2 Kronik 34:1-33
34 Jozjasz+ miał osiem+ lat, gdy zaczął panować, a panował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat.+
2 I czynił to, co słuszne w oczach Jehowy,+ i chodził drogami Dawida, swego praojca;+ nie zboczył na prawo ani na lewo.+
3 W ósmym roku swego panowania, gdy jeszcze był chłopcem,+ zaczął szukać+ Boga Dawida, swego praojca; a w dwunastym roku zaczął oczyszczać+ Judę i Jerozolimę z wyżyn+ i świętych pali,+ i rytych wizerunków,+ i lanych posągów.
4 Ponadto zburzono przy nim ołtarze+ Baalów,+ on zaś poodcinał z nich kadzielnie,+ które były u góry, a święte pale+ i ryte wizerunki,+ i lane posągi roztrzaskał na kawałki i starł na proch,+ po czym posypał tym z wierzchu grobowce tych, którzy składali im ofiary.+
5 Kości+ zaś kapłanów spalił na ich ołtarzach.+ Tak oczyścił Judę i Jerozolimę.
6 Również w miastach Manassesa+ i Efraima,+ i Symeona aż po Naftalego, w ich spustoszonych miejscach dookoła,
7 zburzył ołtarze+ i święte pale,+ a ryte wizerunki+ pokruszył i starł w proch;+ pościnał też wszystkie kadzielnie+ w ziemi izraelskiej, po czym wrócił do Jerozolimy.
8 A w osiemnastym+ roku swego panowania, gdy już oczyścił kraj i dom, posłał Szafana,+ syna Acaliasza, i Maasejasza, przełożonego miasta, i Joacha, syna Joachaza, kronikarza, by naprawiono+ dom Jehowy, jego Boga.
9 A oni przyszli do arcykapłana Chilkiasza+ i dali pieniądze przynoszone do domu Bożego, które Lewici będący odźwiernymi+ zebrali z ręki Manassesa+ i Efraima,+ i od całej reszty Izraela,+ a także od całej Judy i Beniamina, i od mieszkańców Jerozolimy.
10 Ci zaś dali je do ręki wykonawcom prac, ustanowionym nad domem Jehowy.+ Z kolei wykonawcy prac, zajęci w domu Jehowy, zużyli je na usuwanie uszkodzeń i naprawę domu.
11 Dali je więc rzemieślnikom i budowniczym,+ żeby kupili kamienie ciosane+ oraz drewno na wiązania i żeby z belek odbudowali domy, które królowie+ Judy obrócili w ruinę.
12 I mężowie ci wiernie+ wykonywali pracę; a nad nimi ustanowieni byli Jachat i Abdiasz, Lewici, z synów Merariego,+ oraz Zachariasz i Meszullam, z synów Kehatytów,+ by sprawowali nadzór. A owi Lewici, z których każdy znał się na instrumentach do akompaniowania przy pieśni,+
13 byli ustanowieni nad tragarzami+ i sprawowali nadzór+ nad wszystkimi wykonawcami prac w związku z różnymi zadaniami; spośród Lewitów+ byli też sekretarze+ i urzędnicy, i odźwierni.+
14 A gdy wybierano pieniądze+ przynoszone do domu Jehowy, kapłan Chilkiasz+ znalazł księgę+ prawa Jehowy,+ daną poprzez rękę Mojżesza.+
15 Toteż Chilkiasz odezwał się i rzekł do sekretarza Szafana:+ „Znalazłem w domu Jehowy księgę prawa”. I dał Chilkiasz tę księgę Szafanowi.
16 Następnie Szafan przyniósł tę księgę do króla i powiedział królowi, mówiąc: „Wszystko, co zostało powierzone ręce twoich sług, oni wykonują.
