  Kto miłuje występek, miłuje zwadę.+ Kto podwyższa swoje wejście, szuka upadku.+ 20  Kto ma spaczone serce, nie znajdzie dobra,+ a kto ma wykrętny język, wpadnie w nieszczęście.+ 21  Kto został ojcem głupiego dziecka, ma z tego smutek;+ a ojciec dziecka nierozumnego nie weseli się.+ 22  Serce radosne działa dobrze niczym lekarstwo,+ lecz duch przygnębiony wysusza kości.+ 23  Niegodziwy weźmie łapówkę z zanadrza,+ by wypaczyć ścieżki sądu.+ 24  Mądrość jest przed obliczem tego, kto przejawia zrozumienie,+ lecz oczy głupca są na krańcu ziemi.+ 25  Syn głupi jest utrapieniem dla swego ojca+ i goryczą dla swej rodzicielki.+ 26  Nie jest też dobrze wymierzyć grzywnę prawemu.+ Bić szlachetnych jest wbrew prostolinijności.+ 27  Kto powściąga swe wypowiedzi, ten posiada wiedzę,+ a mąż odznaczający się rozeznaniem zachowuje spokojnego ducha.+ 28  Nawet głupi, gdy milczy, będzie uchodził za mądrego;+ kto zamyka swe wargi — za mającego zrozumienie.

Przypisy