1 Kronik 21:1-30
21 A potem wystąpił Szatan przeciwko Izraelowi i pobudził+ Dawida, by policzył Izraela.
2 Rzekł więc Dawid do Joaba+ oraz do dowódców ludu: „Idźcie, policzcie+ Izraela od Beer-Szeby+ aż po Dan+ i donieście mi, żebym znał ich liczbę”.+
3 Lecz Joab powiedział: „Oby Jehowa dodał do swego ludu sto razy tyle, ile ich jest.+ Czyż oni wszyscy, panie mój, królu, nie należą do mojego pana jako słudzy? Dlaczego mój pan tego pragnie?+ Czemuż miałby się stać dla Izraela przyczyną winy?”
4 Lecz słowo króla+ wzięło górę nad Joabem, toteż Joab udał się w drogę+ i obszedł całego Izraela, po czym przybył do Jerozolimy.+
5 Następnie Joab podał Dawidowi liczbę spisanej ludności; i w całym Izraelu było ogółem milion sto tysięcy mężczyzn dobywających miecza,+ w Judzie zaś czterysta siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn dobywających miecza.
6 A Lewiego+ i Beniamina nie spisał wśród nich,+ gdyż słowo króla było dla Joaba odrażające.
7 Rzecz ta była zła w oczach prawdziwego Boga,+ toteż zadał on cios Izraelowi.
8 Rzekł więc Dawid do prawdziwego Boga: „Bardzo zgrzeszyłem,+ czyniąc tę rzecz. A teraz, proszę, oddal winę twego sługi;+ postąpiłem bowiem bardzo głupio”.+
9 A Jehowa przemówił do Gada,+ który był wizjonerem+ Dawida, i rzekł:
10 „Idź i powiedz Dawidowi, mówiąc: ‚Oto, co rzekł Jehowa: „Zwracam przeciwko tobie trzy rzeczy.+ Wybierz sobie jedną z nich, żebym ci ją uczynił”’”.+
11 Toteż Gad przyszedł do Dawida+ i rzekł do niego: „Oto, co powiedział Jehowa: ‚Wybierz sobie,
12 czy mają nastać trzy lata klęski głodu,+ czy trzy miesiące pierzchania przed twoimi wrogami+ i czy ma cię dosięgnąć miecz twoich nieprzyjaciół, czy też przez trzy dni ma być w kraju miecz Jehowy,+ zaraza,+ a anioł Jehowy będzie siał spustoszenie+ na całym terytorium Izraela’. Zobacz więc, co mam odpowiedzieć Temu, który mnie posłał”.
13 A Dawid rzekł do Gada: „To dla mnie wielka udręka. Proszę, niechbym wpadł w rękę Jehowy,+ gdyż nader liczne są jego zmiłowania;+ lecz niech nie wpadnę w rękę człowieka”.+
14 Wtedy Jehowa spowodował w Izraelu zarazę,+ tak iż padło w Izraelu siedemdziesiąt tysięcy osób.+
15 Ponadto prawdziwy Bóg posłał do Jerozolimy anioła, by ją pustoszył;+ a gdy tylko zaczął siać spustoszenie, Jehowa ujrzał to i począł żałować tego nieszczęścia;+ rzekł więc do anioła, który siał spustoszenie: „Dosyć!+ Opuść teraz swą rękę”. A anioł Jehowy stał w pobliżu klepiska Ornana+ Jebusyty.+
16 Kiedy Dawid podniósł oczy, zobaczył anioła+ Jehowy stojącego między ziemią a niebiosami z dobytym mieczem+ w ręku, wyciągniętym w kierunku Jerozolimy; i Dawid oraz starsi, okryci worami,+ natychmiast padli na twarze.+
17 I rzekł Dawid do prawdziwego Boga: „Czyż to nie ja powiedziałem, by policzono lud, i czyż to nie ja zgrzeszyłem i bezsprzecznie dopuściłem się zła?+ A te owce+ — cóż one uczyniły? Jehowo, Boże mój, proszę, niech twoja ręka spadnie na mnie i dom mego ojca — lecz nie na twój lud+ — jako plaga”.
18 Anioł Jehowy rzekł do Gada,+ by powiedział Dawidowi, żeby Dawid poszedł wznieść ołtarz dla Jehowy na klepisku Ornana Jebusyty.+
19 Poszedł więc Dawid, usłyszawszy słowo, które Gad wyrzekł w imię Jehowy.+
20 Tymczasem Ornan+ odwrócił się i zobaczył anioła; a jego czterej synowie, którzy byli z nim, schowali się. Ornan zaś młócił pszenicę.
21 Toteż Dawid podszedł do Ornana. Gdy Ornan spojrzał i zobaczył Dawida,+ natychmiast zszedł z klepiska i pokłonił się Dawidowi twarzą do ziemi.
22 Wówczas Dawid rzekł do Ornana: „Dajże mi miejsce tego klepiska, żebym mógł na nim zbudować ołtarz dla Jehowy. Daj mi je+ za pełną sumę pieniędzy,+ by została powstrzymana plaga+ spadająca na lud”.
23 Lecz Ornan rzekł do Dawida: „Weź je na własność+ i niech mój pan, król, czyni to, co dobre w jego oczach. Patrz, daję bydło+ na całopalenia oraz sanie młockarskie+ na drewno,+ a pszenicę jako ofiarę zbożową. Daję to wszystko”.+
24 Jednakże król Dawid powiedział do Ornana: „Ależ nie; raczej nabędę je za pełną sumę pieniędzy,+ gdyż tego, co twoje, nie przyniosę Jehowie, by złożyć ofiary całopalne bez poniesienia kosztów”.
25 I Dawid za owo miejsce dał Ornanowi złota o łącznej wadze sześciuset sykli.+
26 Następnie Dawid zbudował tam ołtarz+ dla Jehowy i złożył ofiary całopalne oraz ofiary współuczestnictwa, i wzywał Jehowę,+ a on odpowiedział mu ogniem,+ który spadł z niebios na ołtarz całopalny.
27 Nadto Jehowa wyrzekł słowo do anioła+ i ten z powrotem schował swój miecz do pochwy.
28 W owym to czasie Dawid, widząc, że Jehowa odpowiedział mu na klepisku Ornana Jebusyty, dalej składał tam ofiary.+
29 Lecz przybytek Jehowy, który Mojżesz uczynił na pustkowiu, a także ołtarz całopalny, znajdowały się w tym czasie na wyżynie w Gibeonie.+
30 A Dawid nie był w stanie iść przedeń, by się radzić Boga, gdyż był przerażony+ z powodu miecza anioła Jehowy.