17 I wysypują pieniądze znajdujące się w domu Jehowy, i przekazują je do ręki wyznaczonych mężów i do ręki wykonawców prac”.+
18 I sekretarz Szafan powiadomił jeszcze króla, mówiąc: „Kapłan Chilkiasz dał mi jakąś księgę”.+ I Szafan zaczął z niej czytać przed obliczem króla.+
19 A gdy tylko król usłyszał słowa tego prawa, natychmiast rozdarł swe szaty.+
20 Potem król polecił Chilkiaszowi+ i Achikamowi,+ synowi Szafana, i Abdonowi, synowi Micheasza, i sekretarzowi+ Szafanowi,+ i Asajaszowi,+ słudze króla, mówiąc:
21 „Idźcie, zapytajcie+ Jehowę o mnie+ i o to, co pozostało w Izraelu i w Judzie, w związku ze słowami odnalezionej księgi,+ wielka jest bowiem złość+ Jehowy, która musi zostać na nas wylana, jako że nasi praojcowie nie strzegli słowa Jehowy, by postępować zgodnie ze wszystkim, co napisano w tej księdze”.+
22 Toteż Chilkiasz wraz z tymi, do których król mówił, udali się do prorokini+ Chuldy,+ żony Szalluma — syna Tikwy, syna Charchasa — opiekuna szat,+ jako że mieszkała w Jerozolimie w drugiej dzielnicy; i tak do niej przemówili.
23 Ona zaś im rzekła:
„Oto, co powiedział Jehowa, Bóg Izraela: ‚Powiedzcie mężowi, który was do mnie posłał:
24 „Tak rzekł Jehowa: ‚Oto sprowadzam nieszczęście+ na to miejsce i na jego mieszkańców+ — wszystkie przekleństwa+ zapisane w księdze, którą czytano przed obliczem króla Judy+ —
25 za to, że mnie opuścili,+ a sprawiali, iż wznosił się dym ofiarny dla innych bogów,+ by mnie obrażać+ wszystkimi dziełami swych rąk+ i by moja złość+ wylała się na to miejsce, a nie została ugaszona’”.+
26 A królowi Judy, który was posyła, by zapytać Jehowę, macie powiedzieć tak: „Oto, co rzekł Jehowa, Bóg Izraela:+ ‚Jeśli chodzi o słowa,+ które usłyszałeś —
27 jako że twoje serce+ było miękkie, wskutek czego ukorzyłeś+ się przez wzgląd na Boga, usłyszawszy jego słowa dotyczące tego miejsca oraz jego mieszkańców, i ukorzyłeś się przede mną,+ i rozdarłeś+ swe szaty, i płakałeś przed moim obliczem, ja to usłyszałem,+ brzmi wypowiedź Jehowy.
28 Oto zabieram cię do twoich praojców i zostaniesz zabrany w pokoju na swój cmentarz,+ a twoje oczy nie będą patrzeć na całe nieszczęście,+ które ja sprowadzam na to miejsce i na jego mieszkańców’”’”.+
I przynieśli tę odpowiedź królowi.
29 A król posławszy, zebrał wszystkich starszych z Judy i Jerozolimy.+
30 Potem król udał się do domu Jehowy,+ a z nim wszyscy mężowie judzcy oraz mieszkańcy Jerozolimy i kapłani,+ i Lewici, i cały lud, zarówno wielcy, jak i mali; a on zaczął czytać+ do ich uszu wszystkie słowa księgi przymierza, którą odnaleziono w domu Jehowy.+
31 I król stał na swoim miejscu,+ i zawarł przymierze+ przed obliczem Jehowy, by podążać za Jehową i z całego swego serca+ oraz całej swej duszy+ przestrzegać jego przykazań+ i jego świadectw,+ i jego przepisów,+ by wypełnić+ słowa przymierza, zapisane w tej księdze.+
32 Ponadto kazał przystąpić do tego wszystkim, którzy się znajdowali w Jerozolimie i w Beniaminie. I mieszkańcy Jerozolimy zaczęli postępować zgodnie z przymierzem Boga, Boga swych praojców.+
33 Potem Jozjasz pousuwał wszystkie obrzydliwości+ ze wszystkich ziem należących do synów Izraela,+ a wszystkich, którzy się znajdowali w Izraelu, nakłonił do podjęcia służby, tak by służyli Jehowie, swemu Bogu. Przez wszystkie jego dni nie odstąpili od podążania za Jehową, Bogiem swych praojców.+
